1. Η Βίβλος είναι μόνο ένα αρχείο των δύο σταδίων του έργου του Θεού κατά τις Εποχές του Νόμου και της Χάριτος· δεν αποτελεί αρχείο του συνολικού έργου του Θεού.
Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:
«Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Ιωάν. 16:12-13).
«Ιδού, υπερίσχυσεν ο λέων, όστις είναι εκ της φυλής Ιούδα, η ρίζα του Δαβίδ, να ανοίξη το βιβλίον και να λύση τας επτά σφραγίδας αυτού» (Αποκ. 5:5).
«Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας» (Αποκ. 2:7).
«Και είδον άλλον άγγελον πετώμενον εις το μεσουράνημα, όστις είχεν ευαγγέλιον αιώνιον, διά να κηρύξη εις τους κατοικούντας επί της γης και εις παν έθνος και φυλήν και γλώσσαν και λαόν» (Αποκ. 14:6).
«Οίτινες με την δύναμιν του Θεού φυλαττόμεθα διά της πίστεως, εις σωτηρίαν ετοίμην να αποκαλυφθή εν τω εσχάτω καιρώ» (1Πέτ. 1:5)·
Σχετικά λόγια του Θεού:
Πρέπει να ξέρετε πόσα μέρη περιλαμβάνει η Βίβλος. Η Παλαιά Διαθήκη περιέχει τη Γένεση, την Έξοδο...., και υπάρχουν και τα βιβλία της προφητείας που έγραψαν οι προφήτες. Στο τέλος, η Παλαιά Διαθήκη ολοκληρώνεται με το Βιβλίο του Μαλαχία. Καταγράφει το έργο της Εποχής του Νόμου, του οποίου ηγείτο ο Ιεχωβά. Από τη Γένεση μέχρι το βιβλίο του Μαλαχία έχουμε ένα πλήρες αρχείο όλου του έργου της Εποχής του Νόμου. Δηλαδή, η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει όλα όσα βίωσαν οι άνθρωποι που καθοδηγούσε ο Ιεχωβά την Εποχή του Νόμου. […] Η Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου καταγράφει πρωτίστως το έργο του Ιεχωβά να καθοδηγεί το Ισραήλ, να χρησιμοποιεί τον Μωυσή για να κατευθύνει τους Ισραηλίτες στην έξοδο από την Αίγυπτο, ο οποίος τους απομάκρυνε από τα δεσμά του Φαραώ και τους οδήγησε στην έρημο, μετά από την οποία εισήλθαν στη Χαναάν και στη συνέχεια περιγράφεται η ζωή τους στη Χαναάν. Εκτός αυτού, όλα αποτελούν το αρχείο του έργου του Ιεχωβά σε ολόκληρο το Ισραήλ. Όλα όσα καταγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη είναι το έργο του Ιεχωβά στο Ισραήλ, είναι το έργο που επιτέλεσε ο Ιεχωβά στη γη, στην οποία δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα. Από τότε που ο Θεός άρχισε επίσημα να οδηγεί τους ανθρώπους στη γη μετά τον Νώε, το μόνο που καταγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη είναι το έργο στο Ισραήλ. Και γιατί δεν καταγράφεται κανένα έργο πέραν του Ισραήλ; Επειδή η γη του Ισραήλ είναι το λίκνο της ανθρωπότητας. Στις απαρχές, δεν υπήρχαν άλλες χώρες εκτός του Ισραήλ και ο Ιεχωβά δεν εργαζόταν σε άλλους τόπους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ό,τι καταγράφεται στη Βίβλο είναι καθαρά το έργο στο Ισραήλ εκείνον τον καιρό. Τα λόγια που εκφράζουν οι προφήτες, ο Ησαΐας, ο Δανιήλ, ο Ιερεμίας και ο Ιεζεκιήλ … τα λόγια τους προμηνύουν το άλλο έργο Του στη γη, προμηνύουν το έργο του ίδιου του Ιεχωβά Θεού. Όλα αυτά προήλθαν από τον Θεό, ήταν το έργο του Αγίου Πνεύματος και εκτός αυτών των βιβλίων των προφητών, όλα τα υπόλοιπα αποτελούν καταγραφή των εμπειριών των ανθρώπων από το έργο του Ιεχωβά εκείνον τον καιρό.
Το έργο της δημιουργίας συνέβη πριν από τη δημιουργία της ανθρωπότητας, εντούτοις το Βιβλίο της Γένεσης ήρθε μετά από τη δημιουργία της ανθρωπότητας. Επρόκειτο για βιβλίο που γράφτηκε από τον Μωυσή κατά την εποχή του Νόμου. Είναι σαν όσα συμβαίνουν μεταξύ σας σήμερα: Αφού συμβούν, τα καταγράφετε για να τα δείξετε στους ανθρώπους στο μέλλον και για τους λαούς του μέλλοντος όσα καταγράψατε είναι όσα συνέβησαν στο παρελθόν — δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από ιστορία. Όσα καταγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη είναι το έργο του Ιεχωβά στο Ισραήλ και αυτό που καταγράφεται στην Καινή Διαθήκη είναι το έργο του Ιησού κατά την εποχή της Χάριτος. Καταγράφουν το έργο του Θεού σε δύο διαφορετικές εποχές. Η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει το έργο του Θεού κατά την εποχή του Νόμου και έτσι η Παλαιά Διαθήκη αποτελεί ένα ιστορικό βιβλίο, ενώ η Καινή Διαθήκη είναι προϊόν του έργου της Εποχής της Χάριτος. Όταν ξεκίνησε το νέο έργο, έγινε κι αυτή παρωχημένη — συνεπώς, και η Καινή Διαθήκη αποτελεί ιστορικό βιβλίο. Φυσικά, η Καινή Διαθήκη δεν είναι τόσο συστηματική όσο η Παλαιά Διαθήκη, ούτε καταγράφει τόσα πράγματα. Όλα όσα εξέφρασε ο Ιεχωβά της Παλαιάς Διαθήκης καταγράφονται στη Βίβλο, ενώ μόνο μερικά από τα λόγια του Ιησού καταγράφονται στα Τέσσερα Ευαγγέλια. Φυσικά, ο Ιησούς επιτέλεσε επίσης μεγάλο έργο, αλλά δεν καταγράφηκε λεπτομερώς. Το γεγονός ότι καταγράφονται πιο λίγα στην Καινή Διαθήκη οφείλεται στο πόσο έργο επιτέλεσε ο Ιησούς. Το μέγεθος του έργου Του επί τρεισήμισι έτη στη γη κι εκείνο των αποστόλων ήταν πολύ μικρότερης έκτασης από το έργο του Ιεχωβά. Συνεπώς, υπάρχουν λιγότερα βιβλία στην Καινή Διαθήκη από ό,τι στην Παλαιά Διαθήκη.
Τι είδους βιβλίο είναι η Βίβλος; Η Παλαιά Διαθήκη είναι το έργο του Θεού κατά την Εποχή του Νόμου. Η Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου καταγράφει το συνολικό έργο του Ιεχωβά κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου και του έργου Του της δημιουργίας. Στο σύνολό της καταγράφει το έργο του Ιεχωβά και τελικά ολοκληρώνει την καταγραφή του έργου του Ιεχωβά με το Βιβλίο του Μαλαχία. Η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει δύο τμήματα του έργου που επιτέλεσε ο Θεός: το ένα είναι το έργο της δημιουργίας και το άλλο είναι η υπαγόρευση του νόμου. Και τα δύο ήταν έργα που επιτέλεσε ο Ιεχωβά. Η Εποχή του Νόμου εκπροσωπεί το έργο υπό το όνομα του Ιεχωβά Θεού. Αποτελεί το σύνολο του έργου που επιτελέστηκε κυρίως υπό το όνομα του Ιεχωβά. Έτσι, η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει το έργο του Ιεχωβά και η Καινή Διαθήκη καταγράφει το έργο του Ιησού, έργο το οποίο πραγματοποιήθηκε κυρίως υπό το όνομα του Ιησού. Η σημασία του ονόματος του Ιησού και το έργο που επιτέλεσε καταγράφηκαν κατά κύριο λόγο στην Καινή Διαθήκη. Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου της Παλαιάς Διαθήκης, ο Ιεχωβά έχτισε τον ναό και τον βωμό στο Ισραήλ, καθοδήγησε τη ζωή των Ισραηλιτών επί γης, αποδεικνύοντας ότι ήταν ο εκλεκτός Του λαός, η πρώτη ομάδα ανθρώπων που επέλεξε επί γης και επιθυμούσε η δική Του καρδιά, η πρώτη ομάδα που είχε οδηγήσει ο ίδιος προσωπικά. Δηλαδή, οι δώδεκα φυλές του Ισραήλ ήταν οι πρώτοι εκλεκτοί του Ιεχωβά, κι έτσι Εκείνος πάντα εργαζόταν μέσα τους μέχρι να ολοκληρωθεί το έργο του Ιεχωβά την Εποχή του Νόμου. Το δεύτερο στάδιο του έργου ήταν το έργο της Εποχής της Χάριτος της Καινής Διαθήκης και επιτελέστηκε εντός της φυλής του Ιούδα, μιας από τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ. Το γεγονός ότι το εύρος του έργου ήταν μικρότερο οφειλόταν στο ότι ο Ιησούς ήταν ο Θεός που ενσαρκώθηκε. Ο Ιησούς επιτέλεσε το έργο Του μόνο στη γη της Ιουδαίας σε διάρκεια μόνο τρεισήμισι ετών. Επομένως, ό,τι καταγράφεται στην Καινή Διαθήκη δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υπερβεί το μέγεθος του έργου που καταγράφηκε στην Παλαιά Διαθήκη.
από «Σχετικά με τη Βίβλο (1)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Η Βίβλος αποκαλείται επίσης Παλαιά και Καινή Διαθήκη. Γνωρίζετε άραγε σε τι αναφέρεται η «διαθήκη»; Η «διαθήκη» στην Παλαιά Διαθήκη προέρχεται από τη συμφωνία του Ιεχωβά με τον λαό του Ισραήλ, όταν σκότωσε τους Αιγυπτίους και έσωσε τους Ισραηλίτες από τον Φαραώ. Βέβαια, απόδειξη αυτής της συμφωνίας αποτελούσε το αίμα του αμνού πάνω στο ανώφλι της θύρας, μέσω του οποίου ο Θεός σύναψε μια συμφωνία με τον άνθρωπο, κατά την οποία όλοι όσοι είχαν αλείψει με αίμα αρνιού το ανώφλι και τους παραστάτες της θύρας τους ήταν Ισραηλίτες, ήταν ο εκλεκτός λαός του Θεού, και ο Ιεχωβά θα τους γλίτωσε όλους (διότι τότε ο Ιεχωβά σκόπευε να σκοτώσει όλους τους πρωτότοκους υιούς της Αιγύπτου και τα πρωτότοκα πρόβατα και βόδια). Αυτή η συμφωνία έχει δύο επίπεδα σημασίας. Κανείς από τους ανθρώπους ή τα ζώα της Αιγύπτου δεν θα γλίτωνε από τον Ιεχωβά. Θα σκότωνε όλους τους πρωτότοκους υιούς τους και τα πρωτότοκα πρόβατα και βόδια. Έτσι, σε πολλά βιβλία προφητείας είχε προαναγγελθεί ότι οι Αιγύπτιοι θα παιδεύονταν δριμύτατα ως αποτέλεσμα της συμφωνίας του Ιεχωβά. Αυτό είναι το πρώτο επίπεδο σημασίας της συμφωνίας. Ο Ιεχωβά σκότωσε τους πρωτότοκους υιούς της Αιγύπτου και όλα τα πρωτότοκα ζώα της και γλίτωσε όλους τους Ισραηλίτες, πράγμα που σήμαινε ότι ο Ιεχωβά αγαπούσε όλους όσοι ήταν από τη γη του Ισραήλ και όλοι θα γλίτωναν. Ήθελε να επιτελέσει μακροχρόνιο έργο επ’ αυτών και σύναψε τη συμφωνία μαζί τους χρησιμοποιώντας το αίμα του αμνού. Εφεξής, ο Ιεχωβά δεν θα σκότωνε τους Ισραηλίτες και είπε ότι θα ήταν για πάντα οι εκλεκτοί Του. Μεταξύ των δώδεκα φυλών του Ισραήλ, θα ξεκινούσε το έργο Του για ολόκληρη την Εποχή του Νόμου, θα ανακοίνωνε όλους τους νόμους Του στους Ισραηλίτες και από αυτούς θα επέλεγε τους προφήτες και τους δικαστές και αυτοί θα ήταν στο επίκεντρο του έργου Του. Ο Ιεχωβά σύναψε μια συμφωνία μαζί τους: Αν δεν άλλαζε η εποχή, θα εργαζόταν μόνο μεταξύ των εκλεκτών. Η συμφωνία του Ιεχωβά ήταν αμετάβλητη, διότι έγινε με αίμα και συνάφθηκε με τον εκλεκτό λαό Του. Το πιο σημαντικό ήταν ότι είχε επιλέξει ένα κατάλληλο πεδίο εφαρμογής και στόχο για να ξεκινήσει το έργο Του για όλη την εποχή, οπότε οι άνθρωποι θεωρούσαν τη συμφωνία ιδιαίτερα σημαντική. Αυτό είναι το δεύτερο επίπεδο σημασίας της συμφωνίας. Με εξαίρεση τη Γένεση, η οποία προηγήθηκε της σύναψης της συμφωνίας, όλα τα άλλα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης καταγράφουν το έργο του Θεού μεταξύ των Ισραηλιτών μετά τη σύναψη της συμφωνίας. Φυσικά, υπάρχουν περιστασιακές αναφορές στους Εθνικούς, αλλά συνολικά, η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει το έργο του Θεού στο Ισραήλ. Λόγω της συμφωνίας του Ιεχωβά με τους Ισραηλίτες, τα βιβλία που γράφτηκαν κατά την Εποχή του Νόμου ονομάζονται «Παλαιά Διαθήκη». Πήρε το όνομα της συμφωνίας του Ιεχωβά με τους Ισραηλίτες.
Η Καινή Διαθήκη πήρε το όνομα του αίματος που έχυσε ο Ιησούς στον σταυρό και τη συμφωνία Του με ολους εκεινους οσοι πιστευαν σε Αυτον. Η συμφωνία του Ιησού είχε ως εξής: Οι άνθρωποι έπρεπε μόνο να πιστέψουν σ’ Αυτόν ώστε οι αμαρτίες τους να συγχωρεθούν από το αίμα Του και έτσι θα σώζονταν και θα αναγεννιούνταν μέσω Αυτού και δεν θα ήταν πλέον αμαρτωλοί. Οι άνθρωποι έπρεπε μόνο να πιστέψουν σ’ Αυτόν για να λάβουν τη χάρη Του και δεν θα υπέφεραν στην κόλαση μετά θάνατον. Όλα τα βιβλία που γράφτηκαν κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος ήρθαν κατόπιν αυτής της συμφωνίας, και όλα τους καταγράφουν το έργο και τις ομιλίες που περιέχονται σ’ αυτήν. Δεν προχωρούν πέρα από τη σωτηρία της σταύρωσης του Κυρίου Ιησού ή τη συμφωνία. Είναι όλα τους βιβλία που γράφτηκαν από τους αδελφούς εν Κυρίω που είχαν βιώσει εμπειρίες. Συνεπώς, και αυτά τα βιβλία πήραν το όνομα της συμφωνίας: Ονομάζονται Καινή Διαθήκη. Αυτές οι δύο διαθήκες περιλαμβάνουν μόνο την Εποχή της Χάριτος και την Εποχή του Νόμου και δεν έχουν καμία σχέση με την έσχατη εποχή.
από «Σχετικά με τη Βίβλο (2)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η κατανόηση και η ερμηνεία της Βίβλου ισοδυναμεί με την ανακάλυψη της αληθινής οδού — στην πραγματικότητα, όμως, είναι όντως τόσο απλό; Κανείς δεν γνωρίζει την πραγματικότητα της Βίβλου: ότι δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα ιστορικό αρχείο του έργου του Θεού και μια απόδειξη των δύο προηγούμενων σταδίων του έργου του Θεού και δεν σε βοηθά να κατανοήσεις καθόλου τους στόχους του έργου του Θεού. Όλοι όσοι έχουν διαβάσει τη Βίβλο γνωρίζουν ότι καταγράφει τα δύο στάδια του έργου του Θεού κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου και της Εποχής της Χάριτος. Η Παλαιά Διαθήκη εξιστορεί την ιστορία του Ισραήλ και το έργο του Ιεχωβά από τη στιγμή της δημιουργίας μέχρι το πέρας της Εποχής του Νόμου. Η Καινή Διαθήκη καταγράφει το έργο του Ιησού επί γης, το οποίο εμπεριέχεται στα Τέσσερα Ευαγγέλια, καθώς και το έργο του Παύλου. Δεν αποτελούν αυτά ιστορικά αρχεία; […] Με την ανάγνωση της Βίβλου, το πολύ-πολύ να κατανοήσεις λίγο από την ιστορία του Ισραήλ, να μάθεις για τη ζωή του Αβραάμ, του Δαβίδ και του Μωυσή, να μάθεις πώς είχαν φόβο Ιεχωβά, πώς ο Ιεχωβά έκαιγε όσους αντιτάσσονταν σε Αυτόν και πώς μιλούσε στους ανθρώπους εκείνης της εποχής. Θα ανακαλύψεις μόνο το έργο του Θεού στο παρελθόν. Τα αρχεία της Βίβλου αναφέρονται στον τρόπο με τον οποίο οι πρώτοι άνθρωποι του Ισραήλ είχαν φόβο Θεού και ζούσαν υπό την καθοδήγηση του Ιεχωβά. Επειδή οι Ισραηλίτες ήταν ο εκλεκτός λαός του Θεού, στην Παλαιά Διαθήκη μπορείς να δεις την αφοσίωση όλων των ανθρώπων του Ισραήλ στον Ιεχωβά, πώς όλοι όσοι υπάκουαν στον Ιεχωβά απολάμβαναν της φροντίδας και της ευλογίας Του, μπορείς να μάθεις ότι όταν ο Θεός εργάστηκε στο Ισραήλ ήταν γεμάτος έλεος και αγάπη, καθώς επίσης ότι διέθετε πύρινες φλόγες, και ότι όλοι οι Ισραηλίτες, από τους πιο ταπεινούς μέχρι τους πιο ισχυρούς, είχαν φόβο Ιεχωβά και έτσι όλη η χώρα ήταν ευλογημένη από τον Θεό. Αυτή είναι η ιστορία του Ισραήλ που καταγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη.
από «Σχετικά με τη Βίβλο (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Εάν επιθυμείς να δεις το έργο της Εποχής του Νόμου και να δεις πώς οι Ισραηλίτες ακολούθησαν το μονοπάτι του Ιεχωβά, τότε πρέπει να αναγνώσεις την Παλαιά Διαθήκη. Αν επιθυμείς να κατανοήσεις το έργο της Εποχής της Χάριτος, τότε πρέπει να αναγνώσεις την Καινή Διαθήκη. Αλλά πώς βλέπεις το έργο των εσχάτων ημερών; Πρέπει να δεχτείς την ηγεσία του Θεού του σήμερα και να εισέλθεις στο σημερινό έργο, διότι αυτό είναι το νέο έργο και κανείς δεν το έχει καταγράψει προηγουμένως στη Βίβλο. Την σήμερον ημέρα, ο Θεός έχει ενσαρκωθεί και επέλεξε άλλους εκλεκτούς στην Κίνα. Ο Θεός εργάζεται μέσα σε αυτούς τους ανθρώπους, συνεχίζει το έργο Του επί γης, συνεχίζει το έργο της Εποχής της Χάριτος. Το έργο του σήμερα είναι ένα μονοπάτι στο οποίο ο άνθρωπος δεν έχει πορευτεί ποτέ και μία οδός την οποία κανείς δεν έχει δει ποτέ. Είναι έργο που δεν έχει επιτελεστεί ποτέ πριν — είναι το πιο πρόσφατο έργο του Θεού επί γης. Ως εκ τούτου, το έργο που δεν έχει επιτελεστεί ποτέ πριν δεν αποτελεί ιστορία, επειδή το τώρα είναι τώρα και δεν έχει γίνει ακόμα παρελθόν. Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι ο Θεός έχει κάνει μεγαλύτερο και νεότερο έργο επί γης και εκτός του Ισραήλ, ότι έχει ήδη υπερβεί το πεδίο του Ισραήλ και τις προβλέψεις των προφητών, ότι είναι νέο και θαυμάσιο έργο πέραν των προφητειών και νεότερο έργο πέραν του Ισραήλ και αποτελεί έργο το οποίο οι άνθρωποι αδυνατούν να αντιληφθούν ή να φανταστούν. Πώς θα μπορούσε η Βίβλος να περιέχει ρητά αρχεία αυτού του έργου; Ποιος θα μπορούσε να έχει καταγράψει κάθε παραμικρό μέρος του σημερινού έργου, χωρίς καμία παράλειψη, εκ των προτέρων; Ποιος θα μπορούσε να καταγράψει αυτό το ισχυρότερο, σοφότερο έργο που αψηφά τις συμβάσεις στο μουχλιασμένο παλιό βιβλίο; Το σημερινό έργο δεν αποτελεί ιστορία και ως εκ τούτου, αν θέλεις να πορευτείς στο νέο μονοπάτι του σήμερα, τότε πρέπει να απομακρυνθείς από τη Βίβλο, πρέπει να υπερβείς τα βιβλία των προφητειών ή της ιστορίας στη Βίβλο. Μόνο τότε θα μπορέσεις να πορευτείς σωστά στο νέο μονοπάτι και μόνο τότε θα μπορέσεις να εισέλθεις στη νέα σφαίρα και στο νέο έργο.
από «Σχετικά με τη Βίβλο (1)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου