2. Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ του έργου εκείνων που χρησιμοποιεί ο Θεός και του έργου των θρησκευτικών ηγετών;
Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:
«Και αποκριθείς ο Ιησούς είπε προς αυτόν […] Και εγώ δε σοι λέγω ότι συ είσαι Πέτρος, και επί ταύτης της πέτρας θέλω οικοδομήσει την εκκλησίαν μου, και πύλαι άδου δεν θέλουσιν ισχύσει κατ' αυτής. Και θέλω σοι δώσει τα κλειδία της βασιλείας των ουρανών, και ό,τι εάν δέσης επί της γης, θέλει είσθαι δεδεμένον εν τοις ουρανοίς, και ό,τι εάν λύσης επί της γης, θέλει είσθαι λελυμένον εν τοις ουρανοίς» (Ματθ. 16:17-19).
«Ουαί εις τους ποιμένας του Ισραήλ, οίτινες βόσκουσιν εαυτούς· οι ποιμένες δεν βόσκουσι τα ποίμνια; Σεις τρώγετε το πάχος και ενδύεσθε το μαλλίον, σφάζετε τα παχέα· δεν βόσκετε τα ποίμνια. Δεν ενισχύσατε το ασθενές και δεν ιατρεύσατε το κακώς έχον και δεν εκάμετε επίδεσμα εις το συντετριμμένον και δεν επανεφέρατε το πεπλανημένον και δεν εζητήσατε το απολωλός· αλλά εν βία και εν σκληρότητι εδεσπόζετε επ' αυτά. Και διεσκορπίσθησαν, επειδή δεν υπήρχε ποιμήν, και έγειναν κατάβρωμα εις πάντα τα θηρία του αγρού και διεσκορπίσθησαν. Τα πρόβατά μου περιεπλανώντο επί παν όρος και επί πάντα λόφον υψηλόν, και επί παν το πρόσωπον της γης ήσαν διεσκορπισμένα τα πρόβατά μου, και δεν υπήρχεν ο ερευνών ουδέ ο ζητών» (Ιεζ. 34:2-6).
«Αλλ' ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, διότι κατατρώγετε τας οικίας των χηρών και τούτο επί προφάσει ότι κάμνετε μακράς προσευχάς· διά τούτο θέλετε λάβει μεγαλητέραν καταδίκην. Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, διότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων· επειδή σεις δεν εισέρχεσθε ουδέ τους εισερχομένους αφίνετε να εισέλθωσιν. Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, διότι περιέρχεσθε την θάλασσαν και την ξηράν διά να κάμητε ένα προσήλυτον, και όταν γείνη, κάμνετε αυτόν υιόν της γεέννης διπλότερον υμών» (Ματθ. 23:13-15).
Σχετικά λόγια του Θεού:
Το έργο που πραγματοποιεί κάποιος που χρησιμοποιείται από τον Θεό, αποσκοπεί στη συνεργασία με το έργο του Χριστού ή του Αγίου Πνεύματος. Αυτός ο άνθρωπος ανυψώνεται από τον Θεό, ανάμεσα στους ανθρώπους, και είναι εκεί για να ηγείται όλων των εκλεκτών του Θεού, ενώ έχει επίσης ανυψωθεί από τον Θεό προκειμένου να επιτελέσει το έργο της ανθρώπινης συνεργασίας. Κάποιος που έχει αυτές τις ιδιότητες, ο οποίος είναι ικανός να επιτελέσει το έργο της ανθρώπινης συνεργασίας, μπορεί να αποτελέσει το όχημα ώστε να εκπληρωθούν περισσότερες από τις απαιτήσεις που έχει ο Θεός για τον άνθρωπο και να επιτευχθεί το έργο του Αγίου Πνεύματος ανάμεσα στους ανθρώπους. Με άλλα λόγια: Ο σκοπός που ο Θεός χρησιμοποιεί αυτόν τον άνθρωπο είναι να κατανοήσουν καλύτερα το θέλημα του Θεού όλοι οι ακόλουθοί Του, και να εκπληρώσουν περισσότερες από τις απαιτήσεις του Θεού. Επειδή οι άνθρωποι δεν είναι ικανοί να κατανοήσουν άμεσα τα λόγια ή το θέλημα του Θεού, ο Θεός ανέθρεψε κάποιον, τον οποίον χρησιμοποιεί για να επιτελέσει ένα τέτοιο έργο. Αυτό το πρόσωπο το οποίο χρησιμοποιεί ο Θεός μπορεί επίσης να περιγραφεί ως ένα μέσο, με το οποίο ο Θεός καθοδηγεί τον κόσμο, ως ένας «μεταφραστής» που επικοινωνεί ανάμεσα στον Θεό και τους ανθρώπους. […] Όσον αφορά την ουσία του έργου του και το υπόβαθρο της χρήσης του, ο άνθρωπος που χρησιμοποιείται από τον Θεό έχει ανυψωθεί από Αυτόν και έχει προετοιμαστεί από Αυτόν για να επιτελέσει το έργο Του, και συνεργάζεται στο έργο του ίδιου του Θεού. Κανένας δεν θα μπορούσε ποτέ να υποκαταστήσει το έργο του, καθώς είναι η ανθρώπινη συνεργασία που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του θεϊκού έργου.
από «Σχετικά με τη χρήση του ανθρώπου από τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Το έργο στο μυαλό του ανθρώπου επιτυγχάνεται πολύ εύκολα από τον άνθρωπο. Οι πάστορες και οι ηγέτες στον θρησκευτικό κόσμο, για παράδειγμα, βασίζονται στα προσόντα και τη θέση τους για να κάνουν το έργο τους. Οι άνθρωποι που τους ακολουθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα θα μολυνθούν από τα προσόντα τους και θα επηρεαστούν από κάποια από αυτά τα υπάρχοντα. Επικεντρώνονται στα προσόντα του ανθρώπου, στις ικανότητες και στη γνώση των ανθρώπων και δίνουν προσοχή σε κάποια υπερφυσικά πράγματα και σε πολλά βαθιά μη ρεαλιστικά δόγματα (βέβαια, αυτά τα βαθιά δόγματα είναι ανέφικτα). Δεν επικεντρώνονται στις αλλαγές στη διάθεση των ανθρώπων, αλλά εστιάζουν στην εκπαίδευση των ανθρώπων ως προς την ικανότητα τους να εκτελούν έργο και να κηρύττουν, βελτιώνοντας τη γνώση των ανθρώπων και τα πλούσια θρησκευτικά δόγματα. Δεν επικεντρώνονται στο πόσο μεταβάλλεται η διάθεση των ανθρώπων ή πόσοι άνθρωποι καταλαβαίνουν την αλήθεια. Δεν ασχολούνται με την ουσία των ανθρώπων, πολύ λιγότερο δε, προσπαθούν να γνωρίσουν τις κανονικές και μη καταστάσεις του ανθρώπου. Δεν αντικρούουν τις αντιλήψεις των ανθρώπων ούτε τις αποκαλύπτουν, πολύ λιγότερο δε, διορθώνουν τις ελλείψεις ή τη διαφθορά τους. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που τους ακολουθούν υπηρετούν με τα φυσικά τους ταλέντα και αυτό που εκφράζουν είναι η γνώση και η ασαφής θρησκευτική αλήθεια, τα οποία είναι εκτός πραγματικότητας και εντελώς ανίκανα να προσδώσουν στους ανθρώπους ζωή. Στην πραγματικότητα, η ουσία του έργου τους είναι η καλλιέργεια του ταλέντου, η μετατροπή ενός ατόμου που δεν έχει τίποτα σε ένα ταλαντούχο απόφοιτο ιερατικής σχολής, ο οποίος αργότερα θα συνεχίζει να εργάζεται και να ηγείται.
από «Το έργο του Θεού και το έργο του ανθρώπου» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Υπηρετείς τον Θεό με τον φυσικό χαρακτήρα σου και σύμφωνα με τις δικές σου προσωπικές προτιμήσεις· επιπλέον, σκέφτεσαι συνεχώς ότι ο Θεός χαίρεται με ό,τι επιθυμείς να κάνεις και μισεί οτιδήποτε δεν επιθυμείς να κάνεις, ενώ καθοδηγείσαι εξ ολοκλήρου από τις δικές σου προτιμήσεις στο έργο σου. Μπορεί αυτό να ονομαστεί υπηρεσία προς τον Θεό; Τελικά, η διάθεσή της ζωής σου δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε στο ελάχιστο· αντίθετα, θα γίνεις ακόμα πιο πεισματάρης επειδή υπηρετούσες τον Θεό, και αυτό θα κάνει τη διεφθαρμένη σου διάθεση να εδραιωθεί βαθιά. Με τον τρόπο αυτόν, θα αναπτύξεις μέσα σου κανόνες για την υπηρεσία προς τον Θεό, οι οποίες βασίζονται κυρίως στο δικό σου χαρακτήρα, και την εμπειρία που προέρχεται από την υπηρεσία σου, ανάλογα με τη δική σου διάθεση. Αυτό είναι ένα μάθημα μέσα από την ανθρώπινη εμπειρία. Είναι η φιλοσοφία της ζωής του ανθρώπου. Τέτοιου είδους άνθρωποι ανήκουν στους Φαρισαίους και τους θρησκευτικούς αξιωματούχους. Αν δεν ξυπνήσουν και δε μετανοήσουν, τότε θα καταλήξουν να στραφούν στους ψευδόχριστους που θα εμφανιστούν τις έσχατες ημέρες και θα είναι οι παραπλανητές των ανθρώπων. Οι ψευδόχριστοι και οι παραπλανητές που προαναφέρθηκαν θα προκύψουν από αυτού του είδους τα άτομα. Αν εκείνοι που υπηρετούν τον Θεό ακολουθήσουν τον δικό τους χαρακτήρα και πράξουν σύμφωνα με τη δική τους βούληση, τότε κινδυνεύουν να εκδιωχθούν ανά πάσα στιγμή. Εκείνοι που εκμεταλλεύονται τα πολλά χρόνια εμπειρίας τους στην υπηρεσία του Θεού με σκοπό να κερδίσουν τις καρδιές των άλλων, να τους κάνουν κήρυγμα και να τους περιορίσουν με επικριτικό τρόπο –και που ποτέ δεν μετανοούν, ποτέ δεν εξομολογούνται τις αμαρτίες τους, ποτέ δεν αποκηρύσσουν τα οφέλη της θέσης τους –αυτού του είδους οι άνθρωποι θα εκπέσουν ενώπιων του Θεού. Είναι άνθρωποι του ίδιου είδους με τον Παύλο, εκμεταλλευόμενοι το κύρος τους και εκθειάζοντας τα προσόντα τους. Ο Θεός δε θα οδηγήσει αυτούς τους ανθρώπους στην τελείωση. Αυτού του είδους η υπηρεσία επεμβαίνει στο έργο του Θεού.
από «Ο θρησκευτικός τρόπος υπηρεσίας πρέπει να απαγορευτεί» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Απλά κοίτα τους επικεφαλής κάθε δόγματος: είναι όλοι αλαζόνες και αυτάρεσκοι, και ερμηνεύουν τη Βίβλο εκτός πλαισίου και σύμφωνα με τη δική τους φαντασία. Όλοι στηρίζονται στα χαρίσματα και στην πολυμάθεια για να κάνουν το έργο τους. Αν ήταν ανίκανοι να κηρύξουν οτιδήποτε, θα τους ακολουθούσαν εκείνοι οι άνθρωποι; Εν τέλει, κατέχουν πράγματι κάποιες γνώσεις και μπορούν να κηρύξουν για κάποιο δόγμα ή γνωρίζουν πώς να κερδίζουν τους άλλους και πώς να χρησιμοποιούν κάποια τεχνάσματα. Αυτά τα χρησιμοποιούν για να φέρουν τους ανθρώπους ενώπιόν τους και να τους εξαπατήσουν. Θεωρητικά, εκείνοι οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, όμως στην πραγματικότητα ακολουθούν τους επικεφαλής τους. Εάν συναντήσουν κάποιον που κηρύττει την αληθινή οδό, κάποιοι από αυτούς θα πουν: «Πρέπει να συμβουλευτούμε τον επικεφαλής μας σχετικά με την πίστη μας». Η πίστη τους πρέπει να διέλθει από κάποιο ανθρώπινο ον· δεν είναι αυτό ένα πρόβλημα; Σε τι έχουν μετατραπεί λοιπόν εκείνοι οι επικεφαλής; Δεν έχουν γίνει Φαρισαίοι, ψευδείς ποιμένες, αντίχριστοι που βάζουν εμπόδια στην αποδοχή της αληθινής οδού από τους ανθρώπους;
από «Μόνο η επιδίωξη της αλήθειας είναι η αληθινή πίστη στον Θεό» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»
Αν πιστεύεις στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια και, παρόλα αυτά, ποτέ δεν Τον έχεις υπακούσει ή δεχθεί τα λόγια Του καθ’ ολοκληρίαν, αλλά, αντ’ αυτού, ζήτησες από τον Θεό να υποταχθεί Εκείνος σε εσένα και να ενεργήσει σύμφωνα με τις δικές σου έννοιες, τότε είσαι ο πλέον ανυπότακτος των ανθρώπων και είσαι άπιστος. Πώς ένα τέτοιο άτομο είναι ικανό να υπακούσει στο έργο και τα λόγια του Θεού που δεν συμμορφώνονται με τις έννοιες του ανθρώπου; Ο πιο ανυπότακτος άνθρωπος είναι αυτός που σκοπίμως αψηφά τον Θεό και Του αντιστέκεται. Είναι εχθρός του Θεού και ο αντίχριστος. Ένας τέτοιος άνθρωπος διατηρεί μονίμως εχθρική στάση απέναντι στο νέο έργο του Θεού, δεν έχει επιδείξει ποτέ την παραμικρή πρόθεση υποταγής, ούτε ποτέ επέδειξε ευχαρίστως υποταγή ή ταπεινότητα. Εξυψώνει εαυτόν ενώπιον των άλλων και ποτέ δεν δείχνει υποταγή σε κανέναν. Ενώπιον του Θεού, θεωρεί εαυτόν ως τον πλέον ειδήμονα στην κήρυξη του λόγου, καθώς και τον πλέον επιδέξιο στο να εργάζεται πάνω σε άλλους. Ποτέ δεν απορρίπτει τους «θησαυρούς» που ήδη κατέχει, αλλά τους αντιμετωπίζει ως οικογενειακά κειμήλια για λατρεία και κήρυγμα προς άλλους, ενώ τους χρησιμοποιεί για να κατηχεί στους ανόητους εκείνους που τον θαυμάζουν. Πράγματι, υπάρχουν ορισμένοι τέτοιοι άνθρωποι στους κόλπους της εκκλησίας. Δύναται να λεχθεί ότι πρόκειται για «ακατάβλητους ήρωες» που, γενιά τη γενιά, παραμένουν στον οίκο του Θεού. Εκλαμβάνουν την κήρυξη του λόγου (δόγμα) ως το υψηλότερο καθήκον τους. Χρόνο με το χρόνο και γενιά με τη γενιά, τριγυρνούν εδώ κι εκεί, υποστηρίζοντας σθεναρά το «ιερό και απαραβίαστο» καθήκον τους. Κανείς δεν τολμά να τους αγγίξει και ούτε ένας δεν τολμά να τους κατηγορήσει ανοιχτά. Με την πάροδο των ετών, γίνονται «βασιλείς» μέσα στον οίκο του Θεού, επιβάλλοντας ανεξέλεγκτα την τυραννία τους πάνω σε άλλους κάθε εποχή. Η συμμορία αυτή των δαιμόνων επιδιώκει να ενωθεί μαζί και να γκρεμίσει το έργο Μου∙ πώς μπορώ να επιτρέψω σε αυτούς τους ζωντανούς διαβόλους να υπάρχουν ενώπιόν Μου;
από «Εκείνοι που υπακούουν στον Θεό με ειλικρινή καρδιά θα κερδηθούν σίγουρα από τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Εκείνοι που διαβάζουν τη Βίβλο σε μεγαλόσχημες εκκλησίες και απαγγέλουν τη Βίβλο κάθε μέρα, και εντούτοις κανένας τους δεν αντιλαμβάνεται τον σκοπό του έργου του Θεού. Κανένας τους δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό˙ επιπλέον, κανένας δεν είναι κοντά στην καρδιά του Θεού. Είναι όλοι άχρηστοι, ποταποί άνθρωποι, ο καθείς στεκούμενος ψηλά για να διδάξει τον Θεό. Παρότι κραδαίνουν το όνομα του Θεού, εκουσίως Τον καταπολεμούν. Παρότι φορούν την ετικέτα των πιστών του Θεού, είναι εκείνοι που τρώγουν τη σάρκα και πίνουν το αίμα του ανθρώπου. Όλοι αυτοί είναι διάβολοι που καταβροχθίζουν την ψυχή του ανθρώπου, αρχιδαίμονες που από σκοπού ενοχλούν εκείνους που προσπαθούν να πάρουν το σωστό μονοπάτι και τοποθετούν προσκόμματα στο μονοπάτι εκείνων που αναζητούν τον Θεό. Παρότι έχουν «ρωμαλέα» εμφάνιση, πώς οι ακόλουθοί τους μπορούν να καταλάβουν ότι αυτοί είναι αντίχριστοι που οδηγούν τους ανθρώπους στην αντίθεση με τον Θεό; Πώς να ξέρουν ότι είναι ζωντανοί διάβολοι που ιδιαιτέρως αναζητούν ψυχές για να τις καταβροχθίσουν;
από «Όλοι εκείνοι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι αυτοί που αντιμάχονται τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου