Η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου προσωπικά από τον Παντοδύναμο Θεό, και σίγουρα δεν δημιουργήθηκε από κανέναν άνθρωπο. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Μέσα από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού αναγνωρίζουμε ότι όλα τα λόγια που εκφράζει ο Παντοδύναμος Θεός είναι η αλήθεια κι η φωνή του Θεού.

菜单栏

ΑΡΧΙΚΗ

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2019

ΙΒ. Οι αλήθειες αναφορικά με τις φρόνιμες παρθένους που άκουσαν τη φωνή του Θεού

1. Πώς θα πρέπει να διακρίνει κανείς τη φωνή του Θεού; Πώς μπορεί να βεβαιώσει κάποιος ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι όντως ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς;

1. Πώς θα πρέπει να διακρίνει κανείς τη φωνή του Θεού; Πώς μπορεί να βεβαιώσει κάποιος ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι όντως ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς;

Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:

«Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι» (Ιωάν. 10:27).

«Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Ιωάν. 16:12-13).

«Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας» (Αποκ. 2:7).

«Ιδού, υπερίσχυσεν ο λέων, όστις είναι εκ της φυλής Ιούδα, η ρίζα του Δαβίδ, να ανοίξη το βιβλίον και να λύση τας επτά σφραγίδας αυτού» (Αποκ. 5:5).

«Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, λέγει ο Κύριος, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ» (Αποκ. 1:8).

Σχετικά λόγια του Θεού:

Τα λόγια του ενσαρκωμένου Θεού αποτελούν την απαρχή μιας νέας εποχής, καθοδηγούν ολόκληρη την ανθρωπότητα, αποκαλύπτουν μυστήρια και δείχνουν στον άνθρωπο την κατεύθυνση προς μια νέα εποχή. Η διαφώτιση που αποκτά ο άνθρωπος δεν είναι παρά μια απλή άσκηση ή γνώση. Δεν μπορεί να καθοδηγήσει ολόκληρη την ανθρωπότητα προς μια νέα εποχή ή να αποκαλύψει το μυστήριο του ίδιου του Θεού. Ο Θεός, εν τέλει, είναι Θεός, ενώ ο άνθρωπος είναι άνθρωπος. Ο Θεός έχει την ουσία του Θεού, ενώ ο άνθρωπος έχει την ουσία του ανθρώπου.


από τον Πρόλογο του βιβλίου «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Η γνώση του Θεού πρέπει να γίνεται διαβάζοντας και κατανοώντας τον λόγο του Θεού, κάνοντας πράξη και βιώνοντας τον λόγο του Θεού. Κάποιοι λένε: «Δεν έχω δει τον Θεό ενσαρκωμένο, οπότε πώς θα μπορούσα να γνωρίζω τον Θεό;» Στην πραγματικότητα, ο λόγος του Θεού αποτελεί έκφραση της διάθεσης του Θεού. Από τον λόγο του Θεού, μπορείτε να δείτε την αγάπη και τη σωτηρία του Θεού για την ανθρωπότητα και τη μέθοδό Του για να τη σώσει... κι αυτό διότι ο λόγος του Θεού εκφράζεται από τον ίδιο τον Θεό, αντί να χρησιμοποιεί τον άνθρωπο για να τον καταγράφει. Εκφράζεται προσωπικά από τον Θεό. Εκείνος εκφράζει τα δικά Του λόγια και την εσωτερική φωνή Του. Γιατί λέγεται ότι πρόκειται για ειλικρινή λόγια; Διότι βγαίνουν από βαθιά, εκφράζοντας τη διάθεσή Του, το θέλημα, τις σκέψεις Του, την αγάπη Του για την ανθρωπότητα, τη σωτηρία Του για την ανθρωπότητα και τις προσδοκίες Του για την ανθρωπότητα... Ανάμεσα στα λόγια του Θεού υπάρχουν δριμεία λόγια, ήπια και ευγενικά λόγια, και υπάρχουν και μερικά αποκαλυπτικά, που δεν συμβαδίζουν με τις ανθρώπινες επιθυμίες. Αν δεις μόνο τα αποκαλυπτικά λόγια, θα νιώσεις ότι ο Θεός είναι πολύ σκληρός. Αν κοιτάξεις μόνο τα ήπια λόγια, θα νιώσεις ότι ο Θεός δεν έχει πολλή εξουσία. Επομένως, δεν πρέπει να τα απομονώνεις από το ευρύτερο πλαίσιο, αλλά πρέπει να τα εξετάζεις από κάθε γωνία. Μερικές φορές, ο Θεός μιλά από μια ήπια και συμπονετική οπτική, και οι άνθρωποι βλέπουν την αγάπη του Θεού για την ανθρωπότητα˙ μερικές φορές, μιλά από αυστηρή οπτική, και οι άνθρωποι βλέπουν τη διάθεση του Θεού, η οποία δεν θα ανεχτεί καμιά προσβολή. Ο άνθρωπος είναι αξιοθρήνητα ρυπαρός και δεν είναι άξιος να δει το πρόσωπο του Θεού, ούτε να έρθει ενώπιόν Του. Το ότι οι άνθρωποι μπορούν τώρα να έρθουν ενώπιον του Θεού, αποτελεί ξεκάθαρα χάρη του Θεού. Η σοφία του Θεού μπορεί να φανεί από τον τρόπο που Εκείνος εργάζεται και από το νόημα του έργου Του. Οι άνθρωποι μπορούν και πάλι να δουν αυτά τα πράγματα μέσα στον λόγο του Θεού, ακόμα και χωρίς μια άμεση επαφή μαζί Του.


από «Πώς να γνωρίσεις τον Θεό ενσαρκωμένο» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Αυτή τη φορά, ο Θεός έρχεται να επιτελέσει έργο όχι μέσα σ’ ένα πνευματικό σώμα, αλλά μέσα σε ένα πολύ συνηθισμένο. Αυτό δεν είναι μονάχα το σώμα της δεύτερης ενσάρκωσης του Θεού, αλλά επίσης το σώμα μέσα στο οποίο ο Θεός επιστρέφει. Είναι μια πολύ συνηθισμένη σάρκα. Σε Αυτόν, δεν μπορείς να δεις κάτι το οποίο να είναι διαφορετικό από τους άλλους, αλλά μπορείς να πάρεις από Αυτόν τις αλήθειες που ποτέ πριν δεν είχες ακούσει. Αυτή η ασήμαντη σάρκα είναι η ενσάρκωση όλων των λόγων της αλήθειας από τον Θεό, εκείνη που αναλαμβάνει το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες, και έκφραση της συνολικής διάθεσης του Θεού για να μπορέσει να τη γνωρίσει ο άνθρωπος. Δεν λαχταρούσες πολύ να δεις τον επουράνιο Θεό; Δεν επιθυμούσες πολύ να καταλάβεις τον επουράνιο Θεό; Δεν επιθυμούσες πολύ να δεις τον προορισμό του ανθρώπινου γένους; Θα σου πει όλα αυτά τα μυστικά που κανένας άνθρωπος δεν είναι σε θέση να σου πει, και θα σου πει ακόμα τις αλήθειες τις οποίες δεν καταλαβαίνεις. Είναι η πύλη σου για τη βασιλεία κι ο οδηγός σου προς τη νέα εποχή. Μια τέτοια συνηθισμένη σάρκα κρύβει πολλά ασύλληπτα μυστήρια. Τα έργα Του μπορεί να είναι αδιερεύνητα για σένα, αλλά ο σκοπός όλων των έργων που επιτελεί αρκεί για να σε κάνει να δεις ότι Αυτός δεν είναι απλή σάρκα όπως πιστεύει ο άνθρωπος. Διότι Αυτός αντιπροσωπεύει το θέλημα του Θεού όσο και τη φροντίδα που δείχνει ο Θεός για το ανθρώπινο γένος τις έσχατες ημέρες. Μ’ όλο που δεν μπορείς να ακούσεις τα λόγια που λέει, τα οποία μοιάζουν να σείουν τους ουρανούς και τη γη, ή να δεις τα μάτια Του σαν απαστράπτουσες φλόγες, και μ’ όλο που δεν μπορείς να νιώσεις την πειθαρχία της σιδερένιας Του ράβδου, μπορείς μες από τα λόγια Του να ακούσεις το μένος του Θεού και να γνωρίσεις ότι ο Θεός δείχνει συμπόνια για το ανθρώπινο γένος· μπορείς να δεις την δίκαιη διάθεση του Θεού και τη σοφία Του, και να συνειδητοποιήσεις, επιπλέον, το ενδιαφέρον και τη φροντίδα που δείχνει ο Θεός για όλο το ανθρώπινο γένος.

από «Γνωρίζεις ότι ο Θεός έχει επιτελέσει κάτι σπουδαίο μεταξύ των ανθρώπων;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Το έργο και ό,τι βλέπει ο άνθρωπος από τον Θεό στη γη είναι υπερφυσικά. Αυτό που βλέπεις με τα μάτια σου και αυτό που ακούς με τα αυτιά σου είναι όλα υπερφυσικά, γιατί το έργο Του και ο λόγος Του είναι ακατάληπτα και απρόσιτα για τον άνθρωπο. Εάν κάτι έρθει από τον ουρανό στη γη, πώς μπορεί να είναι κάτι άλλο εκτός από υπερφυσικό; Όταν τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών έρθουν στη γη, μυστήρια που είναι ακατάληπτα και απόκρυφα για τον άνθρωπο, που είναι υπερβολικά θαυμαστά και σοφά — δεν είναι άραγε όλα τους υπερφυσικά; […] Ποιο έργο του ενσαρκωμένου Θεού την σήμερον ημέρα δεν έχει χαρακτήρα υπερφυσικό; Ο λόγος του είναι ακατανόητος και απρόσιτος για εσένα, και το έργο Του δεν μπορεί να επιτελεστεί από κανέναν άνθρωπο. Ό,τι κατανοεί Αυτός δεν δύναται να γίνει κατανοητό από τον άνθρωπο και ούτε ο άνθρωπος δύναται να γνωρίζει από πού προέρχεται η γνώση Του. Κάποιοι λένε: «Είμαι κι εγώ συνηθισμένος όπως Εσύ, πώς γίνεται να μην γνωρίζω ό,τι γνωρίζεις Εσύ; Είμαι μεγαλύτερος και πλουσιότερος σε εμπειρίες, εντούτοις πώς Εσύ μπορείς να γνωρίζεις αυτό το οποίο εγώ δεν γνωρίζω;» Όλα αυτά είναι απρόσιτα για τον άνθρωπο. Είναι κι αυτοί που αναρωτιούνται: «Κανείς δεν γνωρίζει αληθινά το έργο που επιτελέστηκε στο Ισραήλ. Πώς το γνωρίζεις Εσύ; Ακόμη και οι μελετητές της Βίβλου αδυνατούν να προσφέρουν κάποια ερμηνεία. Πώς το γνωρίζεις Εσύ;» Δεν είναι αυτά όλα υπερφυσικά θέματα; Δεν έχει βιώσει κανένα θαύμα, όμως τους γνωρίζει όλους και ο λόγος έρχεται σ’ Αυτόν πάρα πολύ εύκολα. Δεν είναι αυτό υπερφυσικό; Το έργο Του υπερβαίνει ό,τι είναι προσιτό στη σάρκα. Αυτό το έργο απλά δεν δύναται να επιτευχθεί με τη σκέψη οποιασδήποτε σάρκας και είναι εντελώς αδιανόητο στο μυαλό και τη λογική του ανθρώπου. Παρόλο που Αυτός δεν έχει διαβάσει ποτέ τη Βίβλο, κατανοεί το έργο του Θεού στο Ισραήλ. Παρόλο που Αυτός στέκεται στη γη καθώς μιλάει, μιλάει για τα μυστήρια του τρίτου ουρανού. Όταν ο άνθρωπος εξετάζει αυτά τα λόγια, τον καταλαμβάνει ένα αίσθημα: «Δεν είναι άραγε αυτή η γλώσσα του τρίτου ουρανού;» Δεν υπερβαίνουν όλα αυτά θέματα ό,τι είναι σε θέση να επιτύχει ένας κανονικός άνθρωπος;

από «Το μυστήριο της ενσάρκωσης (1)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Γνωρίζει πολύ καλά την ουσία του ανθρώπου, επομένως μπορεί να αποκαλύψει κάθε είδους πράξεις που αφορούν όλους τους ανθρώπους. Είναι ακόμη καλύτερος στο να αποκαλύψει την ανθρώπινη διεφθαρμένη διάθεση και την επαναστατική συμπεριφορά. Δεν ζει ανάμεσα στους κοσμικούς ανθρώπους, αλλά έχει επίγνωση της φύσης των θνητών και όλων των διαφθορών των κοσμικών. Αυτό είναι αυτό που είναι ο Θεός. Αν και δεν ασχολείται με τον κόσμο, ξέρει τους κανόνες της αντιμετώπισης του κόσμου, διότι κατανοεί πλήρως την ανθρώπινη φύση. Ξέρει για το έργο του Πνεύματος που δεν μπορούν τα μάτια του ανθρώπου να δουν ούτε τα αυτιά του ανθρώπου να ακούσουν, τόσο σήμερα όσο και στο παρελθόν. Αυτό περιλαμβάνει τη σοφία εκείνη που δεν είναι μια φιλοσοφία ζωής και το θαύμα που οι άνθρωποι δυσκολεύονται να καταλάβουν. Είναι αυτό που Εκείνος είναι: ανοιχτός στους ανθρώπους και επίσης κρυφός από τους ανθρώπους. Αυτό που εκφράζει δεν είναι ένα ιδιαίτερα ξεχωριστό άτομο, αλλά τα εγγενή χαρακτηριστικά και η ύπαρξη του Πνεύματος. Δεν ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, αλλά ξέρει τα πάντα. Έρχεται σε επαφή με τους «ανθρωποειδείς» που δεν έχουν γνώση ή διορατικότητα, αλλά Εκείνος εκφράζει λόγια που είναι υψηλότερα από τη γνώση και πάνω από τους σπουδαίους ανθρώπους. Ζει σε μια ομάδα ανόητων και μουδιασμένων ανθρώπων που δεν έχουν ανθρώπινη φύση και δεν καταλαβαίνουν τις ανθρώπινες συμβάσεις και ζωές, αλλά μπορεί να ζητήσει από αυτή την ανθρωπότητα να βιώσει την κανονική ανθρώπινη φύση, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα την ευτελή και ύπουλη ανθρώπινη φύση της ανθρωπότητας. Όλα αυτά είναι αυτό που είναι Αυτός, υψηλότερος από κάθε άνθρωπο με σάρκα και οστά. Για Εκείνον, είναι περιττό να βιώσουμε μια περίπλοκη, δυσκίνητη και οδυνηρή κοινωνική ζωή για να επιτελέσει το έργο που Εκείνος πρέπει να κάνει και να αποκαλύψει πλήρως την ουσία της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Η πρόστυχη κοινωνική ζωή δεν θίγει τη σάρκα Του. Το έργο και τα λόγια Του αποκαλύπτουν μόνο την ανυπακοή του ανθρώπου και δεν παρέχουν στον άνθρωπο την εμπειρία και τα μαθήματα για την αντιμετώπιση του κόσμου. Δεν χρειάζεται να διερευνά την κοινωνία ή την οικογένεια του ανθρώπου όταν παρέχει στον άνθρωπο τη ζωή. Το να εκθέτει και να κρίνει τον άνθρωπο δεν αποτελεί έκφραση των εμπειριών στη σάρκα Του· είναι για να αποκαλύψει την αδικία του ανθρώπου, αφού για μεγάλο χρονικό διάστημα γνωρίζει την ανυπακοή του ανθρώπου και απεχθάνεται τη διαφθορά της ανθρωπότητας. Το έργο που επιτελεί είναι μόνο να αποκαλύψει τη διάθεσή Του στον άνθρωπο και να εκφράσει το Είναι Του. Μόνο Αυτός μπορεί να κάνει αυτό το έργο, δεν είναι κάτι που θα μπορούσε να επιτύχει ένας άνθρωπος με σάρκα και οστά.

από «Το έργο του Θεού και το έργο του ανθρώπου» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Αυτός που είναι η ενσάρκωση του Θεού θα κατέχει την ουσία του Θεού, κι αυτός που είναι η ενσάρκωση του Θεού θα κατέχει την έκφραση του Θεού. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, φέρει το έργο που πρέπει να επιτελέσει. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα εκφράζει αυτό που είναι και θα έχει την ικανότητα να μεταδώσει την αλήθεια στον άνθρωπο, να του εμφυσήσει τη ζωή και να του δείξει την οδό. Η σάρκα που δεν περιέχει την ουσία του Θεού είναι σίγουρο ότι δεν είναι η ενσάρκωση του Θεού. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού. Για να διερευνήσει ο άνθρωπος αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, πρέπει να το προσδιορίσει από τη διάθεση που Αυτός εκφράζει και τον λόγο που Αυτός εκφέρει. Δηλαδή, πρέπει να κριθεί από την ουσία του Θεού κατά πόσο είναι ή όχι η ενσάρκωσή Του και κατά πόσο είναι ή όχι ο αληθινός δρόμος. Και συνεπώς, προκειμένου να προσδιοριστεί[α] αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, το σημαντικότερο είναι να δίνουμε προσοχή στην ουσία Του (στο έργο Του, τον λόγο Του, τη διάθεσή Του και πολλά άλλα), παρά στην εξωτερική εμφάνιση. Αν ο άνθρωπος κοιτάζει μόνο την εξωτερική εμφάνισή Του και παραβλέπει την ουσία Του, τότε αυτό καταδεικνύει την άγνοια και την αφέλεια του ανθρώπου.


από τον Πρόλογο του βιβλίου «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Μετά το έργο του Ιεχωβά, ο Ιησούς ενσαρκώθηκε για να επιτελέσει το έργο Του ανάμεσα στους ανθρώπους. Το έργο Του δεν πραγματοποιήθηκε σε απομόνωση, αλλά βασίστηκε επάνω στο έργο του Ιεχωβά. Ήταν το έργο για μια νέα εποχή, αφότου ο Θεός είχε ολοκληρώσει την Εποχή του Νόμου. Παρομοίως, αφότου έλαβε τέλος το έργο του Ιησού, ο Θεός συνέχισε το έργο Του για την επόμενη εποχή, επειδή η συνολική διαχείριση του Θεού εξελίσσεται συνεχώς. Όταν περάσει η παλιά εποχή, θα αντικατασταθεί από μια νέα εποχή και, μόλις ολοκληρωθεί το παλιό έργο, ένα νέο έργο θα συνεχίσει τη διαχείριση του Θεού. Αυτή η ενσάρκωση είναι η δεύτερη ενσάρκωση του Θεού, μετά από την ολοκλήρωση του έργου του Ιησού. Φυσικά, αυτή η ενσάρκωση δεν προκύπτει αυτόνομα, αλλά είναι το τρίτο στάδιο του έργου, μετά από την Εποχή του Νόμου και την Εποχή της Χάριτος. […] Όταν ο Ιησούς ήρθε στον κόσμο του ανθρώπου, έφερε την Εποχή της Χάριτος και έληξε την Εποχή του Νόμου. Κατά τις έσχατες ημέρες, ο Θεός ενσαρκώθηκε και πάλι. Αυτήν τη φορά, με την ενσάρκωσή Του έληξε την Εποχή της Χάριτος και έφερε την Εποχή της Βασιλείας. Όλοι όσοι αποδέχονται τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού θα οδηγηθούν στην Εποχή της Βασιλείας και θα μπορούν να αποδεχθούν προσωπικά την καθοδήγηση του Θεού. Παρόλο που ο Ιησούς έκανε μεγάλο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους, ολοκλήρωσε μόνο τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας και θυσιάστηκε για τις αμαρτίες του ανθρώπου, αλλά δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκεί μόνο να σηκώσει ο Ιησούς στους ώμους του τις αμαρτίες του ανθρώπου και να θυσιαστεί γι’ αυτές, αλλά πρέπει, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από την διάθεσή του, η οποία έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Συνεπώς, αφότου ο άνθρωπος συγχωρέθηκε για τις αμαρτίες του, ο Θεός επέστρεψε ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και ξεκίνησε το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο Του ανέβασε τον άνθρωπο σε υψηλότερο επίπεδο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στην κυριαρχία Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή.


από τον Πρόλογο του βιβλίου «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Όταν ο Ιησούς επιτελούσε το έργο Του, η γνώση του ανθρώπου γι’ Αυτόν ήταν ακόμα ασαφής και αόριστη. Ο άνθρωπος πάντα πίστευε ότι Αυτός ήταν ο υιός του Δαβίδ και τον ανακήρυξε ως μεγάλο προφήτη και φιλάνθρωπο Κύριο που λύτρωσε τον άνθρωπο από τις αμαρτίες του. Ορισμένοι, μέσω της πίστης, θεραπεύτηκαν, αγγίζοντας απλώς την άκρη του ενδύματός Του. Οι τυφλοί βρήκαν το φως τους και ακόμη και οι νεκροί ήρθαν πίσω στη ζωή. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν μπορούσε να ανακαλύψει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση που ήταν βαθιά ριζωμένη μέσα του και ούτε ήξερε πώς να την αποβάλλει. Ο άνθρωπος έλαβε πολύ χάρη, όπως τη γαλήνη και την αγαλλίαση της σάρκας, την ευλογία ολόκληρης της οικογένειας μέσω της πίστης ενός, και τη θεραπεία των ασθενειών και ούτω καθεξής. Τα υπόλοιπα ήταν οι καλές πράξεις του ανθρώπου και η θεία εμφάνισή τους. Εάν ο άνθρωπος μπορούσε να ζήσει βάσει αυτών, θεωρείτο καλός πιστός. Μόνο αυτοί οι πιστοί θα μπορούσαν να εισέλθουν στον ουρανό μετά θάνατον, πράγμα που σημαίνει ότι σώθηκαν. Εντούτοις, κατά τη διάρκεια της ζωής τους, δεν κατανόησαν διόλου την οδό της ζωής. Απλώς διέπρατταν αμαρτίες και στη συνέχεια εξομολογούνταν σε έναν συνεχή κύκλο χωρίς να ακολουθούν κανένα μονοπάτι προς την αλλαγή διάθεσης. Αυτή ήταν η κατάσταση του ανθρώπου την Εποχή της Χάριτος. Έχει λάβει ο άνθρωπος πλήρη σωτηρία; Όχι! Επομένως, μετά την ολοκλήρωση αυτού του σταδίου, ακολουθεί το έργο της κρίσης και του παιδέματος. Αυτό το στάδιο εξαγνίζει τον άνθρωπο μέσω του λόγου, έτσι ώστε να προσφέρει στον άνθρωπο ένα μονοπάτι για να το ακολουθήσει. Αυτό το στάδιο δεν θα ήταν καρποφόρο ή σημαντικό εάν συνεχιζόταν με την εκδίωξη των δαιμόνων, διότι η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου δεν θα αποβαλλόταν και ο άνθρωπος θα σταματούσε μόνο στη συγχώρεση των αμαρτιών. Μέσα από την προσφορά περί αμαρτίας ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, διότι το έργο της σταύρωσης έχει ήδη ολοκληρωθεί και ο Θεός έχει κυριαρχήσει επί του Σατανά. Ωστόσο, η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου παραμένει μέσα του και ο άνθρωπος μπορεί ακόμη να αμαρτάνει και να αντιστέκεται στον Θεό. Ο Θεός δεν έχει κερδίσει την ανθρωπότητα. Γι’ αυτό, στο παρόν στάδιο του έργου, ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο για να αποκαλύψει τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου και ζητά από τον άνθρωπο να ενεργεί σύμφωνα με το σωστό μονοπάτι. Αυτό το στάδιο είναι πιο σημαντικό από το προηγούμενο και πιο καρποφόρο, διότι τώρα ο λόγος παρέχει άμεσα τη ζωή του ανθρώπου και καθιστά δυνατή την πλήρη ανανέωση της διάθεσης του ανθρώπου. Είναι ένα στάδιο του έργου πιο βαθύ. Επομένως, η ενσάρκωση των εσχάτων ημερών έχει ολοκληρώσει τη σημασία της ενσάρκωσης του Θεού και έχει ολοκληρώσει πλήρως το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου.

από «Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Ήμουν κάποτε γνωστός ως Ιεχωβά. Ονομάστηκα επίσης Μεσσίας και κάποτε οι άνθρωποι με ονόμασαν Ιησούς ο Σωτήρας, επειδή με αγαπούσαν και με σεβόντουσαν. Αλλά σήμερα δεν είμαι ο Ιεχωβά ή ο Ιησούς που οι άνθρωποι γνώριζαν στο παρελθόν - είμαι ο Θεός που επέστρεψε τις έσχατες ημέρες, ο Θεός που θα φέρει την εποχή στο τέλος. Είμαι ο ίδιος ο Θεός που ανεβαίνει στα άκρα της γης, γεμάτος με όλη Μου τη διάθεση και γεμάτος εξουσία, τιμή και δόξα. Οι άνθρωποι ποτέ δεν έχουν ασχοληθεί μαζί Μου, δεν Με έχουν γνωρίσει και πάντα αγνοούσαν τη διάθεσή Μου. Από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι σήμερα, ούτε ένα άτομο δεν Με έχει δει. Αυτός είναι ο Θεός που εμφανίζεται στον άνθρωπο τις έσχατες ημέρες, αλλά είναι κρυμμένος ανάμεσα στους ανθρώπους. Κατοικεί ανάμεσα στους ανθρώπους, αληθινός και πραγματικός, όπως ο καυτός ήλιος κι η φλεγόμενη φωτιά, γεμάτος με δύναμη κι εξουσία. Δεν υπάρχει ούτε ένα άτομο ή πράγμα που δεν θα κριθεί από τα λόγια Μου κι ούτε ένα άτομο ή πράγμα που δεν θα εξαγνιστεί από την καύση της φωτιάς. Τελικά, όλα τα έθνη θα ευλογηθούν εξαιτίας των λόγων Μου, αλλά και θα συντριβούν εξαιτίας των λόγων Μου. Με αυτόν τον τρόπο, όλοι οι άνθρωποι τις έσχατες ημέρες θα δουν ότι είμαι ο Σωτήρας που επέστρεψε, είμαι ο Παντοδύναμος Θεός που κατακτά όλη την ανθρωπότητα κι ήμουν κάποτε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου. Αλλά τις έσχατες ημέρες, γίνομαι επίσης οι φλόγες του ήλιου που τα καίνε όλα, όπως κι ο Ήλιος της δικαιοσύνης που αποκαλύπτει όλα τα πράγματα. Αυτό είναι το έργο Μου τις έσχατες ημέρες. Πήρα αυτό το όνομα και απέκτησα αυτή τη διάθεση, έτσι ώστε όλοι οι άνθρωποι να δουν ότι είμαι δίκαιος Θεός, ότι είμαι ο καυτός ήλιος και η φλεγόμενη φωτιά. Αυτό έγινε ώστε όλοι να Με λατρεύουν, τον μόνο αληθινό Θεό, και να βλέπουν το αληθινό Μου πρόσωπο: δεν είμαι μόνο ο Θεός των Ισραηλιτών και δεν είμαι μόνο ο Λυτρωτής - είμαι ο Θεός όλων των πλασμάτων στον ουρανό, τη γη και τις θάλασσες.

από «Ο Σωτήρας έχει ήδη επιστρέψει πάνω σ’ ένα “λευκό σύννεφο”» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Ο λόγος του Θεού συνεχίζεται, και χρησιμοποιεί διάφορες μεθόδους και οπτικές για να μας προειδοποιεί για το τι να πράξουμε και να εκφράσει τη φωνή της καρδιάς Του. Τα λόγια Του φέρουν ζωοδόχο δύναμη και μας δείχνουν πώς πρέπει να βαδίσουμε και μας βοηθούν να καταλάβουμε ποια είναι η αλήθεια. Τα λόγια Του αρχίζουν να μας έλκουν, αρχίζουμε να εστιάζουμε στον τόνο και τον τρόπο της ομιλίας Του και υποσυνείδητα αρχίζουμε να ενδιαφερόμαστε για τη φωνή της καρδιάς αυτού του συνηθισμένου ανθρώπου. Κάνει επίπονες προσπάθειες για εμάς, χάνει τον ύπνο και την όρεξή Του για εμάς, κλαίει για εμάς, αναστενάζει για εμάς, υποφέρει στη νόσο για εμάς, ταπεινώνεται για χάρη του προορισμού και της σωτηρίας μας κι η καρδιά Του αιμορραγεί και δακρύζει για την αναισθησία και την επαναστατικότητά μας. Αυτό που έχει και είναι υπερβαίνει έναν συνηθισμένο άνθρωπο και δεν μπορεί να αποκτηθεί ούτε να επιτευχθεί από οποιονδήποτε διεφθαρμένο. Επιδεικνύει ανοχή και υπομονή που δεν κατέχει κανείς συνηθισμένος άνθρωπος και την αγάπη Του δεν την έχει κανένα ον σε όλη την πλάση. Κανείς άλλος εκτός από Αυτόν δεν μπορεί να ξέρει όλες τις σκέψεις μας ή να έχει τέτοια κατανόηση για τη φύση και την ουσία μας ή να κρίνει την επαναστατικότητα και τη διαφθορά της ανθρωπότητας ή να μας μιλάει και να εργάζεται ανάμεσά μας για λογαριασμό του επουράνιου Θεού. Κανείς, εκτός από Αυτόν, δεν μπορεί να κατέχει την εξουσία, τη σοφία και την υπεροχή του Θεού. Η διάθεση του Θεού και αυτό που έχει και είναι εκπέμπονται, εξ ολοκλήρου, από Αυτόν. Κανείς εκτός από Αυτόν δεν μπορεί να μας δείξει την οδό και να μας φέρει το φως. Κανείς εκτός από Αυτόν δεν μπορεί να αποκαλύψει τα μυστήρια που ο Θεός δεν έχει φανερώσει από τη δημιουργία μέχρι σήμερα. Κανείς εκτός από Αυτόν δεν μπορεί να μας σώσει από τα δεσμά του Σατανά και τη διεφθαρμένη διάθεσή μας. Εκπροσωπεί τον Θεό και εκφράζει την φωνή της καρδιάς του Θεού, την ενθάρρυνση του Θεού και την κρίση του Θεού προς όλη την ανθρωπότητα. Αυτός έχει ξεκινήσει μια νέα εποχή, μια νέα περίοδο, και έφερε νέο ουρανό και γη, νέο έργο και μας έφερε ελπίδα και τερμάτισε το μάταιο βίο που διήγαμε και μας επέτρεψε να δούμε καθαρά την οδό της σωτηρίας. Έχει κατακτήσει ολόκληρη την ύπαρξή μας και κέρδισε την καρδιά μας. Από εκείνη τη στιγμή και εφεξής, το μυαλό μας αποκτά συνείδηση και το πνεύμα μας φαίνεται να αναζωογονείται: Αυτός ο συνηθισμένος, ασήμαντος άνθρωπος, που ζει ανάμεσα μας και έχει εδώ και καιρό βιώσει την απόρριψή μας - δεν είναι άραγε ο Κύριος Ιησούς, ο οποίος είναι πάντα στις σκέψεις μας, και τον οποίον εμείς λαχταρούμε νύχτα μέρα; Ιδού Αυτός! Ιδού όντως Αυτός! Είναι ο Θεός μας! Είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή!

από «Ιδού η εμφάνιση του Θεού με την κρίση και την παίδευσή Του» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Το έργο που γίνεται σήμερα έχει προαγάγει το έργο της Εποχής της Χάριτος. Αυτό σημαίνει ότι το έργο που διεξαγόταν σύμφωνα με ολόκληρο το σχέδιο διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών, έχει εξελιχθεί. Παρόλο που η Εποχή της Χάριτος έχει λάβει τέλος, το έργο του Θεού έχει κάνει πρόοδο. Γιατί λέω και ξαναλέω ότι αυτό το στάδιο του έργου οικοδομείται επάνω στην Εποχή της Χάριτος και στην Εποχή του Νόμου; Αυτό σημαίνει ότι το έργο της σήμερον ημέρας αποτελεί συνέχεια του έργου που έγινε κατά την Εποχή της Χάριτος και μια εξέλιξη του έργου που έγινε κατά την Εποχή του Νόμου. Τα τρία στάδια είναι αλληλένδετα μεταξύ τους και κάθε κρίκος της αλυσίδας είναι στενά συνδεδεμένος με τον επόμενο. Γιατί λέω, επίσης, ότι αυτό το στάδιο του έργου οικοδομείται επάνω σ’ εκείνο που πραγματοποίησε ο Ιησούς; Αν υποθέσουμε ότι αυτό το στάδιο δεν είχε οικοδομηθεί επάνω στο έργο που πραγματοποίησε ο Ιησούς, τότε θα έπρεπε να λάβει χώρα άλλη μία σταύρωση σε αυτό το στάδιο, και το έργο της λύτρωσης που έγινε στο προηγούμενο στάδιο θα έπρεπε να γίνει ξανά από την αρχή. Αυτό δεν θα είχε κανένα νόημα. Έτσι, δεν είναι ότι δεν έχει ολοκληρωθεί πλήρως το έργο, αλλά ότι η εποχή έχει προχωρήσει και το επίπεδο του έργου έχει ανέβει ακόμα πιο υψηλά από πριν. Μπορεί να ειπωθεί ότι αυτό το στάδιο του έργου οικοδομείται επάνω στα θεμέλια που έθεσε η Εποχή του Νόμου και επάνω στην πέτρα του έργου του Ιησού. Το έργο οικοδομείται στάδιο με στάδιο, και το παρόν στάδιο δεν αποτελεί ένα νέο ξεκίνημα. Μόνο ο συνδυασμός και των τριών σταδίων του έργου μπορεί να θεωρηθεί ως το σχέδιο διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών. Το έργο σ’ αυτό το στάδιο έχει ως θεμέλιο το έργο της Εποχής της Χάριτος. Αν αυτά τα δύο στάδια του έργου δεν σχετίζονται μεταξύ τους, τότε γιατί δεν επαναλαμβάνεται η σταύρωση σ’ αυτό το στάδιο; Γιατί δεν σηκώνω τις αμαρτίες του ανθρώπου, αλλά, αντ' αυτού, έρχομαι για να κρίνω και να παιδεύσω απευθείας τον άνθρωπο; Εάν το έργο Μου για την κρίση και την παίδευση του ανθρώπου και ο ερχομός Μου τώρα, που δεν έγινε μέσω της σύλληψης του Αγίου Πνεύματος, δεν ακολουθούσε τη σταύρωση, δεν θα είχα τα προσόντα να κρίνω και να παιδεύσω τον άνθρωπο. Ακριβώς επειδή είμαι ένα με τον Ιησού, ήρθα απευθείας για να παιδεύσω και να κρίνω τον άνθρωπο. Το έργο σε αυτό το στάδιο έχει οικοδομηθεί εξ ολοκλήρου επάνω στο έργο του προηγούμενου σταδίου. Γι’ αυτό, μόνο ένα τέτοιου είδους έργο μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο, βήμα-βήμα, στη σωτηρία. Ο Ιησούς κι Εγώ προερχόμαστε από ένα Πνεύμα. Παρόλο που οι ενσαρκώσεις Μας δεν σχετίζονται, το Πνεύμα Μας είναι ένα· παρόλο που το περιεχόμενο των όσων κάνουμε και το έργο που αναλαμβάνουμε δεν είναι τα ίδια, Εμείς είμαστε όμοιοι κατ’ ουσίαν· οι ενσαρκώσεις Μας έχουν διαφορετική μορφή, αλλά αυτό οφείλεται στην αλλαγή εποχής και στις διαφορετικές ανάγκες του έργου Μας. Οι διακονίες Μας δεν μοιάζουν, οπότε το έργο που επιτελούμε και η διάθεση που αποκαλύπτουμε στον άνθρωπο είναι επίσης διαφορετικά. Αυτός είναι ο λόγος που αυτό που βλέπει και καταλαβαίνει τη σήμερον ημέρα ο άνθρωπος είναι διαφορετικό από εκείνο του παρελθόντος. Αυτό οφείλεται στην αλλαγή εποχής. Μολονότι Εκείνοι είναι διαφορετικού φύλου και η μορφή της ενσάρκωσής Τους δεν είναι η ίδια, και παρόλο που δεν γεννήθηκαν μέσα στην ίδια οικογένεια, πόσο μάλλον κατά την ίδια περίοδο, το Πνεύμα Τους εξακολουθεί να είναι ένα. Μολονότι οι ενσαρκώσεις Τους δεν έχουν κοινό αίμα ούτε και οποιουδήποτε είδους συγγένεια, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι Εκείνοι αποτελούν ενσάρκωση του Θεού σε δύο διαφορετικές περιόδους. Το γεγονός ότι Εκείνοι είναι ενσαρκώσεις του Θεού, αποτελεί αδιάψευστη αλήθεια, παρόλο που δεν έχουν την ίδια γραμμή αίματος και δεν μιλάνε την ίδια ανθρώπινη γλώσσα (ο ένας ήταν άντρας που μιλούσε τη γλώσσα των Ιουδαίων και ο άλλος γυναίκα που μιλάει αποκλειστικά κινεζικά). Γι’ αυτούς τους λόγους έχουν ζήσει σε διαφορετικές χώρες για να κάνουν το έργο που επιβάλλεται να κάνει ο καθένας, καθώς και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Παρά το γεγονός ότι είναι το ίδιο Πνεύμα και κατέχονται από την ίδια ουσία, οι ενσαρκώσεις Τους δεν μοιάζουν καθόλου εξωτερικά. Το μόνο που έχουν ως κοινό είναι η ίδια ανθρώπινη φύση, όμως όσον αφορά στην εξωτερική εμφάνιση των ενσαρκώσεών Τους και τις συνθήκες της γέννησής Τους, δεν μοιάζουν. Αυτά τα πράγματα δεν έχουν κανέναν αντίκτυπο στο έργο που πραγματοποιούν αντιστοίχως, ούτε στη γνώση που έχει ο άνθρωπος για Εκείνους, επειδή, στο κάτω-κάτω της γραφής, είναι το ίδιο Πνεύμα και κανείς δεν μπορεί να Τους χωρίσει. Παρόλο που δεν είναι συγγενείς εξ αίματος, ολόκληρο το Είναι Τους βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Πνεύματός Τους, το οποίο Τους αναθέτει διαφορετικό έργο σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και τις ενσαρκώσεις Τους σε διαφορετικές γραμμές αίματος. Το Πνεύμα του Ιεχωβά δεν είναι ο πατέρας του Πνεύματος του Ιησού, και το Πνεύμα του Ιησού δεν είναι ο γιος του Πνεύματος του Ιεχωβά. Είναι ένα και το αυτό Πνεύμα. Όπως ακριβώς ο ενσαρκωμένος Θεός του σήμερα και ο Ιησούς. Παρόλο που δεν είναι συγγενείς εξ αίματος, Αυτοί είναι ένα. Αυτό ισχύει επειδή το Πνεύμα Τους είναι ένα. Ο Θεός μπορεί να κάνει το έργο του ελέους και της στοργικότητας, όπως και αυτό της δίκαιης κρίσης και της παίδευσης του ανθρώπου, καθώς και να εξαπολύει κατάρες στον άνθρωπο. Στο τέλος, μπορεί να κάνει το έργο της καταστροφής του κόσμου και της τιμωρίας των αχρείων. Δεν τα κάνει όλα αυτά μόνος Του; Δεν είναι αυτή η παντοδυναμία του Θεού;


από «Οι δύο ενσαρκώσεις ολοκληρώνουν τη σημασία της ενσάρκωσης» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου