Το μονοπάτι... (5)

Κάποτε, κανείς δεν γνώριζε το Άγιο Πνεύμα και κυρίως δεν γνώριζαν ποιο είναι το μονοπάτι του Αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό, οι άνθρωποι πάντα γελοιοποιούνται ενώπιον του Θεού. Μπορεί να ειπωθεί ότι σχεδόν όλοι όσοι πιστεύουν στον Θεό, δεν γνωρίζουν το Πνεύμα κι έχουν κάποια σύγχυση στο θέμα της πίστης. Απ’ αυτό, είναι σαφές ότι οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τον Θεό, και παρόλο που λένε ότι πιστεύουν σε Αυτόν, στην ουσία, με βάση τις ενέργειές τους, πιστεύουν στον εαυτό τους, όχι στον Θεό.
Από τη δική Μου πραγματική εμπειρία, βλέπω ότι ο Θεός φέρει μαρτυρία για τον ενσαρκωμένο Θεό, και όλοι οι άνθρωποι αναγκάζονται, εκ των έξω, να αναγνωρίσουν τη μαρτυρία Του, και μόλις και μετά βίας μπορούμε να πούμε ότι πιστεύουν πως το Πνεύμα του Θεού είναι εντελώς αλάθητο. Ωστόσο, μπορώ να πω ότι αυτό στο οποίο πιστεύουν οι άνθρωποι δεν είναι αυτό το άτομο και, συγκεκριμένα, δεν είναι το Πνεύμα του Θεού, αλλά πιστεύουν στο δικό τους συναίσθημα. Αυτό δεν δείχνει ότι πιστεύουν απλώς στον εαυτό τους; Τα λόγια αυτά που λέω είναι όλα αληθινά. Δεν βάζουν ετικέτα στους ανθρώπους, αλλά πρέπει να διευκρινίσω κάτι: ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να φτάσουν στην παρούσα ημέρα, είτε βλέποντας τα πράγματα με σαφήνεια είτε βρισκόμενοι σε σύγχυση, όμως όλο αυτό έχει επιτελεστεί από το Άγιο Πνεύμα και δεν είναι κάτι που μπορούν να το υπαγορεύσουν οι άνθρωποι. Αυτό είναι ένα παράδειγμα όσων έχω αναφέρει νωρίτερα σχετικά με το Άγιο Πνεύμα που επιφέρει την πίστη των ανθρώπων. Αυτός είναι ο τρόπος που πραγματοποιεί έργο το Άγιο Πνεύμα, και αποτελεί ένα μονοπάτι, το οποίο ακολουθεί το Άγιο Πνεύμα. Δεν έχει σημασία σε ποιον πιστεύουν οι άνθρωποι κατ’ ουσίαν· το Άγιο Πνεύμα προκαλεί δυναμικά στους ανθρώπους κάποιο συναίσθημα, ώστε να πιστεύουν στον Θεό μέσα από την καρδιά τους. Τέτοια πίστη δεν έχεις κι εσύ; Δεν νιώθεις ότι η πίστη σου στον Θεό είναι κάτι περίεργο; Δεν το θεωρείς περίεργο που δεν είσαι σε θέση να ξεφύγεις απ’ αυτό το ρεύμα; Δεν έχεις προσπαθήσει ποτέ να το αναλογιστείς αυτό; Δεν είναι αυτό το μεγαλύτερο σημείο και τέρας; Ακόμα κι αν είχες την παρόρμηση πολλές φορές να ξεφύγεις, υπάρχει πάντα μεγάλη δύναμη ζωής που σε προσελκύει και σε κάνει να διστάζεις να φύγεις. Και κάθε φορά που το συναντάς αυτό, νιώθεις ένα κόμπο στον λαιμό, σπαράζεις στον κλάμα και δεν ξέρεις τι να κάνεις. Υπάρχουν και κάποιοι από εσάς που προσπαθούν να φύγουν, αλλά όταν προσπαθείς να φύγεις, το νιώθεις σαν μαχαίρι στην καρδιά σου, και είναι λες και σου παίρνει την ψυχή σου ένα φάντασμα πάνω στη γη, κι έτσι η καρδιά σου είναι νευρική και ανήσυχη. Μετά από αυτό, δεν μπορείς παρά να κάνεις πέτρα την καρδιά σου και να επιστρέψεις στον Θεό... Την είχες ποτέ αυτήν την εμπειρία; Πιστεύω ότι τα νεαρά αδέλφια μας που είναι σε θέση να ανοίξουν την καρδιά τους, θα μας πουν: «Ναι! Είχα πολλές τέτοιες εμπειρίες. Ντρέπομαι και που τις σκέφτομαι!» Στη δική Μου καθημερινή ζωή χαίρομαι πάντα που βλέπω τα νέα αδέλφια μας ως οικείους Μου, επειδή είναι γεμάτα αθωότητα. Είναι τόσο αγνά και τόσο αξιαγάπητα. Λες και είναι οι προσωπικοί Μου σύντροφοι. Γι’ αυτό και ψάχνω πάντα για μια ευκαιρία να συνενώσω του οικείους Μου, να μιλήσουμε για τα ιδανικά μας και τα σχέδιά μας. Είθε να πραγματοποιηθεί το θέλημα του Θεού σ’ εμάς, έτσι ώστε να είμαστε όλοι σαν να έχουμε το ίδιο αίμα, χωρίς εμπόδια και χωρίς απόσταση. Ας προσευχηθούμε όλοι στον Θεό: «Ω, Θεέ μου! Εάν είναι θέλημά Σου, Σε παρακαλούμε να μας δώσεις ένα περιβάλλον κατάλληλο για να μπορέσουμε όλοι να πραγματοποιήσουμε τις επιθυμίες που έχουμε στην καρδιά μας. Δείξε έλεος σε όσους από εμάς είμαστε νέοι και μας λείπει η λογική, ώστε να μπορέσουμε να εξασκήσουμε μέχρι την τελευταία ρανίδα δύναμης μέσα στην καρδιά μας!» Πιστεύω πως αυτό πρέπει να είναι το θέλημα του Θεού, επειδή πριν από καιρό, έκανα την εξής ικεσία ενώπιον του Θεού: «Πατέρα! Εμείς που βρισκόμαστε στη γη Σε καλούμε πάντα, και ελπίζουμε το θέλημά Σου να μπορεί να εκπληρωθεί σύντομα στη γη. Είμαι πρόθυμος να ψάξω και να βρω το θέλημά Σου. Μακάρι Εσύ να κάνεις αυτό που Εσύ θέλεις, και να ολοκληρώσεις ό,τι ανατεθεί σε Μένα όσο το δυνατόν πιο σύντομα. Εφόσον μπορεί να εκπληρωθεί το θέλημά Σου το συντομότερο δυνατόν, είμαι πρόθυμος να χαράξεις Εσύ ένα νέο μονοπάτι ανάμεσά μας. Η μοναδική μου ελπίδα είναι να ολοκληρωθεί το έργο Σου σύντομα. Πιστεύω ότι κανένας κανόνας δεν μπορεί να αναχαιτίσει το έργο Σου!» Αυτό είναι το έργο που εκτελεί τώρα ο Θεός. Δεν έχεις δει το μονοπάτι που παίρνει το Άγιο Πνεύμα; Όταν συναντώ τα μεγαλύτερα αδέλφια μας, υπάρχει πάντα ένα συναίσθημα καταπίεσης που δεν μπορώ να το προσδιορίσω. Μόνο όταν είμαι μαζί τους μπορώ να δω ότι φέρουν πάνω τους τη δυσωδία της κοινωνίας, και οι θρησκευτικές τους αντιλήψεις, τα βιώματά τους από χειρισμούς καταστάσεων, ο δικός τους τρόπος ομιλίας, οι λέξεις που χρησιμοποιούν, κ.λπ., είναι όλα εξοργιστικά. Λες κι είναι γεμάτοι σοφία. Αλλά Εγώ μένω πάντα μακριά τους, επειδή όπως βλέπω, η φιλοσοφία Μου για τη ζωή έχει μεγάλες ελλείψεις. Όταν είμαι μαζί τους, νιώθω πάντα εξαντλημένος και ζορισμένος, και μερικές φορές, αυτό γίνεται τόσο σοβαρό και καταπιεστικό, που δυσκολεύομαι να αναπνεύσω. Έτσι, σε αυτούς τους επικίνδυνους καιρούς, ο Θεός Μου δίνει την καλύτερη διέξοδο. Ίσως πρόκειται για δική Μου παρανόηση. Μ’ ενδιαφέρει μόνο τι ωφελεί τον Θεό. Το να κάνεις το θέλημα του Θεού είναι πολύ σημαντικό. Κρατώ αποστάσεις απ’ αυτούς τους ανθρώπους και αν ο Θεός θέλει να τους αντιμετωπίσω Εγώ ο ίδιος, τότε υπακούω. Το θέμα δεν είναι καθόλου ότι είναι απεχθείς, αλλά ότι η «σοφία» τους, οι αντιλήψεις τους, κι η φιλοσοφία τους για τη ζωή είναι πολύ ενοχλητικές. Βρίσκομαι εδώ για να ολοκληρώσω ό,τι Μου έχει εμπιστευτεί ο Θεός, και όχι για να μάθω από τις εμπειρίες που έχουν στον χειρισμό των υποθέσεων. Θυμάμαι που μια φορά ο Θεός Μού είπε τα εξής: «Στη γη, να επιζητάς μόνο να κάνεις το θέλημα του Πατρός Σου και να ολοκληρώνεις την αποστολή που Σου αναθέτει Εκείνος. Τίποτα άλλο δεν Σε αφορά». Όταν το σκέφτομαι αυτό, νιώθω κάποια ηρεμία. Αυτό συμβαίνει επειδή νιώθω πάντα ότι τα επίγεια θέματα είναι πολύ περίπλοκα και ότι δεν μπορώ να τα κατανοήσω πλήρως. Ποτέ δεν ξέρω τι να κάνω. Έτσι, δεν ξέρω πόσες φορές έχω απογοητευτεί στο θέμα αυτό κι έχω μισήσει την ανθρωπότητα· γιατί είναι τόσο περίπλοκοι οι άνθρωποι; Γιατί να μην είναι λίγο πιο απλοί; Προσπαθούν να είναι έξυπνοι. Μα γιατί; Όταν ασχολούμαι με τους ανθρώπους, ως επί το πλείστον, αυτό το κάνω με βάση την αποστολή που Μου έχει αναθέσει ο Θεός, και παρόλο που έχουν υπάρξει μερικές φορές που δεν συνέβαινε αυτό, ποιος μπορεί πιθανόν να ξέρει τι έχω κρυμμένο βαθιά μέσα στην καρδιά Μου;

Υπήρξαν πολλές φορές που συμβούλεψα τα αδέλφια που είναι μαζί Μου, ότι πρέπει να πιστεύουν στον Θεό μέσα από την καρδιά τους, να μην προστατεύουν μόνο το δικό τους συμφέρον, να λαμβάνουν υπόψη το δικό Του θέλημα. Κι έχω κλάψει πικρά ενώπιον του Θεού πολλές φορές. Γιατί οι άνθρωποι δεν υπολογίζουν το θέλημα του Θεού; Θα μπορούσε το έργο του Θεού απλώς να εξαφανιστεί χωρίς ν’ αφήσει ίχνος, χωρίς κανένα λόγο; Δεν ξέρω γιατί, κι αυτό φαίνεται να έχει γίνει αίνιγμα μες στην καρδιά Μου. Γιατί οι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν ποτέ το μονοπάτι του Αγίου Πνεύματος, κι έχουν πάντα άσχημες διαπροσωπικές σχέσεις; Παθαίνω ναυτία όταν βλέπω τους ανθρώπους έτσι. Δεν βλέπουν το μονοπάτι του Αγίου Πνεύματος, αλλά δίνουν μόνο προσοχή στις πράξεις των ανθρώπων. Μπορεί να ικανοποιηθεί η καρδιά του Θεού με αυτόν τον τρόπο; Λυπάμαι συχνά γι’ αυτό το θέμα. Φαίνεται πως αυτό έχει γίνει το φορτίο Μου. Και το Άγιο Πνεύμα ανησυχεί γι’ αυτό. Δεν νιώθετε επίκριση στην καρδιά σας; Μακάρι ο Θεός ν’ ανοίξει τους πνευματικούς μας οφθαλμούς. Ως Κάποιος που καθοδηγεί τους ανθρώπους να εισέλθουν στο πνεύμα, έχω προσευχηθεί ενώπιον του Θεού πολλές φορές: «Ω Πατέρα! Είθε το θέλημά Σου να ποτίσει κάθε μου κύτταρο και να επιδιώκω το θέλημά Σου. Είθε να Σου είμαι πιστός σε ό,τι Μου έχεις αναθέσει, ώστε να αποκτήσεις αυτήν την ομάδα ανθρώπων. Είθε να μας φέρεις σε έναν ελεύθερο κόσμο, ώστε να μπορούμε όλοι να επικοινωνήσουμε πνευματικά μαζί Σου. Είθε να ξυπνήσεις Εσύ τα πνευματικά συναισθήματα στην καρδιά μας!» Ελπίζω να έχει περατωθεί το θέλημα του Θεού, έτσι, προσεύχομαι σ’ Αυτόν αδιάκοπα, ώστε το Πνεύμα Του να συνεχίσει να μας διαφωτίζει και να μας επιτρέψει να ακολουθήσουμε το μονοπάτι στο οποίο μας καθοδηγεί το Άγιο Πνεύμα. Κι αυτό γιατί η οδός όπου βαδίζω είναι η οδός του Αγίου Πνεύματος. Ποιος άλλος θα μπορούσε να βαδίσει σ’ αυτό το μονοπάτι αντί Εμού; Αυτό είναι που κάνει ακόμη βαρύτερο το φορτίο Μου. Νιώθω σαν να είμαι έτοιμος να πέσω, αλλά πιστεύω ότι ο Θεός σίγουρα δεν θα καθυστερήσει το έργο Του. Ίσως, όταν ολοκληρωθεί αυτό που Μου έχει αναθέσει, να χωρίσουν οι δρόμοι μας. Έτσι, ίσως είναι λόγω της επίδρασης του πνεύματος του Θεού που πάντα νιώθω διαφορετικά από τους άλλους. Είναι σαν να θέλει ο Θεός να κάνει κάποιο έργο και ακόμα να μην το έχω συλλάβει νοητικά. Ωστόσο, πιστεύω ότι κανείς πάνω στη γη δεν είναι καλύτερος από τους οικείους Μου, και πιστεύω πως οι οικείοι Μου θα προσεύχονται για Μένα ενώπιον του Θεού. Εάν ναι, θα τους χρωστώ άπειρη ευγνωμοσύνη γι’ αυτό. Ελπίζω τα αδέλφια Μου να πουν κι αυτά μαζί Μου: «Ω, Θεέ μου! Είθε να αποκαλυφθεί πλήρως το θέλημά Σου σ’ εμάς κατά την τελευταία εποχή, ώστε να μπορούμε να ευλογηθούμε με τη ζωή το πνεύματος, και να δούμε τις πράξεις του Πνεύματος του Θεού και το αληθινό προσώπου Του!» Αφότου φτάσουμε σε αυτό το βήμα, θα ζούμε αληθινά υπό την καθοδήγηση του Πνεύματος, και μόνο εκείνη τη στιγμή θα είμαστε σε θέση να δούμε το πραγματικό πρόσωπο του Θεού. Δηλαδή, οι άνθρωποι θα μπορέσουν να κατανοήσουν την πραγματική έννοια όλης της αλήθειας. Δεν γίνεται κατανοητό ή αντιληπτό μέσα από τις ανθρώπινες αντιλήψεις, αλλά η διαφώτιση γίνεται με βάση το θέλημα του Πνεύματος του Θεού. Στο σύνολό του, αυτός είναι ο ίδιος ο Θεός που εργάζεται χωρίς να διακατέχεται καθόλου από τις ιδέες του ανθρώπου. Αυτό είναι το σχέδιο εργασίας Του για τις ενέργειες που θέλει να αποκαλύψει στη γη, κι είναι το τελευταίο Του έργο επί της γης. Είσαι πρόθυμος να συμμετάσχεις σ’ αυτό το έργο; Θέλεις να είσαι μέρος αυτού του έργου; Έχεις τη θέληση να τελειωθείς από το Άγιο Πνεύμα και να απολαύσεις τη ζωή του πνεύματος;

Το κρίσιμο έργο επί του παρόντος είναι να προχωρήσουμε βαθύτερα από τα αρχικά μας θεμέλια. Πρέπει να εμβαθύνουμε στις πτυχές της αλήθειας, του οράματος και της ζωής μας. Ωστόσο, πρέπει πρώτα να υπενθυμίσω στ’ αδέλφια Μου ότι για να μπορέσει κανείς να εισέλθει σε αυτό το έργο, πρέπει να απορρίψει τις προηγούμενες αντιλήψεις του. Δηλαδή, πρέπει να αλλάξεις τον προηγούμενο τρόπο ζωής σου, να κάνεις νέο σχέδιο και να γυρίσεις σελίδα. Εάν συνεχίσεις να τηρείς ό,τι είχες ως πολύτιμο στο παρελθόν, το Άγιο Πνεύμα δεν θα μπορέσει να εργαστεί μέσα σου. Ελάχιστα θα μπορέσει να στηρίξει τη ζωή σου. Εάν δεν το επιδιώξει κανείς ή αν δεν εισέλθει ή δεν κάνει σχέδιο, το Άγιο Πνεύμα θα τον εγκαταλείψει εντελώς. Αυτός είναι κάποιος που τον απορρίπτει η εποχή. Ελπίζω τ’ αδέλφια Μου να μπορέσουν όλοι να κατανοήσουν την καρδιά Μου, και ελπίζω επίσης περισσότεροι «νεόφερτοι» να μπορούν να ανορθώσουν το ανάστημά τους και να συνεργαστούν με τον Θεό για να ολοκληρώσουν αυτό το έργο μαζί. Πιστεύω ότι ο Θεός θα μας ευλογήσει και πιστεύω επίσης ότι ο Θεός θα Μου παραχωρήσει όλο και περισσότερους οικείους, ώστε να μπορώ να ταξιδέψω ως τα πέρατα της γης και να έχουμε μεταξύ μας περισσότερη αγάπη. Είμαι πιο πεπεισμένος ότι ο Θεός θα επεκτείνει τη βασιλεία Του εξαιτίας των προσπαθειών μας, και ελπίζω η σκληρή δουλειά μας να φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα, ώστε ο Θεός να αποκτήσει ακόμα περισσότερους νέους. Ας προσευχηθούμε όλοι γι’ αυτό ακόμα περισσότερο κι ας ικετεύουμε τον Θεό αδιάκοπα, ώστε να ζήσουμε τη ζωή μας ενώπιόν Του και να είμαστε κοντά στον Θεό. Είθε να μην υπάρχουν εμπόδια μεταξύ μας και είθε να ορκιστούμε όλοι ενώπιον του Θεού: «Να συνεργαστούμε ενωμένοι! Αφοσίωση ως το τέλος! Ποτέ να μην χωρίσουμε, να είμαστε πάντα μαζί!» Είθε τ’ αδέλφιά Μου να ορίσουν αυτήν την αποφασιστικότητα ενώπιον του Θεού, ώστε να μην απομακρυνθεί η καρδιά μας και να μην κλονιστεί η θέλησή μας! Για να πραγματοποιήσουμε το θέλημα του Θεού, θα ήθελα να πω και πάλι: Σκληρή δουλειά! Δώσε όλες σου τις δυνάμεις! Ο Θεός σίγουρα θα μας ευλογήσει!