Η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου προσωπικά από τον Παντοδύναμο Θεό, και σίγουρα δεν δημιουργήθηκε από κανέναν άνθρωπο. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Μέσα από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού αναγνωρίζουμε ότι όλα τα λόγια που εκφράζει ο Παντοδύναμος Θεός είναι η αλήθεια κι η φωνή του Θεού.

菜单栏

ΑΡΧΙΚΗ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα κρίση των εσχάτων ημερών. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα κρίση των εσχάτων ημερών. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 7 Ιουλίου 2020

Το καθήκον κάποιου μπορεί να εκτελείται σωστά μόνο μετά την αντιμετώπιση της επιπολαιότητας


Το καθήκον κάποιου μπορεί να εκτελείται σωστά μόνο μετά την αντιμετώπιση της επιπολαιότητας

Από τον Τζινγκσιάν, Ιαπωνία

Συνήθως, κατά τη διάρκεια της συνάθροισης ή όταν έκανα τις πνευματικές μου ασκήσεις, παρ’ όλο που διάβαζα συχνά τα λόγια του Θεού σχετικά με την αποκάλυψη της επιπολαιότητας των ανθρώπων, δεν έδινα μεγάλη προσοχή στη δική μου είσοδο· μέσα μου, δεν πίστευα ότι είχα σοβαρό θέμα ως προς αυτό, έτσι σπανίως αναζητούσα την αλήθεια για να διορθώσω το πρόβλημα της επιπόλαιης εκτέλεσης του καθήκοντός μου.

Τετάρτη 24 Ιουνίου 2020

Μαρτυρία της εμπειρίας των χριστιανών «Το όνειρό μου να γίνω σκηνοθέτρια»


Μαρτυρία της εμπειρίας των χριστιανών «Το όνειρό μου να γίνω σκηνοθέτρια»

Το βίντεο «Το όνειρό μου να γίνω σκηνοθέτρια» είναι η μαρτυρία ενός χριστιανού που βιώνει την κρίση και την παίδευση του λόγου του Θεού. Καθώς η πρωταγωνίστρια εκτελεί τα καθήκοντά της στην εκκλησία, δεν επιθυμεί τίποτε περισσότερο από το να γίνει σκηνοθέτης και να κερδίσει τον θαυμασμό των άλλων. Καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για τον σκοπό αυτό, υπομένοντας δυσκολίες και πληρώνοντας ένα τίμημα.

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2020

Μαρτυρία της εμπειρίας των χριστιανών «Αφύπνιση ενώπιον μιας αποτυχίας»


Μαρτυρία της εμπειρίας των χριστιανών «Αφύπνιση ενώπιον μιας αποτυχίας»
Το βίντεο «Αφύπνιση ενώπιον μιας αποτυχίας» είναι η μαρτυρία μιας χριστιανής που υποβάλλεται στην κρίση και την παίδευση του Θεού. Η πρωταγωνίστρια ήταν κάποτε δικηγόρος, αλλά αφού αποδέχτηκε το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες, αρχίζει να δαπανά εαυτόν με ενθουσιασμό και εκλέγεται επικεφαλής εκκλησίας.

Σάββατο 13 Ιουνίου 2020

«Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν: Κεφάλαιο 26» | Απόσπασμα 63


Καθημερινά λόγια του Θεού | «Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν: Κεφάλαιο 26» | Απόσπασμα 63

Εντός της βασιλείας, οι μυριάδες των στοιχείων της δημιουργίας ξεκινούν να ξαναζούν και να ανακτούν τη ζωτική τους δύναμη. Λόγω των αλλαγών στην κατάσταση της γης, τα όρια ανάμεσα στη μία και στην άλλη στεριά αρχίζουν επίσης να αλλάζουν. Είχα προφητεύσει στο παρελθόν: Όταν η στεριά χωριστεί από τη στεριά, και όταν η στεριά ενωθεί με τη στεριά, τότε θα είναι η στιγμή που θα συντρίψω όλα τα έθνη.

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2020

Τι είναι η μετάνοια; Πώς μπορούμε να επιτύχουμε την αληθινή μετάνοια;

Τι είναι η μετάνοια; Πώς μπορούμε να επιτύχουμε την αληθινή μετάνοια;
Περιεχόμενα
1. Η καλή συμπεριφορά υποδηλώνει αληθινή μετάνοια;
2. Τι είναι η αληθινή μετάνοια;
3. Ο λόγος που δεν έχουμε επιτύχει αληθινή μετάνοια κατά την πίστη μας στον Κύριο
4. Πώς να επιτύχουμε αληθινή μετάνοια
                                    Από τη Σιαογιού, ΗΠΑ
Το 2020, ο ιός COVID-19 σάρωσε την υφήλιο, βυθίζοντας τον κόσμο στον πανικό.Εξίσου συγκλονιστικός ήταν ο τεράστιος αριθμός ακρίδων που κατέκλυσαν την Αφρική. Με την έλευση της επιδημίας και του λιμού, όλο και περισσότεροι πιστοί στον Κύριο έχουν αρχίσει να διαισθάνονται πως πλησιάζει η ημέρα του ερχομού του Κυρίου και πως η βασιλεία του Θεού πρόκειται να έρθει σύντομα. Ο Κύριος Ιησούς είπε κάποτε: «Μετανοείτε διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών» (Κατά Ματθαίον 4:17). Αυτό ζητά ο Κύριος από τον καθένα μας. Μόνο αν μετανοήσουμε αληθινά θα μας προστατεύσει ο Θεός και θα μας φέρει στη βασιλεία των ουρανών πριν τα μεγάλα δεινά. Τι ακριβώς είναι, λοιπόν, η αληθινή μετάνοια και πώς μπορούμε να την επιτύχουμε;

Τρίτη 9 Ιουνίου 2020

Ένα μικρό κομμάτι του τι σημαίνει σωτηρία



Ένα μικρό κομμάτι του τι σημαίνει σωτηρία

Από τη Λιν Κινγκ, επαρχία Σανντόνγκ

Αφού έγινα χριστιανή, πάντα πίστευα ότι, εφ’ όσον έκανα τα πάντα στην άκρη και ξόδευα τον εαυτό μου για τον Θεό, εκτελούσα σωστά το έργο της εκκλησίας, δεν παρατούσα το καθήκον μου ούτε πρόδιδα τον Θεό, όσα βάσανα ή πόνο κι αν υπέμενα, και μπορούσα να Τον ακολουθήσω ως το τέλος, θα ήμουν κάποια με την οποία ο Θεός θα ήταν ευχαριστημένος. Νόμιζα ότι μπορούσα να κερδίσω τη σωτηρία του Θεού και ότι θα ήμουν ικανή να παραμείνω. Ως εκ τούτου, εγκατέλειψα την οικογένειά μου και τις σαρκικές απολαύσεις, και περνούσα κάθε μέρα τρέχοντας δεξιά-αριστερά, απασχολημένη με την εκκλησία. Έτσι κατέληξα να πιστέψω ότι είχα ήδη βαδίσει στο μονοπάτι της σωτηρίας από τον Θεό και ότι το μόνο που είχα να κάνω ήταν να Τον ακολουθήσω ως το τέλος.

Τρίτη 2 Ιουνίου 2020

Επανέρχομαι στη ζωή από το χείλος του θανάτου

Επανέρχομαι στη ζωή από το χείλος του θανάτου

Από τη Γιανγκ Μέι, Κίνα

Το 2007, ασθένησα ξαφνικά από χρόνια νεφρική ανεπάρκεια. Όταν άκουσαν τα νέα η μητέρα μου και η κουνιάδα μου, που ήταν και οι δύο χριστιανές, καθώς και κάποιες καθολικές φίλες, ήρθαν όλες τους να μου κηρύξουν το ευαγγέλιο. Μου είπαν ότι εφόσον στρεφόμουν στον Κύριο, η ασθένεια μου θα θεραπευόταν. Εγώ, ωστόσο, δεν πίστευα καθόλου στον Θεό. 

Δευτέρα 1 Ιουνίου 2020

Η απελευθέρωση της καρδιάς

Η απελευθέρωση της καρδιάς

Από τη Ζενγκξίν, ΗΠΑ

Τον Οκτώβριο του 2016, ο σύζυγός μου και εγώ δεχτήκαμε τη σωτηρία του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες, ενώ βρισκόμασταν στο εξωτερικό. Μετά από αυτό, άρχισα να παρίσταμαι συχνά σε συναθροίσεις με αδελφούς και αδελφές για να διαβάσουμε τα λόγια του Θεού, να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας και την κατανόηση των λόγων Του και να ψάλλουμε ύμνους προς δόξα του Θεού. Αισθανόμουν ότι το συγκεκριμένο είδος της εκκλησιαστικής ζωής ήταν γεμάτο χαρά και πραγματικά την απολάμβανα.

Τετάρτη 27 Μαΐου 2020

Μαρτυρία εμπειρίας της εκκλησιαστικής ζωής | Αντίο, ανθρωπάρεσκη!


Μαρτυρία εμπειρίας της εκκλησιαστικής ζωής | Αντίο, ανθρωπάρεσκη!

To βίντεο «Αντίο, ανθρωπάρεσκη!» είναι η μαρτυρία μιας χριστιανής που βιώνει την κρίση και την παίδευση του Θεού. Λόγω της σχολικής παιδείας της και της επιρροής της κοινωνίας, η πρωταγωνίστρια θεωρούσε ιδέες όπως «Η αρμονία είναι θησαυρός, η ανεκτικότητα είναι αρετή», «Για να έχεις φίλους, μη μιλάς για τα ελαττώματά τους» και «Βλέπε και μη μιλάς» αξιώματα στη ζωή της. Αφού αποδέχτηκε το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, εξακολουθούσε να βασίζει τις σχέσεις της με τους αδελφούς και τις αδελφές της σε αυτούς τους κανόνες επιβίωσης.

Κυριακή 24 Μαΐου 2020

Τι είναι η εξομολόγηση; Πώς μπορούν οι Χριστιανοί να απαλλαγούν από την αμαρτία;


Τι είναι η εξομολόγηση; Πώς μπορούν οι Χριστιανοί να απαλλαγούν από την αμαρτία;

Περιεχόμενα
1. Γιατί αδυνατούμε να απαλλαγούμε από την αμαρτία στην πίστη μας προς τον Κύριο;
2. Πώς μπορούν οι Χριστιανοί να απαλλαγούν από την αμαρτία;
3. Πώς ο Θεός καθαίρει και κρίνει τον άνθρωπο;

Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι πας όστις πράττει την αμαρτίαν δούλος είναι της αμαρτίας. Ο δε δούλος δεν μένει πάντοτε εν τη οικία· ο υιός μένει πάντοτε» (Κατά Ιωάννην 8:34-35). Ο λόγος του Κυρίου μάς λέει ότι εάν οι άνθρωποι δεν μπορούν να απαλλαγούν από τη δουλεία και τα δεσμά της αμαρτίας και συνεχίζουν να διαπράττουν αμαρτίες, τότε είναι δούλοι της αμαρτίας και ποτέ δεν θα εισέλθουν στη βασιλεία του Θεού. Διαβάζοντας αυτό το χωρίο της Γραφής, πολλοί πιστοί αδελφοί και αδελφές σκέφτονται το πώς αμαρτάνουν την ημέρα μόνο και μόνο για να εξομολογηθούν τη νύχτα κι έτσι ανησυχούν ότι ζουν μέσα στην αμαρτία και δεν μπορούν να εισέλθουν στη βασιλεία του Θεού και αγχώνεται η καρδιά τους. Πιστεύουν στον Κύριο, γιατί λοιπόν δεν μπορούν να απαλλαγούν από την αμαρτία; Πώς μπορούμε απλά να απαλλαγούμε από τα δεσμά της αμαρτίας; Θα συναναστραφούμε τώρα σχετικά με αυτήν την πτυχή της αλήθειας.

Σάββατο 23 Μαΐου 2020

Είμαι ανάξιος να δω τον Χριστό

Είμαι ανάξιος να δω τον Χριστό

Από τον Χουανμπάο, επαρχία Λιαόνινγκ

Από τότε που άρχισα να πιστεύω στον Παντοδύναμο Θεό, τον Χριστό των εσχάτων καιρών, θαύμαζα πραγματικά εκείνους τους αδελφούς και τις αδελφές που ακολουθούσαν στο πλευρό του Χριστού, που μπορούσαν να λαμβάνουν προσωπικά την καθοδήγηση του Χριστού και να ακούν τις ομιλίες Του με τα ίδια τους τα αυτιά. Ένοιωθα ότι θα ήταν θαυμάσιο αν ήμουν ικανός να ακούσω κάποια μέρα τον Χριστό να μιλά εγώ ο ίδιος, και θα ήταν ακόμη πιο υπέροχο αν μπορούσα να Τον δω με τα ίδια μου τα μάτια. Όμως το τελευταίο χρονικό διάστημα, μέσα από την ακρόαση της συναναστροφής του Χριστού, έφτασα να νοιώθω βαθιά μέσα μου ότι δεν είμαι άξιος να δω τον Χριστό.

Δευτέρα 18 Μαΐου 2020

Νιώθω πολύ πιο ελαφρύς από τότε που ελευθερώθηκα από τα δεσμά της κοινωνικής θέσης

Από τον Λιανγκ Ζι, επαρχία Ανχού

Ονομάζομαι Λιανγκ Ζι και δέχτηκα τη σωτηρία των εσχάτων ημερών του Θεού πριν από έξι χρόνια. Μια φορά, κατά τη διάρκεια δημοκρατικών εκλογών της εκκλησίας μας, εξελέγην επικεφαλής της εκκλησίας, και η είδηση αυτή μου φάνηκε τόσο απροσδόκητη όσο και συναρπαστική. Σκέφτηκα από μέσα μου: «Η επιλογή μου μεταξύ όλων των αδελφών ως επικεφαλής της εκκλησίας και η ανάληψη της ευθύνης για όλο το εκκλησιαστικό έργο δείχνει ότι είμαι καλύτερος από όλους τους άλλους!» Με τη σκέψη αυτή, ένα αίσθημα ανωτερότητας έπιασε να βγάζει ρίζες στα μύχια της καρδιάς μου, κι εγώ άρχισα να περπατώ κορδωμένος με το κεφάλι ψηλά και ήμουν γεμάτος ενέργεια στις συναθροίσεις με τους αδελφούς και τις αδελφές μου. Ωστόσο, έπειτα από λίγο καιρό, παρατήρησα ότι η αδελφή, με την οποία εκτελούσα το καθήκον μου, διέθετε καλό επίπεδο και συναναστρεφόταν για την αλήθεια με τρόπο που φανέρωνε διαύγεια πνεύματος. Ήταν ικανή να αντιλαμβάνεται τη ρίζα οποιουδήποτε προβλήματος ήγειραν οι αδελφοί και οι αδελφές, και μπορούσε να συναναστρέφεται μαζί τους για το πώς να το λύσουν και να τους δείχνει τον τρόπο να το κάνουν πράξη. Όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές ήθελαν να την ακούν να συναναστρέφεται και, βλέποντας αυτή την κατάσταση να εξελίσσεται, άρχισα να τη ζηλεύω και να τη φθονώ. Ήμουν απρόθυμος να παραδεχθώ ότι κάποιος με είχε ξεπεράσει κι έτσι, πριν από κάθε συνάθροιση, προετοιμαζόμουν προσεκτικά σχετικά με τις καταστάσεις και τα προβλήματα των αδελφών, και έσπαγα το κεφάλι μου για το πώς να συναναστρέφομαι με πιο κατανοητό, πιο διαφωτιστικό τρόπο από την αδελφή μου. Όταν, έχοντας συναναστραφεί, έβλεπα όλους τους αδελφούς και τις αδερφές να νεύουν συμφωνώντας, αισθανόμουν πολύ ευχαριστημένος με τον εαυτό μου και πολύ ικανοποιημένος. Αν έβλεπα τους αδελφούς και τις αδελφές μου να αντιδρούν χλιαρά, ένιωθα μελαγχολία και απογοήτευση. Αργότερα, ανακάλυψα ότι ένας αδελφός, μαζί με τον οποίον εκτελούσα το καθήκον μου, γνώριζε πολλά για το γύρισμα ταινιών και ότι ήταν καλός στους υπολογιστές. Όταν είδα ότι, παρά το ότι εγώ ήμουν ο υπεύθυνος της εκκλησίας μας, οι αδελφοί και οι αδελφές αναζητούσαν εκείνον για να συζητήσουν τα επαγγελματικά προβλήματα που αντιμετώπιζαν κατά το γύρισμα ταινιών, ένιωσα σαν να μου στερούσαν τον λόγο —σαν να με άφηναν απέξω. Αισθανόμουν πραγματικά αμήχανος και δυστυχισμένος, και αναρωτήθηκα: «Οι αδελφοί και οι αδελφές αναζητούν πάντα αυτόν όποτε έχουν κάποιο θέμα —μήπως νομίζουν ότι είναι καλύτερος από εμένα; Θα ήταν υπέροχο αν μπορούσα να κατανοήσω και τις δεξιότητες της κινηματογράφησης, καθώς οι αδελφοί και οι αδελφές θα αναζητούν εμένα αντί εκείνον, όποτε έχουν πρόβλημα». Κι έτσι, καθημερινά, από το πρωί ως το βράδυ, έψαχνα για συναφείς πληροφορίες και μελέτησα τα πάντα για το πώς γυρίζονται οι ταινίες. Καθώς έπεσα με τα μούτρα προς χάριν της κοινωνικής θέσης, τα προβλήματα εμφανίζονταν το ένα μετά το άλλο στο έργο της κάθε ομάδας στην εκκλησία, και όσο κι αν συνέχισα τις συναθροίσεις ή τις συναναστροφές, όλα ήταν χωρίς αποτέλεσμα. Ένιωθα τόσο μεγάλη πίεση που δυσκολευόμουν να αναπνεύσω και η καρδιά μου βασανιζόταν. Είπα μέσα μου: «Τι θα σκέφτονται για εμένα οι αδελφοί και οι αδελφές μου; Μήπως θα πιστέψουν ότι, παρά το γεγονός ότι είμαι επικεφαλής, δεν έχω καθόλου ταλέντο για το έργο και ότι απλά δεν έχω τα προσόντα για να εκτελέσω το συγκεκριμένο καθήκον; Απ’ ό,τι φαίνεται, δεν θα καταφέρω να διατηρήσω για πολύ ακόμα τη θέση του επικεφαλής.» Όσο περισσότερο το σκεπτόμουν, τόσο πιο αρνητικός γινόμουν και ένιωθα όλο μου το είναι σαν ξεφούσκωτη μπάλα· η ενέργεια που ένιωθα πριν, είχε χαθεί τελείως. Τελικά, επειδή ζούσα συνεχώς σε μια κατάσταση αρνητικότητας και είχα γίνει αμελής στην εργασία μου, με αντικατέστησαν καθώς ήμουν ανίκανος να εκτελέσω πραγματικό έργο. Εκείνη τη στιγμή, αισθάνθηκα σαν να είχα χάσει όλη μου την αξιοπιστία και ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Ταυτόχρονα, αναρωτήθηκα: «Λες οι αδελφοί και οι αδελφές μου να μιλούν για μένα πίσω από την πλάτη μου, λέγοντας ότι είμαι ψευδοεπικεφαλής, ότι πασχίζω μόνο για δόξα και κέρδος και ότι δεν επιτελώ πραγματικό έργο;» Όσο το σκεπτόμουν, τόσο μεγαλύτερο πόνο ένιωθα να τυλίγει την καρδιά μου, λες και μες στα αυτιά μου αντηχούσαν πολλές φωνές αποδοκιμασίας…