Το μονοπάτι… (2)

Ίσως τα αδέλφια μας να έχουν μία γενική περιγραφή της σειράς, των βημάτων και των μεθόδων του έργου του Θεού στην κινεζική ενδοχώρα, αλλά πάντα αισθάνομαι ότι είναι καλύτερο να κάνουμε μια αναδρομή ή μια μικρή περίληψη για τα αδέλφια μας. Εγώ δράττομαι απλώς αυτής της ευκαιρίας για να πω λίγα από αυτά που έχω μες στην καρδιά Μου. Δεν μιλάω για κάτι εκτός αυτού του έργου.
Ελπίζω τα αδέλφια Μου να μπορέσουν να καταλάβουν τη διάθεσή Μου, και ζητώ επίσης ταπεινά απ’ όσους διαβάζουν τα λόγια Μου να κατανοήσουν και να συγχωρήσουν το μικρό Μου ανάστημα· η εμπειρία της ζωής Μου είναι πραγματικά ανεπαρκής, και πραγματικά δεν μπορώ να κρατήσω το κεφάλι Μου ψηλά ενώπιον του Θεού. Ωστόσο, νιώθω πάντα ότι αυτοί είναι απλώς αντικειμενικοί λόγοι. Εν ολίγοις, παρόλα αυτά, κανένας άνθρωπος, γεγονός ή πράγμα δεν μπορεί να εμποδίσει τη συναναστροφή μας με την παρουσία του Θεού και ελπίζω τα αδέλφια μας να μπορούν να εργαστούν πιο σκληρά ενώπιον του Θεού, μαζί μ’ Εμένα. Θα ήθελα να αναπέμψω την παρακάτω δέηση: «Ω, Θεέ μου! Σε παρακαλώ ελέησέ μας για να μπορέσω μαζί με τ’ αδέλφια Μου ν’ αγωνιστούμε μαζί, με λάβαρο τα κοινά μας ιδανικά, να είμαστε πιστοί σ’ Εσένα μέχρι τον θάνατο και να μην αθετήσουμε ποτέ τον λόγο μας!» Τα λόγια αυτά περιέχουν την αποφασιστικότητα που θέτω ενώπιον του Θεού, αλλά θα μπορούσα επίσης να πω ότι αποτελούν δικό μου σύνθημα ως άνθρωπος από σάρκα και οστά που τον χρησιμοποιεί ο Θεός. Αυτό το μοιράστηκα πολλές φορές συναναστρεφόμενος τ’ αδέλφια Μου στο πλευρό Μου, και το έχω δώσει σε όσους βρίσκονται πλάι Μου, ως μήνυμα. Δεν ξέρω πώς το βλέπουν οι άνθρωποι, αλλά άσχετα απ’ οτιδήποτε άλλο, πιστεύω πως όχι μόνο έχουν μία πτυχή υποκειμενικής προσπάθειας, αλλά ακόμη περισσότερο, περιλαμβάνουν επίσης και μία πτυχή αντικειμενικής θεωρίας. Εξαιτίας αυτού, είναι πιθανό κάποιοι να έχουν συγκεκριμένες απόψεις· μπορείς να πάρεις αυτά τα λόγια ως δικό σου σύνθημα και να δεις πόσο δυνατή θα είναι η ώθησή σου να αγαπάς τον Θεό. Μερικοί άνθρωποι θα δημιουργήσουν μια συγκεκριμένη ιδέα όταν διαβάσουν αυτές τις λέξεις και θα σκεφτούν: «Πώς θα μπορούσε κάτι τόσο καθημερινό και φυσιολογικό να δώσει στους ανθρώπους μια δυνατή ώθηση να αγαπήσουν τον Θεό μέχρι τον θάνατο; Και δεν έχει καμία σχέση με το θέμα αυτού που συζητάμε, “Το μονοπάτι”». Αναγνωρίζω ότι αυτές οι λέξεις δεν έχουν σπουδαία γοητεία, αλλά πάντα πίστευα ότι μπορεί να οδηγήσουν τους ανθρώπους στον σωστό δρόμο και να τους επιτρέψουν να υποφέρουν κάθε είδους δοκιμασίας κατά την πορεία επί του μονοπατιού της πίστης στον Θεό, χωρίς να αποθαρρύνονται ή να γυρίζουν πίσω. Γι’ αυτόν τον λόγο και το μεταχειρίζομαι αυτό πάντα ως το ρητό Μου, και ελπίζω οι άνθρωποι να μπορούν να το σκεφτούν προσεκτικά. Ωστόσο, η πρόθεσή Μου δεν είναι να τους υποχρεώσω όλους να αποδεχθούν τις απόψεις μου· πρόκειται απλώς για μια πρόταση. Ανεξάρτητα από το τι σκέφτονται άλλοι για Μένα, πιστεύω ότι ο Θεός θα καταλάβει την εσωτερική δυναμική του καθενός από εμάς. Ο Θεός εργάζεται συνεχώς πάνω στον κάθε έναν από εμάς και το έργο Του είναι ακούραστο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι γεννηθήκαμε όλοι στη χώρα του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, και γι’ αυτό Εκείνος εργάζεται με αυτόν τον τρόπο μέσα μας. Εκείνοι που γεννήθηκαν στη χώρα του μεγάλου κόκκινου δράκοντα έχουν την τύχη να κερδίσουν αυτό το είδος έργου του Αγίου Πνεύματος. Όντας ένας απ’ αυτούς, νιώθω βαθιά την αγάπη, τη σεβασμιότητα, αλλά και το κάλλος του Θεού. Αυτός είναι ο Θεός που φροντίζει για μας. Μια τέτοια οπισθοδρομική, συντηρητική, φεουδαρχική, προληπτική και διεφθαρμένη αυτοκρατορία του προλεταριάτου αποκτά αυτό το είδος έργου από τον Θεό. Από αυτό είναι σαφές ότι εμείς, αυτή η ομάδα ανθρώπων στην τελική εποχή, είμαστε πολύ ευλογημένοι. Πιστεύω ότι όλα τα αδέλφια μας, που τους έχουν ανοίξει τα πνευματικά μάτια για να δουν αυτό το έργο θα κλάψουν με δάκρυα χαράς γι’ αυτό, και εκείνη τη στιγμή, δεν θα το εκφράσεις αυτό στον Θεό χορεύοντας από χαρά; Δεν θα προσφέρεις το τραγούδι που έχεις στην καρδιά σου στον Θεό; Εκείνη τη στιγμή δεν θα δείξεις την αποφασιστικότητά σου στον Θεό και δεν θα καταστρώσεις κι άλλο σχέδιο ενώπιόν Του; Νομίζω πως όλα αυτά είναι πράγματα που πρέπει να κάνει κάθε σωστός πιστός στον Θεό. Ως ανθρώπινα όντα, πιστεύω ότι κάθε ένας από εμάς θα πρέπει να έχει κάποιο είδος έκφρασης ενώπιον του Θεού. Αυτό θα πρέπει να κάνει κάποιος που έχει αισθήματα. Κοιτάζοντας το επίπεδο του καθενός από εμάς, καθώς και της γενέτειράς μας, βλέπουμε πόση ταπείνωση υπέμεινε ο Θεός για να έρθει ανάμεσά μας. Παρόλο που έχουμε κάποια γνώση του Θεού μέσα μας, με βάση όσα πραγματικά γνωρίζουμε, ο Θεός είναι τόσο μεγάλος, υπέρτατος και αξιοσέβαστος, που αρκεί για να γνωρίζουμε, συγκριτικά, τη μεγάλη ταλαιπωρία Του ανάμεσα στην ανθρωπότητα. Αλλά αυτό είναι ακόμα κάτι αόριστο για να διατυπωθεί επί του παρόντος, και οι άνθρωποι το αντιμετωπίζουν μόνο ως λέξεις και δόγματα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτοί που βρίσκονται ανάμεσά μας είναι αποχαυνωμένοι και αποβλακωμένοι. Μπορώ μόνο να καταβάλω μεγαλύτερη προσπάθεια, εξηγώντας αυτό το θέμα σε όλα τα αδέλφια μου που θα το αποδέχονταν ώστε το πνεύμα μας να μπορεί να δεχτεί τη συγκίνηση από το Πνεύμα του Θεού. Είθε ο Θεός να ανοίξει τα πνευματικά μας μάτια έτσι ώστε να μπορούμε να δούμε το τίμημα που έχει καταβάλει ο Θεός, την προσπάθεια που έχει κάνει και την ενέργεια που έχει σπαταλήσει Εκείνος για εμάς.

Όντας ένας από εκείνους στην κινεζική ενδοχώρα που έχει αποδεχθεί το Πνεύμα του Θεού, νιώθω βαθιά μέσα Μου ότι το επίπεδό μας υστερεί πραγματικά. (Ελπίζω τα αδέλφια μας να μην αισθάνονται αρνητικά εξαιτίας αυτού. Έτσι έχει η πραγματικότητα.) Στην πρακτική Μου ζωή έχω δει ξεκάθαρα ότι αυτό που έχουμε και αυτό που είμαστε είναι όλα οπισθοδρομικά. Στις σημαντικές πτυχές έχει σχέση με τη συμπεριφορά μας στη ζωή και τη σχέση μας με τον Θεό, και στις ασήμαντες πτυχές έχει να κάνει με κάθε μία ιδέα και σκέψη. Όλα αυτά είναι πράγματα που αντικειμενικά υπάρχουν και είναι δύσκολο να τα αποκρύψουμε με λέξεις ή ψευδαισθήσεις. Έτσι, όποτε το λέω αυτό οι περισσότεροι γνέφουν καταφατικά ως επιβεβαίωση, και είναι πεπεισμένοι γι’ αυτό εκτός αν πρόκειται για κάποιον που του λείπει κοινή λογική. Ένα τέτοιο άτομο αδυνατεί να δεχθεί αυτό το είδος άποψης από Μένα. Ίσως πραγματικά να μην ξέρω πώς να είμαι ευγενικός, και αναφέρομαι ευθέως σε αυτό το είδος ατόμου ως πραγματικό κτήνος. Αυτό συμβαίνει επειδή αυτό το είδος ατόμου βρίσκεται στο χαμηλότερο σκαλί της ιεραρχίας στη χώρα του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, κάτι σαν γουρούνι ή σκυλί. Αυτό το είδος ατόμου έχει μεγάλη έλλειψη σε επιπέδου, και δεν είναι αντάξιος να εμφανιστεί ενώπιον του Θεού. Ίσως τα λόγια μου να είναι πολύ αναιδή. Εγώ εκπροσωπώ το Πνεύμα του Θεού, που εργάζεται μέσα Μου και καταριέμαι αυτού του είδους τα πλάσματα, που είναι βρομερά, σαν κτήνη, και ελπίζω να μην έχουν εξασθενήσει τ’ αδέλφιά Μου εξαιτίας αυτού του γεγονότος. Είναι πιθανόν να μην έχουμε τέτοιους ανθρώπους ανάμεσά μας, αλλά δεν έχει σημασία ποια είναι η αλήθεια. Πιστεύω ότι αυτό το είδος ανθρώπου θα πρέπει να αντιμετωπίζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Εσύ τι πιστεύεις;

Η πολλών χιλιάδων ετών αυτοκρατορία του μεγάλου κόκκινου δράκοντα έχει εκφαυλιστεί καθ’ όλη τη διαδρομή έως τώρα, κι επειδή συνεχώς αντιστέκεται στον Θεό, ο Θεός έχει καταραστεί αυτήν τη χώρα και την έχει μεταχειριστεί με οργή, και μετά από αυτό Εκείνος επέβαλε την παίδευσή Του. Αυτή η χώρα που την έχει καταραστεί ο Θεός έχει υποβληθεί σε φυλετικές διακρίσεις, και εξακολουθεί να είναι σε οπισθοδρομική κατάσταση. Η χώρα που γεννηθήκαμε αποτελεί χώρο συγκέντρωσης για πολλά ακάθαρτα πνεύματα, και ως εκ τούτου είναι ανεξέλεγκτα και επιδιώκουν κυριαρχία σ’ αυτήν τη γη. Αυτό οδήγησε στην αμαύρωση εκείνων που γεννήθηκαν εδώ. Οι συνήθειες, τα έθιμα, οι ιδέες και οι έννοιες των ανθρώπων είναι οπισθοδρομικές και παλιομοδίτικες, οπότε διατυπώνουν κάθε είδους έννοιας σχετικά με τον Θεό, που μέχρι στιγμής αδυνατούν να αποτινάξουν. Ειδικότερα, ενεργούν με κάποιον τρόπο ενώπιον του Θεού και με άλλο τρόπο πίσω από την πλάτη Του, έχοντας έτσι, λανθασμένα, σε υπόληψη τον Σατανά για να υπηρετήσουν τον Θεό. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει οπισθοδρομικότητα. Ο Θεός έχει εκτελέσει μεγάλο έργο στην κινεζική ενδοχώρα κι έχει μιλήσει πολύ, αλλά οι άνθρωποι εξακολουθούν να είναι εντελώς αποχαυνωμένοι και αδιάφοροι. Εξακολουθούν να κάνουν τη δουλειά τους όπως και πριν αλλά δεν έχουν απολύτως καμία κατανόηση του λόγου του Θεού. Όταν ο Θεός διακήρυξε ότι δεν υπήρχε πλέον μέλλον και ελπίδα, μια εκκλησία που ήταν ζωντανή με τη ζέστη του καλοκαιριού αμέσως έπεσε σε κρύο χειμώνα. Ο αληθινός εαυτός τους αποκαλύφθηκε υπό τον ήλιο και η προηγούμενη εμπιστοσύνη τους, η αγάπη, και η δύναμη εξαφανίστηκαν όλα χωρίς ν’ αφήσουν ίχνη πίσω τους. Και τώρα, κανείς δεν έχει ανακτήσει τη ζωτικότητά του. Λένε ότι αγαπούν τον Θεό με τα λόγια, και παρόλο που δεν τολμούν να διαμαρτυρηθούν ενδόμυχα, ό,τι κι αν κάνουν δεν έχουν αυτή την αγάπη. Περί τίνος πρόκειται; Νομίζω ότι τ’ αδέλφιά μας θα αναγνωρίσουν αυτό το γεγονός. Είθε να μας διαφωτίσει ο Θεός, ώστε να μπορούμε να γνωρίσουμε όλοι το κάλλος Του, να αγαπήσουμε τον Θεό μας μέσα στα βάθη της καρδιάς μας και να εκφράσουμε την αγάπη όλων μας προς τον Θεό σε διαφορετικές θέσεις· είθε ο Θεός να μας δώσει μια απαρέγκλιτη καρδιά, γεμάτη ειλικρινή αγάπη για Εκείνον, αυτό είναι που ελπίζω. Έχοντας πει αυτό, αισθάνομαι μια κάποια συμπόνια για τα αδέλφια Μου που ζουν κι αυτά σ’ αυτήν τη γη της βρομιάς, έτσι έχω αναπτύξει μέσα μου μίσος για τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα. Εμποδίζει την αγάπη μας για τον Θεό και προσελκύει την απληστία μας για τη μελλοντική προοπτική μας. Μας δελεάζει να είμαστε αρνητικοί, να αντιστεκόμαστε στον Θεό. Ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας είναι που μας έχει εξαπατήσει, διαφθείρει, και ρημάξει μέχρι τώρα, σε σημείο που να μην είμαστε σε θέση να ξεπληρώσουμε την αγάπη του Θεού με την καρδιά μας. Έχουμε την ώθηση στην καρδιά μας αλλά παρ’ όλο που δεν το θέλουμε, είμαστε ανίσχυροι. Είμαστε όλοι μας θύματά του. Για τον λόγο αυτό, τον μισώ με κάθε μου κύτταρο και ανυπομονώ να τον καταστρέψω. Ωστόσο, όταν το ξανασκέφτομαι, αυτό θα ήταν εντελώς ανώφελο και μόνο προβλήματα θα δημιουργούσε στον Θεό, οπότε επανέρχομαι σε αυτά τα λόγια —έχω την έντονη επιθυμία να κάνω το θέλημά Του — αγαπώντας τον Θεό. Αυτήν την οδό παίρνω. Είναι το μονοπάτι όπου θα βαδίσω Εγώ, ένα δημιούργημά Του. Έτσι θα πρέπει να διάγω τη ζωή Μου. Αυτά είναι λόγια μέσ’ από την καρδιά Μου και ελπίζω να ενθαρρύνω τ’ αδέλφια Μου αφότου διαβάσουν αυτά τα λόγια, ώστε η καρδιά Μου να μπορεί να νιώσει κάποια ηρεμία. Γιατί ο στόχος Μου είναι να κάνω το θέλημα του Θεού και έτσι να βιώσω μια ζωή γεμάτη νόημα και λαμπρότητα. Με αυτό, θα είμαι σε θέση να πεθάνω χωρίς τύψεις, με μια καρδιά γεμάτη από ικανοποίηση και ανακούφιση. Εσύ θέλεις να κάνεις το ίδιο; Έχεις τέτοια αποφασιστικότητα;

Η μεγάλη δύναμη του Θεού έγκειται στο ότι είναι σε θέση να εργαστεί με εκείνους που ονομάζονται «Άρρωστοι της ανατολικής Ασίας», εξαιτίας της ταπεινοφροσύνης και της αφάνειάς Του. Ανεξάρτητα από τα σκληρά Του λόγια ή την παίδευσή Του προς εμάς, θα πρέπει να τον δοξάζουμε από τα βάθη της καρδιάς μας για την ταπεινότητα Του και να Τον αγαπάμε μέχρι το τέλος γι’ αυτό. Οι άνθρωποι που έχουν δεσμευτεί από τον Σατανά επί αρκετές χιλιάδες χρόνια συνεχίζουν να ζουν υπό τον ζυγό του και δεν τον έχουν αποτινάξει. Συνεχίζουν να ψαχουλεύουν στο σκοτάδι με μανία και να παλεύουν. Στο παρελθόν έκαιγαν λιβάνι, προσκυνούσαν και είχαν σε υπόληψη τον Σατανά, και ήταν δεσμευμένοι με οικογενειακούς και κοσμικούς δεσμούς καθώς και κοινωνικές συναναστροφές. Δεν ήταν σε θέση να τους αποτινάξουν αυτούς τους δεσμούς. Σε αυτήν την άκρως ανταγωνιστική κοινωνία, πού μπορεί να βρει κανείς νόημα στη ζωή; Αυτό που εξιστορούν οι άνθρωποι είναι μια ζωή με πόνο και ευτυχώς ο Θεός έχει σώσει αυτούς τους αθώους ανθρώπους, βάζοντας τη ζωή μας υπό τη φροντίδα Του και την προστασία Του ώστε η ζωή μας να είναι χαρούμενη και χωρίς ανησυχίες πλέον. Συνεχίζουμε να ζούμε με τη χάρη Του μέχρι στιγμής. Δεν είναι αυτή η ευλογία του Θεού; Πώς μπορεί κανείς να έχει το θράσος να απαιτεί υπερβολικά πράγματα από τον Θεό; Μας έχει δώσει τόσο λίγα; Ακόμα δεν είστε ικανοποιημένοι; Νομίζω πως ήλθε η ώρα να ξεπληρώσουμε την αγάπη του Θεού. Παρόλο που δεχόμαστε ουκ ολίγη γελοιοποίηση, συκοφαντία και καταδίωξη επειδή ακολουθούμε το μονοπάτι της πίστης στον Θεό, πιστεύω ότι αυτό είναι μια πράξη ουσίας. Περιέχει δόξα, όχι ντροπή· παρόλα αυτά οι ευλογίες που απολαμβάνουμε δεν είναι καθόλου ασήμαντες. Στις αμέτρητες φορές απογοήτευσης, τα λόγια του Θεού έφεραν ανακούφιση, και πριν το καταλάβουμε, η θλίψη μετατράπηκε σε χαρά. Σε αμέτρητες περιόδους ανάγκης, ο Θεός έφερε ευλογίες και μας έχει φροντίσει μέσω του λόγου Του. Σε αμέτρητες περιόδους ασθένειας, τα λόγια του Θεού έφεραν ζωή· έχουμε απελευθερωθεί από τον κίνδυνο και πήγαμε από τον κίνδυνο στην ασφάλεια. Έχεις ήδη απολαύσει τόσα πολλά πράγματα όπως αυτά χωρίς να το συνειδητοποιήσεις. Είναι πιθανόν να μην τα θυμάσαι;