3. Αναγνωρίστε τις διαφορές μεταξύ του ενσαρκωμένου Χριστού και των ψευδόχριστων και ψευδοπροφητών
Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:
«Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή» (Ιωάν. 14:6).
«Δεν πιστεύεις ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί; τους λόγους, τους οποίους εγώ λαλώ προς υμάς, απ' εμαυτού δεν λαλώ· αλλ' ο Πατήρ ο μένων εν εμοί αυτός εκτελεί τα έργα» (Ιωάν. 14:10).
«Εγώ και ο Πατήρ εν είμεθα» ( Ιωάν. 10:30).
«Διότι θέλουσιν εγερθή ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και θέλουσι δείξει σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε να πλανήσωσιν, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς» (Ματθ. 24:24).
«Και είδον τρία ακάθαρτα πνεύματα όμοια με βατράχους εξερχόμενα εκ του στόματος του δράκοντος και εκ του στόματος του θηρίου και εκ του στόματος του ψευδοπροφήτου· διότι είναι πνεύματα δαιμόνων εκτελούντα σημεία, τα οποία εκπορεύονται προς τους βασιλείς της γης και της οικουμένης όλης, διά να συνάξωσιν αυτούς εις τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του παντοκράτορος» (Αποκ. 16:13-14).
Σχετικά λόγια του Θεού:
Αυτός που είναι η ενσάρκωση του Θεού θα κατέχει την ουσία του Θεού, κι αυτός που είναι η ενσάρκωση του Θεού θα κατέχει την έκφραση του Θεού. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, φέρει το έργο που πρέπει να επιτελέσει. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα εκφράζει αυτό που είναι και θα έχει την ικανότητα να μεταδώσει την αλήθεια στον άνθρωπο, να του εμφυσήσει τη ζωή και να του δείξει την οδό. Η σάρκα που δεν περιέχει την ουσία του Θεού είναι σίγουρο ότι δεν είναι η ενσάρκωση του Θεού. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού. Για να διερευνήσει ο άνθρωπος αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, πρέπει να το προσδιορίσει από τη διάθεση που Αυτός εκφράζει και τον λόγο που Αυτός εκφέρει. Δηλαδή, πρέπει να κριθεί από την ουσία του Θεού κατά πόσο είναι ή όχι η ενσάρκωσή Του και κατά πόσο είναι ή όχι ο αληθινός δρόμος. Και συνεπώς, προκειμένου να προσδιοριστεί[α] αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, το σημαντικότερο είναι να δίνουμε προσοχή στην ουσία Του (στο έργο Του, τον λόγο Του, τη διάθεσή Του και πολλά άλλα), παρά στην εξωτερική εμφάνιση. Αν ο άνθρωπος κοιτάζει μόνο την εξωτερική εμφάνισή Του και παραβλέπει την ουσία Του, τότε αυτό καταδεικνύει την άγνοια και την αφέλεια του ανθρώπου.
από τον Πρόλογο του βιβλίου «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Ο Θεός που ενσαρκώθηκε, ονομάζεται Χριστός, κι έτσι, ο Χριστός που μπορεί να δώσει στους ανθρώπους την αλήθεια, ονομάζεται Θεός. Δεν υπάρχει τίποτε το υπερβολικό σ’ αυτό, γιατί Εκείνος κατέχει την ουσία του Θεού, κατέχει την διάθεση του Θεού και τη σοφία στο έργο Του, τα οποία είναι άφταστα για τον άνθρωπο. Εκείνοι που ισχυρίζονται ότι είναι ο Χριστός, αλλά δεν μπορούν να κάνουν το έργο του Θεού, είναι απατεώνες. Ο αληθινός Χριστός δεν είναι μόνο η εκδήλωση του Θεού πάνω στη γη, αλλά και η ιδιαίτερη ενσάρκωση του Θεού, καθώς πραγματοποιεί και ολοκληρώνει το έργο Του ανάμεσα στους ανθρώπους. Αυτή η ενσάρκωση δεν μπορεί απλώς να αντικατασταθεί από οποιονδήποτε άνθρωπο, αλλά πρέπει να είναι σε θέση να φέρει επαρκώς εις πέρας το έργο του Θεού στη γη, να εκφράζει την διάθεση του Θεού, να αντιπροσωπεύει επαρκώς τον Θεό και να παρέχει ζωή στον άνθρωπο. Αργά η γρήγορα, θα ακολουθήσει η πτώση όλων εκείνων που παριστάνουν τον Χριστό, διότι, παρότι ισχυρίζονται ότι είναι ο Χριστός, δεν κατέχουν την ουσία του Χριστού. Κι έτσι, λέω ότι η αυθεντικότητα του Χριστού δεν μπορεί να προσδιοριστεί από τον άνθρωπο, αλλά απαντάται και αποφασίζεται από τον ίδιο τον Θεό.
από «Μόνο ο Χριστός των εσχάτων ημερών μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την οδό για την αιώνια ζωή» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Ο ενσαρκωμένος Θεός ονομάζεται Χριστός και ο Χριστός είναι η σάρκα ντυμένη με το Πνεύμα του Θεού. Η σάρκα αυτή διαφέρει από κάθε άνθρωπο που είναι από σάρκα. Η διαφορά αυτή οφείλεται στο ότι ο Χριστός δεν είναι από σάρκα και αίμα, αντιθέτως είναι η ενσάρκωση του Πνεύματος. Διαθέτει και κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά και ολοκληρωμένη θεϊκή φύση. Κανένας άνθρωπος δεν έχει τη θεϊκή Του φύση. Η κανονική ανθρώπινη φύση Του υποστηρίζει όλες τις κανονικές δραστηριότητές Του στη σάρκα, ενώ η θεϊκή Του φύση εκτελεί το έργο του Θεού του ίδιου. Και η ανθρώπινη αλλά και η θεϊκή Του φύση υποτάσσονται στο θέλημα του επουράνιου Πατέρα. Η υπόσταση του Χριστού είναι το Πνεύμα, δηλαδή η θεϊκή φύση. Επομένως, η υπόστασή Του είναι αυτή του Θεού του ίδιου. Η υπόσταση αυτή δε διακόπτει το ίδιο Του το έργο, ενώ ο ίδιος δε θα μπορούσε ποτέ να κάνει κάτι που θα κατέστρεφε το ίδιο Του το έργο, ούτε και θα ξεστόμιζε ποτέ λόγια που αντιτίθενται στο ίδιο Του το θέλημα.
από «Η υπόσταση του Χριστού είναι η υποταγή στο θέλημα του Επουράνιου Πατέρα» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Παρόλο που ο Χριστός αντιπροσωπεύει τον Θεό τον ίδιο στη σάρκα και εκτελεί προσωπικά το έργο που ο Θεός ο ίδιος οφείλει να εκτελεί, δεν αρνείται την ύπαρξη του Θεού στον ουρανό, ούτε και προβάλλει ασυγκράτητα τις δικές Του πράξεις. Αντιθέτως, παραμένει ταπεινά κρυμμένος μέσα στη σάρκα Του. Εκτός του Χριστού, όσοι αναληθώς ισχυρίζονται πως είναι ο Χριστός δεν κατέχουν τις ιδιότητές Του. Όταν παραταχθεί απέναντι από την αλαζονική και ματαιόδοξη διάθεση αυτών των ψευδόχριστων, γίνεται εμφανές ποιο είδος της σάρκας είναι πραγματικά ο Χριστός. Όσο πιο ψευδείς είναι αυτοί οι ψευδόχριστοι, τόσο περισσότερο επιδεικνύονται και τόσο πιο ικανοί είναι για σημεία και τέρατα για να παραπλανήσουν τον άνθρωπο. Οι ψευδόχριστοι δεν κατέχουν τις ιδιότητες του Θεού. Ο Χριστός δεν έχει κηλιδωθεί από οποιοδήποτε στοιχείο που ανήκει στους ψευδόχριστους. Ο Θεός ενσαρκώνεται μόνο για να ολοκληρώσει το έργο της σάρκας, όχι απλώς για να επιτρέψει σε όλους τους ανθρώπους να Τον δουν. Αντιθέτως, αφήνει το έργο Του να επιβεβαιώσει την ταυτότητά Του και επιτρέπει αυτά που Αυτός αποκαλύπτει να πιστοποιήσουν την υπόστασή Του. Η υπόστασή Του δεν είναι αθεμελίωτη· η ταυτότητά Του δεν κατασχέθηκε από τη χείρα Του· καθορίζεται από το έργο Του και την υπόστασή Του. […]
Το έργο και η έκφραση του Χριστού καθορίζουν την υπόστασή Του. Είναι ικανός να ολοκληρώσει με αληθινή καρδιά αυτό που Του ανατέθηκε. Είναι ικανός να λατρεύει τον Θεό στον ουρανό με αληθινή καρδιά και με αληθινή καρδιά να αναζητά το θέλημα του Θεού Πατέρα. Όλα αυτά καθορίζονται από την υπόστασή Του. Η φυσική Του αποκάλυψη καθορίζεται επίσης από την υπόστασή Του, ενώ ο λόγος που ονομάζεται έτσι είναι επειδή η έκφρασή Του δεν είναι μίμηση ή το αποτέλεσμα εκπαίδευσης από άνθρωπο ή το αποτέλεσμα πολλών ετών καλλιέργειας από άνθρωπο. Δεν τη διδάχτηκε, ούτε στολίστηκε με αυτήν· αντιθέτως, είναι έμφυτη μέσα Του.
από «Η υπόσταση του Χριστού είναι η υποταγή στο θέλημα του Επουράνιου Πατέρα» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Αν, κατά τη σημερινή εποχή, εμφανιστεί κάποιος που μπορεί να επιδεικνύει σημεία και θαύματα, να εκβάλλει δαίμονες, να θεραπεύει τους αρρώστους και να εκτελεί θαύματα, και εάν αυτός ισχυρίζεται ότι είναι ο Ιησούς που έχει έρθει, τότε τούτο θα αποτελεί παραποίηση και μίμηση του Ιησού από τα κακά πνεύματα. Να το θυμάσαι! Ο Θεός δεν επαναλαμβάνει το ίδιο έργο. Το στάδιο του έργου του Ιησού έχει ήδη ολοκληρωθεί και ο Θεός δεν θα καταπιαστεί ποτέ ξανά με το συγκεκριμένο στάδιο. Το έργο του Θεού είναι ασυμβίβαστο με τις αντιλήψεις του ανθρώπου· για παράδειγμα, η Παλαιά Διαθήκη προείπε την έλευση ενός Μεσσία, αλλά αφού αποδείχθηκε ότι ο Ιησούς ήρθε, θα ήταν λάθος να εμφανιστεί ξανά ένας άλλος Μεσσίας. Ο Ιησούς ήρθε ήδη μία φορά, και θα ήταν λάθος να έρθει ξανά σήμερα. Υπάρχει μόνο ένα όνομα για κάθε εποχή, και κάθε όνομα χαρακτηρίζεται από την εποχή. Στις αντιλήψεις του ανθρώπου, ο Θεός πρέπει πάντα να επιδεικνύει σημεία και θαύματα, να θεραπεύει τους αρρώστους, να εκβάλλει δαίμονες και να είναι ακριβώς όπως ο Ιησούς, όμως αυτή τη φορά ο Θεός δεν είναι καθόλου έτσι. Αν, κατά τις έσχατες μέρες, ο Θεός εξακολουθούσε να επιδεικνύει σημεία και θαύματα, να εκβάλλει δαίμονες και να θεραπεύει τους αρρώστους – αν έπραττε ακριβώς τα ίδια με τον Ιησού – τότε θα επαναλάμβανε το ίδιο έργο και το έργο του Ιησού θα ήταν άνευ σημασίας ή αξίας. Έτσι, ο Θεός εκτελεί μόνο ένα στάδιο του έργου σε κάθε εποχή. Μόλις ολοκληρώνεται κάθε στάδιο του έργου Του, σύντομα έρχεται η μίμηση από τα κακά πνεύματα και μόλις ο Σατανάς αρχίζει να ακολουθεί κατά πόδας τον Θεό, Εκείνος αλλάζει μέθοδο. Όταν ο Θεός ολοκληρώνει ένα στάδιο του έργου Του, αυτό γίνεται αντικείμενο μίμησης από τα κακά πνεύματα. Πρέπει να έχετε ξεκάθαρη εικόνα γι’ αυτό.
από «Γνωρίζοντας το έργο του Θεού σήμερα» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Υπάρχουν κάποιοι που διακατέχονται από σατανικά πνεύματα και φωνάζουν επίμονα: «Είμαι ο Θεός!» Εντούτοις, στο τέλος, αποκαλύπτονται, επειδή κάνουν λάθος σε αυτό που αντιπροσωπεύουν. Εκπροσωπούν τον Σατανά και το Άγιο Πνεύμα δεν τους δίνει καμία προσοχή. Όσο κι αν εξυμνείς τον εαυτό σου ή όσο δυνατά κι αν φωνάζεις, παραμένεις ένα δημιουργημένο ον που ανήκει στον Σατανά. Εγώ δεν φωνάζω ποτέ: «Εγώ είμαι ο Θεός, Εγώ είμαι ο αγαπημένος Υιός του Θεού!» Ωστόσο, το έργο που επιτελώ είναι το έργο του Θεού. Χρειάζεται να φωνάζω; Δεν χρειάζεται εξύμνηση. Ο Θεός επιτελεί ο ίδιος το έργο Του και δεν έχει ανάγκη ο άνθρωπος να Του αποδίδει κύρος ή τιμητικό τίτλο και το έργο Του αρκεί για να εκπροσωπεί την ταυτότητα και το κύρος Του. Πριν από τη βάπτισή Του, δεν ήταν ο Ιησούς ο ίδιος ο Θεός; Δεν ήταν ο ενσαρκωμένος Θεός; Σίγουρα δεν μπορεί να ειπωθεί ότι έγινε ο μονογενής Υιός του Θεού μόλις κατατέθηκε η μαρτυρία Του; Δεν υπήρχε κάποιος με το όνομα Ιησούς πολύ πριν ξεκινήσει το έργο Του; Δεν μπορείς να δημιουργείς νέα μονοπάτια ή να εκπροσωπείς το Πνεύμα. Δεν μπορείς να εκφράζεις το έργο του Πνεύματος ή τον λόγο που εκφράζει. Δεν μπορείς να επιτελείς το έργο του ίδιου του Θεού ή το έργο του Πνεύματος. Δεν μπορείς να εκφράζεις τη σοφία, το θαύμα και την απειρότητα του Θεού ή όλη τη διάθεση με την οποία ο Θεός παιδεύει τον άνθρωπο. Έτσι, οι επανειλημμένοι ισχυρισμοί σου ότι είσαι ο Θεός δεν έχουν σημασία. Έχεις μόνο το όνομα και καθόλου ουσία. Ο Θεός ο ίδιος έχει έλθει, αλλά κανείς δεν Τον αναγνωρίζει, ωστόσο συνεχίζει το έργο Του και το πράττει εκπροσωπώντας το Πνεύμα. Είτε Τον αποκαλείς άνθρωπο ή Θεό, Κύριο ή Χριστό ή Την αποκαλείς αδελφή, δεν έχει σημασία. Εντούτοις, το έργο που επιτελεί είναι αυτό του Πνεύματος και εκπροσωπεί το έργο του ίδιου του Θεού. Δεν ενδιαφέρεται για το όνομα με το οποίο τον αποκαλεί ο άνθρωπος. Μπορεί αυτό το όνομα να καθορίσει το έργο Του; Ανεξάρτητα από το πώς Τον αποκαλείς, από την οπτική γωνία του Θεού, Αυτός είναι η ενσάρκωση του Πνεύματος του Θεού. Εκπροσωπεί το Πνεύμα και είναι εγκεκριμένος από Αυτόν. Δεν μπορείς να ανοίξεις την οδό για μια νέα εποχή και δεν μπορείς να ολοκληρώσεις την παλαιά και δεν μπορείς να αναγγείλεις μια νέα εποχή ή να επιτελέσεις νέο έργο. Επομένως, δεν μπορείς να αποκαλείσαι Θεός!
από «Το μυστήριο της ενσάρκωσης (1)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου