Οφείλετε να γνωρίζετε την εκ των έσω ιστορία και δημιουργία της Βίβλου. Αυτή η γνώση δεν ανήκει σε όσους δεν έχουν αποδεχθεί το νέο έργο του Θεού. Εκείνοι δεν γνωρίζουν. Εξήγησέ τους αυτά τα ουσιώδη ζητήματα και δεν θα είναι σχολαστικοί για τη Βίβλο μαζί σου. Μελετούν διεξοδικά συνεχώς τις προφητείες: Έχει πραγματοποιηθεί η τάδε δήλωση; Έχει πραγματοποιηθεί η δείνα δήλωση; Αποδέχονται το ευαγγέλιο βάσει της Βίβλου. Κηρύττουν το ευαγγέλιο βάσει της Βίβλου. Πιστεύουν στον Θεό βάσει όσων λέγονται στη Βίβλο. Χωρίς τη Βίβλο, δεν πιστεύουν στον Θεό. Αυτός είναι ο τρόπος σύμφωνα με τον οποίο ζουν, μελετώντας τη Βίβλο διεξοδικά. Όταν μελετούν και πάλι τη Βίβλο και σου ζητούν εξηγήσεις, μπορείς να πεις: «Πρώτον, ας μην επαληθεύουμε κάθε δήλωση. Αντ’ αυτού, ας δούμε πώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα.
Ας κάνουμε σύγκριση με την αλήθεια για να δούμε αν το μονοπάτι στο οποίο πορευόμαστε συνάδει με το έργο του Αγίου Πνεύματος, και ας χρησιμοποιήσουμε το έργο του Αγίου Πνεύματος για να ελέγξουμε αν το μονοπάτι αυτό είναι ορθό. Όσο για το αν έχει πραγματοποιηθεί η τάδε ή η δείνα δήλωση, εμείς οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να παρεμβαίνουμε. Αντ’ αυτού, καλύτερα να μιλήσουμε για το έργο του Αγίου Πνεύματος και για το πρόσφατο έργο που επιτελεί ο Θεός επί του παρόντος. Η Βίβλος περιλαμβάνει τον λόγο του Θεού, τον οποίο εξέφρασαν οι προφήτες και όσα γράφτηκαν από τους ανθρώπους, τους οποίους ο Θεός χρησιμοποίησε εκείνον τον καιρό. Μόνο ο ίδιος ο Θεός μπορεί να ερμηνεύσει τον λόγο αυτόν, μόνο το Άγιο Πνεύμα μπορεί να γνωστοποιήσει το νόημα αυτού του λόγου και μόνο ο ίδιος ο Θεός μπορεί να σπάσει τις επτά σφραγίδες και να ανοίξει την περγαμηνή. Δεν είσαι ο Θεός και ούτε κι Εγώ είμαι, άρα ποιος τολμά να ερμηνεύσει κατά βούληση τον λόγο του Θεού; Τολμάς να ερμηνεύσεις τον λόγο αυτόν; Ακόμη και αν οι προφήτες Ιερεμίας, Ιωάννης και Ηλίας ήταν εδώ, δεν θα τολμούσαν να το πράξουν, γιατί δεν είναι ο Αμνός. Μόνο ο Αμνός μπορεί να σπάσει τις επτά σφραγίδες και να ανοίξει την περγαμηνή και κανείς άλλος δεν μπορεί να ερμηνεύσει τον λόγο Του. Δεν τολμώ να σφετεριστώ το όνομα του Θεού, πολύ δε λιγότερο, να εξηγήσω τον λόγο του Θεού. Μπορώ να είμαι μόνο κάποιος που υπακούει στον Θεό. Είσαι ο Θεός εσύ; Κανένα από τα πλάσματα του Θεού δεν τολμά να ανοίξει την περγαμηνή ή να ερμηνεύσει τον λόγο αυτόν, και γι' αυτό δεν τολμώ να το πράξω ούτε Εγώ. Καλύτερα μην προσπαθείς να τον ερμηνεύσεις. Κανείς μας δεν θα τον ερμηνεύσει. Ας μιλήσουμε για το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αυτό μπορεί να το κάνει ο άνθρωπος. Ξέρω λίγα από το έργο του Ιεχωβά και του Ιησού, αλλά καθώς δεν έχω προσωπική εμπειρία από αυτό το έργο, μπορώ να μιλήσω για αυτό σε περιορισμένο βαθμό. Όσο για το νόημα του λόγου που εξέφρασε εκείνον τον καιρό ο Ησαΐας ή ο Ιησούς, δεν θα προβώ σε ερμηνείες. Δεν μελετώ τη Βίβλο. Αντ’ αυτού, ακολουθώ το σημερινό έργο του Θεού. Θεωρείς πράγματι τη Βίβλο ως τη μικρή περγαμηνή, αλλά δεν είναι αλήθεια ότι μπορεί να την ανοίξει μόνο ο Αμνός; Εκτός από τον Αμνό, ποιος άλλος μπορεί να το κάνει; Δεν είσαι ο Αμνός και πολύ λιγότερο δε, τολμώ να ισχυριστώ ότι Εγώ είμαι ο ίδιος ο Θεός, γι’ αυτό ας μην αναλύουμε ούτε να μελετάμε διεξοδικά τη Βίβλο. Καλύτερα να συζητάμε το έργο του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή το σημερινό έργο που επιτελεί ο ίδιος ο Θεός. Ας ρίξουμε μια ματιά στις αρχές και την ουσία του έργου του Θεού, στη συνέχεια ας τα συγκρίνουμε για να δούμε αν το μονοπάτι στο οποίο πορευόμαστε σήμερα είναι σωστό και ορθό. Ας δεχτούμε αυτόν ως κανόνα». Εάν κηρύττετε το ευαγγέλιο, ιδίως σε όσους ανήκουν στον θρησκευτικό κόσμο, πρέπει να κατανοείτε τη Βίβλο και να κατέχετε άριστα την ιστορία της εκ των έσω, διαφορετικά δεν θα είστε σε θέση να κηρύξετε το ευαγγέλιο. Μόλις αντιληφθείς το γενικότερο πλαίσιο, μην εξετάζεις τον νεκρό λόγο της Βίβλου και μίλα μόνο για το έργο του Θεού και την αλήθεια της ζωής, τότε θα είσαι σε θέση να κερδίσεις όσους αναζητούν έχοντας αγνή καρδιά.
Οφείλετε να κατανοείτε το έργο του Ιεχωβά, τους νόμους που θέσπισε και τις αρχές με τις οποίες καθοδήγησε τη ζωή του ανθρώπου, το περιεχόμενο του έργου που επιτέλεσε την Εποχή του Νόμου, τον σκοπό για τον οποίο θέσπισε τους νόμους, τη σημασία του έργου Του για την Εποχή της Χάριτος και το έργο που επιτελεί ο Θεός σε αυτό το έσχατο στάδιο. Το πρώτο στάδιο είναι το έργο της Εποχής του Νόμου, το δεύτερο στάδιο είναι το έργο της Εποχής της Χάριτος, και το τρίτο στάδιο είναι το έργο των εσχάτων ημερών. Πρέπει να κατανοήσετε αυτά τα στάδια του έργου του Θεού. Από την αρχή ως το τέλος, τα στάδια είναι συνολικά τρία. Ποια είναι η ουσία κάθε σταδίου του έργου; Πόσα στάδια πραγματοποιούνται στο έργο του σχεδίου διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών; Πώς πραγματοποιείται κάθε στάδιο και γιατί πραγματοποιείται κάθε στάδιο με τον δικό του τρόπο; Όλα αυτά είναι κρίσιμα ερωτήματα. Το έργο κάθε εποχής είναι αντιπροσωπευτικό. Τι έργο επιτέλεσε ο Ιεχωβά; Γιατί το έκανε; Γιατί ονομάστηκε Ιεχωβά; Τι έργο επιτέλεσε ο Ιησούς την Εποχή της Χάριτος και πώς το έπραξε; Ποιες πτυχές της διάθεσης του Θεού αντιπροσωπεύει κάθε στάδιο του έργου και κάθε εποχή; Ποιες πτυχές της διάθεσής Του φάνηκαν την Εποχή του Νόμου; Και ποιες την Εποχή της Χάριτος; Και ποιες στη συνέχεια, την έσχατη εποχή; Αυτά τα ουσιαστικά ερωτήματα πρέπει να κατανοήσετε. Όλη η διάθεση του Θεού έχει αποκαλυφθεί κατά τη διάρκεια των έξι χιλιάδων ετών του σχεδίου διαχείρισης. Δεν αποκαλύπτεται μόνο κατά την Εποχή της Χάριτος, μόνο κατά την Εποχή του Νόμου, ή ακόμη λιγότερο, μόνο την παρούσα περίοδο των εσχάτων ημερών. Το έργο που επιτελείται κατά τις έσχατες ημέρες αντιπροσωπεύει την κρίση, την οργή και το παίδεμα. Το έργο που επιτελέστηκε κατά τις έσχατες ημέρες δεν μπορεί να αντικαταστήσει το έργο της Εποχής του Νόμου ή αυτό της Εποχής της Χάριτος. Ωστόσο, τα τρία στάδια αλληλοσυνδέονται σε μία οντότητα και είναι όλα έργα που επιτελούνται από έναν Θεό. Φυσικά, αυτό το έργο πραγματοποιείται σε ξεχωριστές εποχές. Το έργο που επιτελείται τις έσχατες ημέρες ολοκληρώνει όλα τα έργα. Το έργο που επιτελέστηκε κατά την Εποχή του Νόμου είναι το έργο της έναρξης, και αυτό που επιτελέστηκε κατά την Εποχή της Χάριτος είναι το έργο της λύτρωσης. Όσο για τα οράματα του έργου σε αυτό το συνολικό σχέδιο διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών, κανείς δεν μπορεί να τα γνωρίσει ή να τα κατανοήσει. Αυτά τα οράματα παραμένουν για πάντα μυστήριο. Τις έσχατες ημέρες, μόνο το έργο του λόγου επιτελείται για να αναγγείλει την Εποχή της Βασιλείας, αλλά δεν αντιπροσωπεύει όλες τις εποχές. Οι έσχατες ημέρες δεν είναι τίποτε περισσότερο από την Εποχή της Βασιλείας, και δεν αντιπροσωπεύουν την Εποχή της Χάριτος ή την Εποχή του Νόμου. Οι έσχατες ημέρες είναι μόνο η περίοδος κατά την οποία σας αποκαλύπτεται όλο το έργο στο σχέδιο διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών. Αυτή είναι η αποκάλυψη του μυστηρίου. Αυτό το μυστήριο δεν μπορεί να το αποκαλύψει κανένας άνθρωπος. Ανεξάρτητα από το πόσο καλά κατανοεί ο άνθρωπος τη Βίβλο, δεν είναι τίποτα παραπάνω από λέξεις, διότι ο άνθρωπος δεν κατανοεί την ουσία της Βίβλου. Όταν ο άνθρωπος αναγιγνώσκει τη Βίβλο, μπορεί να λαμβάνει κάποιες αλήθειες, να ερμηνεύει κάποιες ρήσεις ή να μελετά προσεκτικά κάποια διάσημα αποσπάσματα και φράσεις, αλλά ποτέ δεν θα είναι σε θέση να αποσπάσει το νόημα που περιέχεται σε αυτές τις λέξεις, γιατί ο άνθρωπος βλέπει μόνο νεκρές ρήσεις και όχι τις σκηνές του έργου του Ιεχωβά και του Ιησού, και ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να ξεδιπλώσει το μυστήριο αυτού του έργου. Ως εκ τούτου, το μυστήριο του σχεδίου διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών είναι το μεγαλύτερο μυστήριο, το οποίο κρύβεται βαθιά και είναι εντελώς αδιανόητο για τον άνθρωπο. Κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει άμεσα το θέλημα του Θεού, εκτός αν ο ίδιος ο Θεός το ερμηνεύσει και το αποκαλύψει στον άνθρωπο, αλλιώς θα παραμείνει για πάντα γρίφος για τον άνθρωπο και θα παραμείνει για πάντα σφραγισμένο μυστήριο. Μην σας απασχολούν όσοι ανήκουν στον θρησκευτικό κόσμο. Αν δεν το ακούγατε σήμερα, ούτε κι εσείς θα ήσαστε σε θέση να το κατανοήσετε. Αυτό το έργο των έξι χιλιάδων ετών είναι πιο μυστηριώδες από όλες τις προφητείες των προφητών. Είναι το μεγαλύτερο μυστήριο από τον καιρό της δημιουργίας και κανείς παλαιός προφήτης δεν κατάφερε ποτέ να το προσπελάσει, διότι αυτό το μυστήριο ξεδιπλώνεται μόνο στην έσχατη εποχή και δεν έχει αποκαλυφθεί ποτέ πριν. Εάν κατανοείτε αυτό το μυστήριο και είστε σε θέση να το αποδεχθείτε πλήρως, όλοι αυτοί οι θρησκευόμενοι θα κατακτηθούν από αυτό το μυστήριο. Μόνο αυτό είναι το μεγαλύτερο των οραμάτων, αυτό που ο άνθρωπος λαχταρά να κατανοήσει περισσότερο απ’ όλα, αλλά και αυτό που είναι πιο ασαφές σε αυτόν. Όταν ήσαστε στην Εποχή της Χάριτος, δεν γνωρίζατε το έργο που επιτέλεσε ο Ιησούς ούτε το έργο του Ιεχωβά. Οι άνθρωποι δεν κατανοούσαν διόλου τον λόγο για τον οποίο ο Ιεχωβά θέσπισε νόμους, γιατί ζητούσε από τους ανθρώπους να τηρήσουν τους νόμους ή γιατί ο ναός έπρεπε να χτιστεί και πολύ δε λιγότερο, οι άνθρωποι δεν κατανοούσαν γιατί οι Ισραηλίτες οδηγήθηκαν από την Αίγυπτο στην έρημο και στη συνέχεια στη Χαναάν. Αυτά τα θέματα αποκαλύπτονται πλέον σήμερα.
Το έργο των εσχάτων ημερών είναι το τελευταίο των τριών σταδίων. Αποτελεί το έργο μιας νέας εποχής και δεν αντιπροσωπεύει το σύνολο του έργου διαχείρισης. Το σχέδιο διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών διακρίνεται σε τρία στάδια έργου. Κανένα στάδιο από μόνο του δεν αντιπροσωπεύει το έργο των τριών σταδίων, αλλά αντιπροσωπεύει μόνο το μέρος ενός συνόλου. Το όνομα Ιεχωβά δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει όλη τη διάθεση του Θεού. Το γεγονός ότι επιτέλεσε έργο την Εποχή του Νόμου δεν αποδεικνύει ότι ο Θεός μπορεί να είναι μόνο ο Θεός του νόμου. Ο Ιεχωβά θέσπισε νόμους για τον άνθρωπο και παρέδωσε εντολές, ζητώντας από τον άνθρωπο να χτίσει τον ναό και τους βωμούς. Το έργο που επιτέλεσε αντιπροσώπευε μόνο την Εποχή του Νόμου. Το έργο που επιτέλεσε δεν αποδεικνύει ότι ο Θεός είναι ο Θεός που ζητά από τον άνθρωπο να τηρήσει τον νόμο, τον Θεό στον ναό ή τον Θεό ενώπιον του βωμού. Αυτό δεν μπορεί να ειπωθεί. Το έργο του νόμου μπορεί να αντιπροσωπεύει μόνο μία εποχή. Επομένως, αν ο Θεός επιτελούσε μόνο το έργο της Εποχής του Νόμου, ο άνθρωπος θα όριζε τον Θεό και θα έλεγε: «Ο Θεός είναι ο Θεός στον ναό. Για να υπηρετήσουμε τον Θεό, πρέπει να φορέσουμε άμφια ιερέων και να εισέλθουμε στον ναό». Εάν το έργο της Εποχής της Χάριτος δεν είχε πραγματοποιηθεί ποτέ και η Εποχή του Νόμου είχε συνεχιστεί μέχρι σήμερα, ο άνθρωπος δεν θα γνώριζε ότι ο Θεός είναι επίσης ελεήμων και στοργικός. Εάν δεν είχε επιτελεστεί το έργο της Εποχής του Νόμου και είχε επιτελεστεί μόνο το έργο της Εποχής της Χάριτος, ο άνθρωπος θα γνώριζε μόνο ότι ο Θεός μπορεί απλώς να λυτρώσει τον άνθρωπο και να συγχωρήσει τις αμαρτίες του ανθρώπου. Θα γνώριζε μόνο ότι Αυτός είναι άγιος και αθώος, ότι μπορεί να θυσιάσει τον εαυτό Του και να σταυρωθεί για τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος θα γνώριζε μόνο αυτό και δεν θα κατανοούσε τίποτ’ άλλο. Έτσι, κάθε εποχή αντιπροσωπεύει ένα μέρος της διάθεσης του Θεού. Η Εποχή του Νόμου αντιπροσωπεύει κάποιες πτυχές, η Εποχή της Χάριτος άλλες πτυχές, και στη συνέχεια αυτή η εποχή κάποιες άλλες πτυχές. Η διάθεση του Θεού μπορεί να αποκαλυφθεί πλήρως μόνο μέσω του συνδυασμού και των τριών σταδίων. Μόνο όταν ο άνθρωπος γνωρίζει και τα τρία στάδια μπορεί να τη λάβει πλήρως. Κανένα από τα τρία στάδια δεν μπορεί να παραλειφθεί. Θα δεις ολόκληρη τη διάθεση του Θεού μόλις γνωρίσεις αυτά τα τρία στάδια του έργου. Η ολοκλήρωση του έργου του Θεού την Εποχή του Νόμου δεν αποδεικνύει ότι είναι μόνο ο Θεός του νόμου και η ολοκλήρωση του έργου Του της λύτρωσης δεν αποδεικνύει ότι ο Θεός θα λυτρώνει την ανθρωπότητα για πάντα. Αυτά είναι όλα συμπεράσματα του ανθρώπου. Η Εποχή της Χάριτος έχει τελειώσει, αλλά δεν μπορείς να πεις ότι ο Θεός ανήκει μόνο στον σταυρό και ότι μόνο ο σταυρός αντιπροσωπεύει τη σωτηρία του Θεού. Εάν το κάνεις αυτό, ορίζεις τον Θεό. Σε αυτό το στάδιο, ο Θεός επιτελεί κυρίως το έργο του λόγου, αλλά δεν μπορείς να πεις ότι ο Θεός δεν υπήρξε ποτέ ελεήμων στον άνθρωπο και ότι το μόνο που έχει φέρει είναι παίδεμα και κρίση. Το έργο κατά τις έσχατες ημέρες αποκαλύπτει το έργο του Ιεχωβά και του Ιησού και όλα τα μυστήρια που δεν έχει κατανοήσει ο άνθρωπος. Αυτό γίνεται για να αποκαλυφθεί ο προορισμός και το τέλος της ανθρωπότητας και να ολοκληρωθεί το συνολικό έργο της σωτηρίας μεταξύ των ανθρώπων. Αυτό το στάδιο του έργου των εσχάτων ημερών ολοκληρώνει τα πάντα. Όλα τα μυστήρια που δεν έχει κατανοήσει ο άνθρωπος πρέπει να ξεδιπλωθούν για να επιτρέψουν στον άνθρωπο να τα γνωρίσει και να τα κατανοήσει σαφώς στην καρδιά του. Μόνο τότε μπορεί να γίνει η κατάταξη των ανθρώπων ανάλογα με το είδος τους. Μόνο μετά την ολοκλήρωση του σχεδίου διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών, θα κατορθώσει ο άνθρωπος να κατανοήσει τη διάθεση του Θεού στην ολότητά της, διότι η διαχείρισή Του θα έχει τότε ολοκληρωθεί. Τώρα που έχεις βιώσει το έργο του Θεού στην έσχατη εποχή, ποια είναι η διάθεση του Θεού; Τολμάς άραγε να πεις ότι ο Θεός είναι ο Θεός που εκφράζει μόνο λόγο; Δεν θα τολμούσες να καταλήξεις σε αυτό το συμπέρασμα. Κάποιοι λένε ότι ο Θεός είναι ο Θεός που αποκαλύπτει μυστήρια, ότι ο Θεός είναι ο Αμνός και Αυτός που σπάει τις επτά σφραγίδες. Κανείς δεν τολμά να καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα. Και υπάρχουν κάποιοι που λένε ότι ο Θεός είναι η ενσαρκωμένη σάρκα. Και αυτό δεν είναι σωστό. Κάποιοι λένε ότι ο ενσαρκωμένος Θεός εκφράζει μόνο λόγο και δεν πραγματοποιεί σημεία και θαύματα. Πολύ λιγότερο δε, δεν θα τολμούσες να μιλήσεις κατ’ αυτόν τον τρόπο, διότι ο Ιησούς ενσαρκώθηκε και επιτέλεσε σημεία και θαύματα, οπότε δεν θα τολμούσες να ορίσεις τον Θεό ελαφρά τη καρδία. Το σύνολο του έργου που πραγματοποιήθηκε καθ’ όλη τη διάρκεια του σχεδίου διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών μόλις ολοκληρώθηκε. Μόλις όλο αυτό το έργο αποκαλυφθεί στους ανθρώπους και πραγματοποιηθεί μεταξύ των ανθρώπων, θα γνωρίζουν όλη τη διάθεσή Του και τα υπάρχοντα και το Είναι Του. Όταν το έργο αυτού του σταδίου ολοκληρωθεί πλήρως, όλα τα μυστήρια που δεν έχει κατανοήσει ο άνθρωπος θα αποκαλυφθούν, όλες οι αλήθειες που δεν είχαν κατανοηθεί προηγουμένως θα αποσαφηνιστούν και η ανθρωπότητα θα ακούσει για το μελλοντικό της μονοπάτι και προορισμό. Αυτό είναι όλο το έργο που πρόκειται να επιτελεστεί σε αυτό το στάδιο. Αν και το μονοπάτι στο οποίο πορεύεται ο άνθρωπος σήμερα είναι επίσης το μονοπάτι του σταυρού και του πόνου, αυτό που σήμερα ο άνθρωπος κάνει πράξη, τρώει, πίνει και απολαμβάνει διαφέρει κατά πολύ από αυτό του ανθρώπου υπό τον νόμο και κατά την Εποχή της Χάριτος. Αυτό που ζητείται από τον άνθρωπο σήμερα διαφέρει από αυτό που του ζητήθηκε στο παρελθόν και διαφέρει ακόμη περισσότερο από αυτό που ζητήθηκε από τον άνθρωπο την Εποχή του Νόμου. Και τι ζητήθηκε από τον άνθρωπο την Εποχή του Νόμου όταν το έργο επιτελούταν στο Ισραήλ; Του ζητήθηκε απλώς να τηρεί το Σάββατο και τους νόμους του Ιεχωβά. Κανείς δεν επιτρεπόταν να εργάζεται το Σάββατο ή να παραβιάζει τους νόμους του Ιεχωβά. Αλλά αυτό δεν ισχύει τώρα. Το Σάββατο, ο άνθρωπος εργάζεται, συναθροίζεται και προσεύχεται ως συνήθως, και δεν επιβάλλονται περιορισμοί. Οι άνθρωποι την Εποχή της Χάριτος έπρεπε να βαφτιστούν. Επιπλέον, τους ζητήθηκε να νηστεύουν, να κάνουν αρτοκλασία, να πίνουν κρασί, να καλύπτουν την κεφαλή τους και να πλένουν τα πόδια των άλλων. Τώρα, αυτοί οι κανόνες έχουν καταργηθεί και υπάρχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις από τον άνθρωπο, διότι το έργο του Θεού βαθαίνει συνεχώς και η είσοδος του ανθρώπου επιτελείται σε ακόμα υψηλότερο επίπεδο. Στο παρελθόν, ο Ιησούς έβαζε τα χέρια Του πάνω στον άνθρωπο και προσευχόταν, αλλά τώρα που έχουν λεχθεί όλα, σε τι χρησιμεύει το άγγιγμα των χεριών; Ο λόγος και μόνο μπορεί να επιφέρει αποτελέσματα. Όταν έβαζε τα χέρια Του πάνω στον άνθρωπο στο παρελθόν, το έκανε για να ευλογεί και να θεραπεύει τον άνθρωπο. Έτσι εργαζόταν το Άγιο Πνεύμα εκείνη την εποχή, αλλά αυτό δεν ισχύει πλέον. Τώρα, το Άγιο Πνεύμα χρησιμοποιεί τον λόγο στο έργο Του για να επιτύχει αποτελέσματα. Σας έχει αποσαφηνίσει τον λόγο Του, και εσείς θα πρέπει απλώς να τον κάνετε πράξη. Ο λόγος Του είναι το θέλημά Του και καταδεικνύει το έργο που θα επιτελέσει. Μέσω του λόγου Του, μπορείς να κατανοήσεις το θέλημά Του και αυτό που σου ζητά να επιτύχεις. Απλά κάνεις τον λόγο Του απευθείας πράξη χωρίς να χρειάζεται να βάλει τα χέρια Του πάνω σου. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Βάλε τα χέρια Σου επάνω μου! Βάλε τα χέρια Σου επάνω μου, ώστε να μπορώ να λάβω την ευλογία Σου και να Σε κοινωνήσω». Όλα αυτά αποτελούν παλαιότερες παρωχημένες πρακτικές που απαγορεύονται τώρα, διότι η εποχή έχει αλλάξει. Το Άγιο Πνεύμα εργάζεται σύμφωνα με την εποχή, όχι κατά βούληση ή σύμφωνα με καθορισμένους κανόνες. Η εποχή έχει αλλάξει και μια καινούργια εποχή πρέπει να φέρει νέο έργο. Αυτό ισχύει για κάθε στάδιο του έργου, και έτσι το έργο Του δεν επαναλαμβάνεται ποτέ. Στην Εποχή της Χάριτος, ο Ιησούς επιτέλεσε μεγάλο μέρος αυτού του έργου, θεραπεύοντας ασθένειες, εκδιώκοντας δαίμονες, βάζοντας τα χέρια Του πάνω στον άνθρωπο για να προσευχηθεί για αυτόν και ευλογώντας τον άνθρωπο. Ωστόσο, η συνέχιση όλων αυτών δεν εξυπηρετεί κανέναν σκοπό την σήμερον ημέρα. Το Άγιο Πνεύμα εργάστηκε κατ’ αυτόν τον τρόπο εκείνον τον καιρό, διότι ήταν η Εποχή της Χάριτος και ο άνθρωπος έλαβε αρκετή χάρη για να την απολαύσει. Ο άνθρωπος δεν έπρεπε να πληρώσει κανένα τίμημα και μπορούσε να λαμβάνει χάρη με την προϋπόθεση ότι διέθετε πίστη. Όλοι τους αντιμετωπίστηκαν με μεγάλη χάρη. Τώρα, η εποχή έχει αλλάξει, και το έργο του Θεού έχει προχωρήσει περαιτέρω. Μέσω του παιδέματος και της κρίσης Του, η επαναστατικότητα του ανθρώπου και οι ακαθαρσίες εντός του ανθρώπου θα αποβληθούν. Καθώς ήταν το στάδιο της λύτρωσης, ο Θεός έπρεπε να επιτελέσει αυτό το έργο δείχνοντας στον άνθρωπο αρκετή χάρη ώστε αυτός να την απολαύσει, για να μπορέσει να λυτρωθεί από την αμαρτία και να συγχωρεθεί μέσω της χάριτος για τις αμαρτίες του. Αυτό το στάδιο πραγματοποιείται για να αποκαλύψει την αδικία εντός του ανθρώπου μέσω του παιδέματος, της κρίσης, του πλήγματος μέσω του λόγου, καθώς και της πειθαρχίας και της αποκάλυψης του λόγου, έτσι ώστε να μπορεί να σωθεί στη συνέχεια. Αυτό το έργο είναι πιο βαθύ από το έργο της λύτρωσης. Στην Εποχή της Χάριτος, ο άνθρωπος απολάμβανε αρκετή χάρη και έχει ήδη βιώσει αυτή τη χάρη και έτσι δεν πρέπει πλέον να την απολαμβάνει ο άνθρωπος. Αυτό το έργο είναι πλέον παρωχημένο και δεν πρέπει πλέον να επιτελείται. Τώρα, ο άνθρωπος σώζεται μέσω της κρίσης του λόγου. Μόλις ο άνθρωπος κριθεί, παιδευτεί και ραφιναριστεί, η διάθεσή του αλλάζει κατ’ αυτόν τον τρόπο. Δεν οφείλεται αυτό σε όσα Εγώ εξέφρασα; Κάθε στάδιο του έργου επιτελείται σύμφωνα με την εξέλιξη ολόκληρης της ανθρωπότητας και σύμφωνα με την εποχή. Όλο το έργο είναι σημαντικό. Επιτελείται για την τελική σωτηρία, για να έχει η ανθρωπότητα καλό προορισμό στο μέλλον και για να καταταχθεί ο άνθρωπος στο τέλος ανάλογα με το είδος του.
Το έργο των εσχάτων ημερών είναι η έκφραση του λόγου. Ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει πολύ μέσω του λόγου. Οι αλλαγές που γίνονται τώρα στους ανθρώπους που αποδέχτηκαν αυτόν τον λόγο είναι πολύ σπουδαιότερες από εκείνες των ανθρώπων που αποδέχτηκαν τα σημεία και τα θαύματα την Εποχή της Χάριτος. Διότι την Εποχή της Χάριτος οι δαίμονες έφυγαν από τον άνθρωπο με το άγγιγμα των χεριών και την προσευχή, αλλά οι διεφθαρμένες διαθέσεις παρέμεναν ακόμα μέσα στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος θεραπεύτηκε από την ασθένειά του και συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες του, αλλά δεν επιτελέστηκε το έργο για να αποβληθούν οι διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις μέσα από τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος απλώς σώθηκε και έλαβε συγχώρεση για τις αμαρτίες του μέσω της πίστης του, αλλά η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου δεν εξαλείφθηκε και παρέμενε μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν μέσω του ενσαρκωμένου Θεού, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν έχει αμαρτίες μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου θα μπορούσαν να συγχωρεθούν μέσω της προσφοράς περί αμαρτίας, αλλά ο άνθρωπος δεν έχει καταφέρει να επιλύσει το ζήτημα του πώς δεν μπορεί πλέον να αμαρτάνει και πώς η αμαρτωλή φύση του μπορεί να αποβληθεί εντελώς και να μεταμορφωθεί. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν εξαιτίας του έργου της σταύρωσης του Θεού, αλλά ο άνθρωπος συνέχισε να ζει με την παλιά, διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος πρέπει να σωθεί πλήρως από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση, ώστε η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου να αποβληθεί πλήρως και να μην αναπτυχθεί ποτέ ξανά, επιτρέποντας έτσι την αλλαγή της διάθεσης του ανθρώπου. Αυτό απαιτεί από τον άνθρωπο να κατανοήσει το μονοπάτι της εξέλιξης της ζωής, τον τρόπο ζωής και τον τρόπο αλλαγής της διάθεσής του. Απαιτείται επίσης ο άνθρωπος να ενεργεί σύμφωνα με αυτό το μονοπάτι, έτσι ώστε η διάθεση του ανθρώπου να μπορεί σταδιακά να αλλάξει και να μπορεί να ζήσει κάτω από τη λάμψη του φωτός και να μπορεί να κάνει τα πάντα σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, να αποβάλει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση, και να αποδεσμευτεί από το σκότος της επιρροής του Σατανά, ώστε να αναδυθεί πλήρως από την αμαρτία. Μόνο τότε ο άνθρωπος θα λάβει πλήρη σωτηρία. Όταν ο Ιησούς επιτελούσε το έργο Του, η γνώση του ανθρώπου γι’ Αυτόν ήταν ακόμα ασαφής και αόριστη. Ο άνθρωπος πάντα πίστευε ότι Αυτός ήταν ο υιός του Δαβίδ και τον ανακήρυξε ως μεγάλο προφήτη και φιλάνθρωπο Κύριο που λύτρωσε τον άνθρωπο από τις αμαρτίες του. Ορισμένοι, μέσω της πίστης, θεραπεύτηκαν, αγγίζοντας απλώς την άκρη του ενδύματός Του. Οι τυφλοί βρήκαν το φως τους και ακόμη και οι νεκροί ήρθαν πίσω στη ζωή. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν μπορούσε να ανακαλύψει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση που ήταν βαθιά ριζωμένη μέσα του και ούτε ήξερε πώς να την αποβάλλει. Ο άνθρωπος έλαβε πολύ χάρη, όπως τη γαλήνη και την αγαλλίαση της σάρκας, την ευλογία ολόκληρης της οικογένειας μέσω της πίστης ενός, και τη θεραπεία των ασθενειών και ούτω καθεξής. Τα υπόλοιπα ήταν οι καλές πράξεις του ανθρώπου και η θεία εμφάνισή τους. Εάν ο άνθρωπος μπορούσε να ζήσει βάσει αυτών, θεωρείτο καλός πιστός. Μόνο αυτοί οι πιστοί θα μπορούσαν να εισέλθουν στον ουρανό μετά θάνατον, πράγμα που σημαίνει ότι σώθηκαν. Εντούτοις, κατά τη διάρκεια της ζωής τους, δεν κατανόησαν διόλου την οδό της ζωής. Απλώς διέπρατταν αμαρτίες και στη συνέχεια εξομολογούνταν σε έναν συνεχή κύκλο χωρίς να ακολουθούν κανένα μονοπάτι προς την αλλαγή διάθεσης. Αυτή ήταν η κατάσταση του ανθρώπου την Εποχή της Χάριτος. Έχει λάβει ο άνθρωπος πλήρη σωτηρία; Όχι! Επομένως, μετά την ολοκλήρωση αυτού του σταδίου, ακολουθεί το έργο της κρίσης και του παιδέματος. Αυτό το στάδιο εξαγνίζει τον άνθρωπο μέσω του λόγου, έτσι ώστε να προσφέρει στον άνθρωπο ένα μονοπάτι για να το ακολουθήσει. Αυτό το στάδιο δεν θα ήταν καρποφόρο ή σημαντικό εάν συνεχιζόταν με την εκδίωξη των δαιμόνων, διότι η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου δεν θα αποβαλλόταν και ο άνθρωπος θα σταματούσε μόνο στη συγχώρεση των αμαρτιών. Μέσα από την προσφορά περί αμαρτίας ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, διότι το έργο της σταύρωσης έχει ήδη ολοκληρωθεί και ο Θεός έχει κυριαρχήσει επί του Σατανά. Ωστόσο, η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου παραμένει μέσα του και ο άνθρωπος μπορεί ακόμη να αμαρτάνει και να αντιστέκεται στον Θεό. Ο Θεός δεν έχει κερδίσει την ανθρωπότητα. Γι’ αυτό, στο παρόν στάδιο του έργου, ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο για να αποκαλύψει τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου και ζητά από τον άνθρωπο να ενεργεί σύμφωνα με το σωστό μονοπάτι. Αυτό το στάδιο είναι πιο σημαντικό από το προηγούμενο και πιο καρποφόρο, διότι τώρα ο λόγος παρέχει άμεσα τη ζωή του ανθρώπου και καθιστά δυνατή την πλήρη ανανέωση της διάθεσης του ανθρώπου. Είναι ένα στάδιο του έργου πιο βαθύ. Επομένως, η ενσάρκωση των εσχάτων ημερών έχει ολοκληρώσει τη σημασία της ενσάρκωσης του Θεού και έχει ολοκληρώσει πλήρως το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου.
Η σωτηρία του ανθρώπου από τον Θεό δεν επιτελείται απευθείας μέσω του Πνεύματος ή ως Πνεύμα, διότι το Πνεύμα Του δεν μπορεί ούτε να το αγγίξει ούτε να το δει ο άνθρωπος και δεν μπορεί να το προσεγγίσει ο άνθρωπος. Αν προσπαθούσε να σώσει τον άνθρωπο άμεσα μέσω του Πνεύματος, ο άνθρωπος δεν θα ήταν σε θέση να λάβει τη σωτηρία Του. Και αν δεν ήταν ο Θεός που ενδύθηκε την εξωτερική μορφή ενός δημιουργημένου ανθρώπου, δεν θα ήταν σε θέση να λάβει αυτή τη σωτηρία. Γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να τον πλησιάσει, όπως όταν δεν μπορούσε κανείς να πλησιάσει το σύννεφο του Ιεχωβά. Μόνο μέσω της ενσάρκωσής Tου σε δημιουργημένο άνθρωπο, δηλαδή, μόνο θέτοντας την οδό Του στη σάρκα που θα γίνει,θα μπορεί προσωπικά να εμφυσήσει την οδό σε όλους όσους Τον ακολουθούν. Μόνο τότε ο άνθρωπος θα μπορέσει να ακούσει ο ίδιος την οδό Του, να δει την οδό Του και να λάβει την οδό Του, τότε μέσω αυτού θα σωθεί πλήρως. Εάν ο Θεός δεν ενσαρκωνόταν, κανένας θνητός δεν θα λάμβανε τόσο μεγάλη σωτηρία, και δεν θα σωζόταν ούτε ένας άνθρωπος. Εάν το Πνεύμα του Θεού εργαζόταν απευθείας μεταξύ των ανθρώπων, ο άνθρωπος θα πλήττονταν ή θα παρασυρόταν πλήρως και θα φυλακιζόταν από τον Σατανά, γιατί ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να συγχρωτιστεί με τον Θεό. Η πρώτη ενσάρκωση έγινε για να λυτρώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία μέσω της σάρκας του Ιησού, δηλαδή, Αυτός έσωσε τον άνθρωπο από τον σταυρό, αλλά η διεφθαρμένη σατανική διάθεση παρέμενε ακόμα μέσα στον άνθρωπο. Η δεύτερη ενσάρκωση δεν πρέπει πλέον να χρησιμεύει ως προσφορά περί αμαρτίας, αλλά για να σώζει πλήρως όσους λυτρώθηκαν από την αμαρτία. Αυτό γίνεται έτσι ώστε όσοι συγχωρούνται να μπορούν να λυτρωθούν από τις αμαρτίες τους και να εξαγνιστούν πλήρως και να επιτύχουν αλλαγή της διάθεσής τους, σπάζοντας έτσι τα δεσμά της επιρροής του σκότους του Σατανά και επιστρέφοντας ενώπιον του θρόνου του Θεού. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αγιοποιηθεί πλήρως. Ο Θεός ξεκίνησε το έργο της σωτηρίας την Εποχή της Χάριτος μετά την ολοκλήρωση της Εποχής του Νόμου. Μόνο κατά τις έσχατες ημέρες, όταν ο Θεός έχει εξαγνίσει πλήρως την ανθρωπότητα επιτελώντας το έργο της κρίσης και του παιδέματος του ανθρώπου εξαιτίας της επαναστατικότητας, ο Θεός θα ολοκληρώσει το έργο του σωτηρίας Του και θα εισέλθει στην ανάπαυσή Του. Επομένως, στα τρία στάδια του έργου, μόνο δύο φορές ενσαρκώθηκε ο Θεός για να πραγματοποιήσει το έργο Του μεταξύ των ανθρώπων ο ίδιος. Αυτό συμβαίνει επειδή μόνο ένα από τα τρία στάδια του έργου είναι να καθοδηγεί τον άνθρωπο στη ζωή του, ενώ τα άλλα δύο είναι το έργο της σωτηρίας. Μόνο εάν ενσαρκωθεί ο Θεός μπορεί να ζήσει μαζί με τον άνθρωπο, να βιώσει τον πόνο του κόσμου και να ζήσει σε μια συνηθισμένη σάρκα. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να παράσχει στους ανθρώπους της δημιουργίας Του τον πρακτικό λόγο που έχουν ανάγκη. Ο άνθρωπος λαμβάνει πλήρη σωτηρία από τον Θεό εξαιτίας του ενσαρκωμένου Θεού, όχι άμεσα από τις προσευχές του στον ουρανό. Διότι ο άνθρωπος είναι από σάρκα. Ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να δει το Πνεύμα του Θεού, πολύ λιγότερο δε, να Τον προσεγγίσει. Το μόνο με το οποίο μπορεί να συσχετιστεί ο άνθρωπος είναι η ενσάρκωση του Θεού. Μόνο μέσω Αυτού μπορεί ο άνθρωπος να κατανοήσει όλον τον λόγο και όλες τις αλήθειες και να λάβει πλήρη σωτηρία. Η δεύτερη ενσάρκωση αρκεί για να απαλλαγεί ο άνθρωπος από τις αμαρτίες του και να εξαγνιστεί πλήρως. Ως εκ τούτου, η δεύτερη ενσάρκωση θα φέρει εις πέρας όλο το έργο του Θεού στη σάρκα και θα ολοκληρώσει τη σημασία της ενσάρκωσης του Θεού. Στη συνέχεια, το έργο του ενσαρκωμένου Θεού θα έχει ολοκληρωθεί πλήρως. Μετά τη δεύτερη ενσάρκωση, δεν θα ενσαρκωθεί και πάλι για να επιτελέσει το έργο Του. Διότι θα έχει ολοκληρωθεί ολόκληρη η διαχείρισή Του. Τις έσχατες ημέρες, η ενσάρκωσή Του θα έχει κερδίσει πλήρως τον εκλεκτό Του λαό και όλοι οι άνθρωποι κατά τις έσχατες ημέρες θα καταταχθούν ανάλογα με το είδος τους. Δεν θα επιτελεί πλέον το έργο της σωτηρίας, ούτε θα επιστρέψει στη σάρκα για να επιτελέσει οποιοδήποτε έργο. Στο έργο των εσχάτων ημερών, ο λόγος είναι πιο δυνατός από την εκδήλωση σημείων και θαυμάτων και η εξουσία του λόγου υπερβαίνει εκείνη των σημείων και των θαυμάτων. Ο λόγος αποκαλύπτει όλες τις διεφθαρμένες διαθέσεις στην καρδιά του ανθρώπου. Δεν είσαι σε θέση να τις αναγνωρίσεις μόνος σου. Όταν σου αποκαλυφθούν μέσω του λόγου, θα φτάσεις φυσικά στη συνειδητοποίηση. Δεν θα μπορείς να τις αρνηθείς, και θα πειστείς απόλυτα. Δεν είναι αυτή άραγε η εξουσία του λόγου; Αυτό είναι το αποτέλεσμα που επιτεύχθηκε από το σημερινό έργο του λόγου. Επομένως, ο άνθρωπος δεν μπορεί να σωθεί πλήρως από τις αμαρτίες του μέσω της θεραπείας της ασθένειας και της εκδίωξης των δαιμόνων και δεν μπορεί να ολοκληρωθεί πλήρως με την εκδήλωση σημείων και θαυμάτων. Η εξουσία της θεραπείας των ασθενειών και της εκδίωξης των δαιμόνων απλώς δίνει χάρη στον άνθρωπο, αλλά η σάρκα του ανθρώπου εξακολουθεί να ανήκει στον Σατανά και η διεφθαρμένη σατανική διάθεση παραμένει μέσα στον άνθρωπο. Με άλλα λόγια, ό,τι δεν έχει καθαρίσει, εξακολουθεί να ανήκει στην αμαρτία και την ακαθαρσία. Μόνο αφού ο άνθρωπος καθαριστεί μέσω του λόγου, μπορεί να τον κερδίσει ο Θεός και να αγιοποιηθεί. Όταν οι δαίμονες εκδιώχθηκαν από τον άνθρωπο και αυτός λυτρώθηκε, αυτό σήμανε μόνο ότι αποσπάστηκε από τα χέρια του Σατανά και επέστρεψε στον Θεό. Ωστόσο, δεν έχει καθαριστεί ή αλλαχθεί από τον Θεό, και παραμένει διεφθαρμένος. Μέσα στον άνθρωπο εξακολουθεί να υπάρχει ακαθαρσία, αντίσταση και επαναστατικότητα. Ο άνθρωπος έχει επιστρέψει στον Θεό μόνο μέσω της λύτρωσης, αλλά ο άνθρωπος δεν Τον γνωρίζει και εξακολουθεί να αντιστέκεται και να προδίδει τον Θεό. Προτού λυτρωθεί ο άνθρωπος, πολλά από τα δηλητήρια του Σατανά είχαν ήδη φυτευτεί μέσα του. Μετά από χιλιάδες έτη διαφθοράς του Σατανά, ο άνθρωπος διαθέτει ήδη μέσα του φύση που αντιστέκεται στον Θεό. Επομένως, όταν ο άνθρωπος λυτρωθεί, πρόκειται μόνο για λύτρωση, όπου ο άνθρωπος αγοράζεται με υψηλό τίμημα, αλλά η δηλητηριώδης φύση μέσα του δεν έχει εξαλειφθεί. Ο άνθρωπος που είναι τόσο μιαρός πρέπει να υποβληθεί σε αλλαγή πριν αξιωθεί να υπηρετήσει τον Θεό. Μέσω αυτού του έργου της κρίσης και του παιδέματος, ο άνθρωπος θα καταφέρει να γνωρίσει πλήρως την ακάθαρτη και διεφθαρμένη ουσία μέσα του και θα είναι σε θέση να αλλάξει εντελώς και να γίνει καθαρός. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αξιωθεί να επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού. Όλο το έργο που επιτελείται σήμερα γίνεται για να καθαρίσει ο άνθρωπος και να αλλάξει. Μέσω της κρίσης και του παιδέματος του λόγου, καθώς και του ραφιναρίσματος, ο άνθρωπος μπορεί να αποβάλει τη διαφθορά του και να εξαγνιστεί. Αντί να θεωρούμε ότι αυτό το στάδιο έργου είναι το έργο της σωτηρίας, θα ήταν πιο κατάλληλο να πούμε ότι είναι το έργο του εξαγνισμού. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το στάδιο της κατάκτησης καθώς και το δεύτερο στάδιο της σωτηρίας. Ο άνθρωπος κερδίζεται από τον Θεό μέσω της κρίσης και του παιδέματος με τον λόγο. Με τη χρήση του λόγου για τον εξευγενισμό, την κρίση και την αποκάλυψη, όλες οι ακαθαρσίες, οι έννοιες, τα κίνητρα και οι προσωπικές ελπίδες μέσα στην καρδιά του ανθρώπου αποκαλύπτονται πλήρως. Αν και ο άνθρωπος έχει λυτρωθεί και συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, θεωρείται απλώς ότι ο Θεός δεν ενθυμείται τις παραβάσεις του ανθρώπου και δεν αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ανάλογα με τις παραβάσεις του. Ωστόσο, όταν ο άνθρωπος ζει στη σάρκα και δεν έχει απελευθερωθεί από την αμαρτία, μπορεί μόνο να συνεχίσει να αμαρτάνει, συνεχίζοντας να αποκαλύπτει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Αυτή είναι η ζωή που διάγει ο άνθρωπος, ένας ατελείωτος κύκλος αμαρτίας και συγχώρεσης. Η πλειοψηφία των ανθρώπων αμαρτάνει την ημέρα μόνο για να ομολογήσει τις αμαρτίες το βράδυ. Έτσι, ακόμα κι αν η προσφορά περί αμαρτίας ήταν αενάως αποτελεσματική για τον άνθρωπο, δεν θα μπορούσε να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Μόνο το ήμισυ του έργου της σωτηρίας έχει ολοκληρωθεί, γιατί ο άνθρωπος εξακολουθεί να έχει διεφθαρμένη διάθεση. Για παράδειγμα, όταν οι άνθρωποι γνώριζαν ότι προέρχονταν από τον Μωάβ, εξέφραζαν παράπονα, δεν αναζητούσαν πλέον τη ζωή και υιοθετούσαν εντελώς παθητική στάση. Δεν δείχνει αυτό ότι δεν είναι ακόμα σε θέση να υποταχθούν πλήρως στο κράτος του Θεού; Αυτή δεν είναι ακριβώς αυτή η διεφθαρμένη σατανική διάθεση; Όταν δεν υποβάλλεσαι σε παίδεμα, τα χέρια σου υψώνονται υψηλότερα από όλα τα άλλα, ακόμα και από αυτά του Ιησού. Και φώναξες με δυνατή φωνή: «Γίνε ο αγαπητός υιός του Θεού! Γίνε οικείος του Θεού! Θα προτιμούσαμε να πεθάνουμε παρά να υποταχθούμε στον Σατανά! Επαναστατείστε εναντίον του παλαιού Σατανά! Επαναστατείστε εναντίον του μεγάλου κόκκινου δράκοντα! Ας πέσει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας από την εξουσία! Ας μας ολοκληρώσει ο Θεός!» Οι κραυγές σου ήταν πιο δυνατές από όλες τις άλλες. Αλλά τότε ήρθε ο καιρός του παιδέματος και, για άλλη μια φορά, αποκαλύφθηκε η διεφθαρμένη διάθεση των ανθρώπων. Τότε οι κραυγές τους έπαψαν, και δεν διέθεταν αποφασιστικότητα πια. Αυτή είναι η διαφθορά του ανθρώπου. Βρίσκεται βαθύτερα από την αμαρτία, φυτεύεται από τον Σατανά και είναι βαθιά ριζωμένη μέσα στον άνθρωπο. Δεν είναι εύκολο να αντιληφθεί ο άνθρωπος τις αμαρτίες του. Ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει τη δικιά του βαθιά ριζωμένη φύση. Μόνο μέσω της κρίσης με τον λόγο μπορούν να επιτευχθούν αυτά τα αποτελέσματα. Μόνο έτσι μπορεί ο άνθρωπος να αλλάξει σταδιακά από εκείνο το σημείο και εφεξής. Ο άνθρωπος φώναζε έτσι στο παρελθόν επειδή δεν είχε κατανοήσει την αρχική διεφθαρμένη του διάθεση. Αυτές είναι οι ακαθαρσίες μέσα στον άνθρωπο. Κατά τη διάρκεια μιας τόσο μακράς περιόδου κρίσης και παιδέματος, ο άνθρωπος έζησε σε μια ατμόσφαιρα έντασης. Δεν οφείλονται άραγε όλα αυτά στον λόγο; Δεν φώναζες πολύ δυνατά και πριν από τη δοκιμασία όσων παρέχουν υπηρεσίες; «Εισέλθετε στη βασιλεία! Όλοι όσοι αποδέχονται αυτό το όνομα θα εισέλθουν στη βασιλεία! Όλοι θα συμμετέχουν στον Θεό!» Όταν ήρθε η δοκιμασία όσων παρείχαν υπηρεσίες, δεν φώναζες πια. Στην αρχή, όλοι φώναζαν: «Θεέ μου! Όπου κι αν με τοποθετήσεις, θα υποταχθώ στην καθοδήγησή Σου». Μόλις ανάγνωσε τα λόγια του Θεού: «Ποιος θα είναι ο Παύλος μου;» ο άνθρωπος είπε: «Είμαι πρόθυμος!» Τότε είδε τη ρήση: «Και τι γίνεται με την πίστη του Ιώβ;» Οπότε, είπε: «Είμαι πρόθυμος να αναλάβω την πίστη του Ιώβ. Θεέ μου, δοκίμασέ με, σε παρακαλώ!» Όταν ήρθε η δοκιμασία όσων παρείχαν υπηρεσίες, κατέρρευσε αμέσως και μετά βίας μπορούσε να σταθεί και πάλι. Κατόπιν αυτού, οι ακαθαρσίες στην καρδιά του ανθρώπου μειώθηκαν σταδιακά. Δεν οφείλονται άραγε όλα αυτά στον λόγο; Έτσι, ό,τι έχεις βιώσει στο παρόν είναι τα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται μέσω του λόγου, ακόμα μεγαλύτερα από αυτά που πέτυχε ο Ιησούς μέσω της επιτέλεσης σημείων και θαυμάτων. Η δόξα του Θεού και η εξουσία του ίδιου του Θεού που βλέπεις δεν γίνονται μόνο αντιληπτά μέσω της σταύρωσης, της θεραπείας της ασθένειας και της εκδίωξης των δαιμόνων, αλλά πολύ περισσότερο μέσω της κρίσης Του με τον λόγο. Αυτό σου δείχνει ότι δεν είναι μόνο η επιτέλεση των σημείων, η θεραπεία της ασθένειας και η εκδίωξη των δαιμόνων η εξουσία και η δύναμη του Θεού, αλλά η κρίση με τον λόγο είναι πιο ικανή να εκπροσωπήσει την εξουσία του Θεού και να αποκαλύψει την παντοδυναμία Του.
Αυτό που ο άνθρωπος έχει επιτύχει τώρα — το ανάστημα του ανθρώπου σήμερα, η γνώση, η αγάπη, η πίστη, η υπακοή, καθώς και η αντίληψή του — είναι τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν με την κρίση του λόγου. Το γεγονός ότι είσαι σε θέση να έχεις πίστη και να παραμένεις όρθιος μέχρι σήμερα έχει επιτευχθεί μέσω του λόγου. Τώρα ο άνθρωπος βλέπει ότι το έργο του ενσαρκωμένου Θεού είναι πράγματι ιδιαίτερο. Υπάρχουν πολλά που δεν μπορεί να επιτύχει ο άνθρωπος. Είναι τα μυστήρια και τα θαύματα. Ως εκ τούτου, πολλοί έχουν υποταχθεί. Κάποιοι δεν έχουν υποταχθεί ποτέ σε κανέναν άνθρωπο από την ημέρα της γέννησής τους, αλλά όταν βλέπουν σήμερα τον λόγο του Θεού, υποτάσσονται πλήρως χωρίς να το αντιλαμβάνονται, και δεν προσπαθούν να προβούν σε διεξοδικές αναλύσεις ή να πουν οτιδήποτε άλλο. Ο άνθρωπος έχει πέσει καταγής υπό τον λόγο και βρίσκεται γονυπετής υπό την κρίση του λόγου. Εάν το Πνεύμα του Θεού μιλούσε απευθείας στον άνθρωπο, θα υποτάσσονταν όλοι στη φωνή, πέφτοντας κάτω χωρίς λόγο αποκαλύψεως, όπως ο Παύλος έπεσε στο έδαφος εν μέσω του φωτός καθώς ταξίδευε προς τη Δαμασκό. Αν ο Θεός συνέχιζε να εργάζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος δεν θα ήταν ποτέ σε θέση να γνωρίζει τη δική του διαφθορά μέσω της κρίσης του λόγου και να επιτύχει τη σωτηρία. Μόνο μέσω της ενσάρκωσης μπορεί να παραδώσει προσωπικά τον λόγο Του στα αυτιά όλων, έτσι ώστε όλοι όσοι έχουν αυτιά να ακούσουν τον λόγο Του και να λάβουν το έργο της κρίσης του λόγου. Αυτό είναι το αποτέλεσμα που πέτυχε ο λόγος Του, και όχι η εμφάνιση του Πνεύματος που κάνει τον άνθρωπο να υποτάσσεται λόγω του φόβου. Μόνο με αυτό το πρακτικό και ιδιαίτερο έργο μπορεί να αποκαλυφθεί πλήρως η παλιά διάθεση του ανθρώπου, κρυμμένη βαθιά μέσα του για πολλά χρόνια, ώστε ο άνθρωπος να την αναγνωρίσει και να την αλλάξει. Αυτό είναι το πρακτικό έργο του ενσαρκωμένου Θεού. Μιλάει και κρίνει με πρακτικό τρόπο για να επιτύχει τα αποτελέσματα της κρίσης πάνω στον άνθρωπο μέσω του λόγου. Αυτή είναι η εξουσία του ενσαρκωμένου Θεού και η σημασία της ενσάρκωσης του Θεού. Αυτό συμβαίνει για να γίνει γνωστή η εξουσία του ενσαρκωμένου Θεού, τα αποτελέσματα που πέτυχε το έργο του λόγου και η ενσάρκωση του Πνεύματος. Επιδεικνύει την εξουσία Του μέσω της κρίσης πάνω στον άνθρωπο με τον λόγο. Αν και η σάρκα Του είναι η εξωτερική μορφή μιας συνηθισμένης και κανονικής ανθρώπινης φύσης, τα αποτελέσματα που επιτυγχάνει ο λόγος του δείχνουν στον άνθρωπο ότι Αυτός είναι γεμάτος εξουσία, ότι είναι ο ίδιος ο Θεός και ότι ο λόγος Του είναι η έκφραση του ίδιου του Θεού. Αυτό δείχνει σε όλους ότι είναι ο ίδιος ο Θεός, ο ίδιος ο Θεός που ενσαρκώθηκε και ότι δεν μπορεί να προσβληθεί από κανέναν. Κανείς δεν μπορεί να υπερβεί την κρίση Του μέσω του λόγου και καμία δύναμη του σκότους δεν μπορεί να υπερισχύσει της εξουσίας Του. Ο άνθρωπος υποτάσσεται σε Αυτόν πλήρως, διότι είναι ο Λόγος που ενσαρκώνεται, λόγω της εξουσίας Του και λόγω της κρίσης Του μέσω του λόγου. Το έργο που φέρει η ενσαρκωμένη σάρκα Του είναι η εξουσία που κατέχει. Ενσαρκώνεται επειδή η σάρκα μπορεί επίσης να διαθέτει εξουσία και είναι ικανός να διεκπεραιώνει έργο μεταξύ των ανθρώπων με πρακτικό τρόπο, που είναι ορατός και απτός στον άνθρωπο. Αυτό το έργο είναι πολύ πιο ρεαλιστικό από οποιοδήποτε έργο που επιτελείται άμεσα από το Πνεύμα του Θεού που κατέχει όλη την εξουσία, και τα αποτελέσματά του είναι επίσης εμφανή. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ενσαρκωμένη σάρκα Του μπορεί να μιλήσει και να εργαστεί με πρακτικό τρόπο. Η εξωτερική μορφή της σάρκας Του δεν έχει καμία εξουσία και μπορεί να προσεγγιστεί από τον άνθρωπο. Η ουσία Του φέρει εξουσία, αλλά η εξουσία Του δεν είναι ορατή από κανέναν. Όταν Αυτός μιλά και εργάζεται, ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να εντοπίσει την ύπαρξη της εξουσίας Του. Αυτό είναι ακόμα πιο ευνοϊκό για το πραγματικό έργο Του. Και όλο αυτό το έργο μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Παρόλο που κανείς δεν αντιλαμβάνεται ότι κατέχει εξουσία ή βλέπει ότι δεν μπορεί να προσβληθεί ή να δει την οργή Του, μέσω της καλυμμένης εξουσίας, της οργής και του δημόσιου λόγου Του, επιτυγχάνει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα του λόγου Του. Με άλλα λόγια, με τον τόνο της φωνής, την αυστηρή έκφραση και όλη τη σοφία του λόγου Του, ο άνθρωπος πείθεται απόλυτα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος υποτάσσεται στον λόγο του ενσαρκωμένου Θεού, ο οποίος φαινομενικά δεν έχει καμία εξουσία, επιτυγχάνοντας έτσι τον στόχο Του να σώσει τον άνθρωπο. Αυτή είναι μια άλλη σημασία της ενσάρκωσής Του: να μιλήσει πιο ρεαλιστικά και να επιτρέψει στην πραγματικότητα του λόγου Του να επηρεάσει τον άνθρωπο, προκειμένου να γίνει μάρτυρας της δύναμης του λόγου του Θεού. Συνεπώς, αυτό το έργο, αν δεν γινόταν μέσω της ενσάρκωσης, δεν θα πετύχαινε το παραμικρό αποτέλεσμα και δεν θα ήταν σε θέση να σώσει πλήρως τους αμαρτωλούς. Εάν ο Θεός δεν ενσαρκωθεί, παραμένει Πνεύμα, τόσο αόρατο όσο και μη απτό για τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος είναι πλάσμα της σάρκας, και ο άνθρωπος και ο Θεός ανήκουν σε δύο διαφορετικούς κόσμους και έχουν διαφορετική φύση. Το Πνεύμα του Θεού είναι ασύμβατο με τον άνθρωπο της σάρκας και δεν μπορούν να δημιουργηθούν σχέσεις μεταξύ τους. Εξάλλου, ο άνθρωπος δεν μπορεί να γίνει πνεύμα. Ως εκ τούτου, το Πνεύμα του Θεού πρέπει να γίνει ένα από τα πλάσματα και να επιτελέσει το αρχικό Του έργο. Ο Θεός δύναται να ανυψωθεί στο υψηλότερο σημείο και να ταπεινωθεί με το να γίνει άνθρωπος της δημιουργίας, να επιτελέσει έργο και να ζήσει ανάμεσα στους ανθρώπους, αλλά ο άνθρωπος δεν δύναται να ανυψωθεί στο υψηλότερο σημείο και να γίνει πνεύμα, πολύ λιγότερο δε, να κατέλθει στο χαμηλότερο σημείο. Επομένως, ο Θεός πρέπει να ενσαρκωθεί για να πραγματοποιήσει το έργο Του. Όπως και με την πρώτη ενσάρκωση, μόνο η σάρκα του ενσαρκωμένου Θεού θα μπορούσε να λυτρώσει τον άνθρωπο μέσω της σταύρωσής Του, ενώ δεν ήταν δυνατό να σταυρωθεί το Πνεύμα του Θεού ως προσφορά περί αμαρτίας για τον άνθρωπο. Ο Θεός θα μπορούσε να ενσαρκωθεί για να υπηρετήσει ως προσφορά περί αμαρτίας για τον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να ανέλθει απευθείας στον ουρανό για να πάρει την προσφορά περί αμαρτίας που είχε ετοιμάσει ο Θεός γι’ αυτόν. Ως εκ τούτου, ο Θεός πρέπει να ταξιδέψει ανάμεσα σε ουρανό και γη, αντί να αφήσει τον άνθρωπο να ανέλθει στον ουρανό για να λάβει αυτή τη σωτηρία, επειδή ο άνθρωπος είχε πέσει και δεν μπορούσε να ανέλθει στον ουρανό, πολύ λιγότερο δε, να λάβει την προσφορά περί αμαρτίας. Συνεπώς, ήταν απαραίτητο ο Ιησούς να έλθει ανάμεσα στους ανθρώπους και προσωπικά να επιτελέσει το έργο που απλώς δεν μπορούσε να επιτευχθεί από τον άνθρωπο. Κάθε φορά που ο Θεός ενσαρκωνόταν, ήταν απολύτως απαραίτητο. Εάν κάποιο από τα στάδια μπορούσε να εκτελεστεί απευθείας από το Πνεύμα του Θεού, δεν θα είχε υπομείνει τις προσβολές της ενσάρκωσης.
Σε αυτό το τελικό στάδιο του έργου, τα αποτελέσματα επιτυγχάνονται μέσω του λόγου. Μέσω του λόγου, ο άνθρωπος κατορθώνει να κατανοήσει πολλά μυστήρια και το έργο του Θεού μέσα από όλες τις γενιές του παρελθόντος. Μέσω του λόγου, ο άνθρωπος διαφωτίζεται από το Άγιο Πνεύμα. Μέσω του λόγου, ο άνθρωπος κατορθώνει να κατανοήσει τα μυστήρια που δεν έχουν αποκαλυφθεί από γενιές του παρελθόντος, καθώς και το έργο των προφητών και αποστόλων των παρελθόντων χρόνων και τις αρχές με τις οποίες εργάζονταν. Μέσω του λόγου, ο άνθρωπος κατορθώνει επίσης να γνωρίσει τη διάθεση του ίδιου του Θεού, καθώς και την επαναστατικότητα και αντίσταση του ανθρώπου, και κατορθώνει να γνωρίσει τη δική του ουσία. Μέσω αυτών των σταδίων του έργου και όλου του εκπεφρασμένου λόγου, ο άνθρωπος κατορθώνει να γνωρίσει το έργο του Πνεύματος, το έργο της ενσαρκωμένης σάρκας του Θεού και επιπλέον ολόκληρη τη διάθεσή Του. Κέρδισες τη γνώση σου για το έργο διαχείρισης του Θεού των έξι χιλιάδων ετών επίσης μέσω του λόγου. Δεν επιτεύχθηκε η γνώση σου για τις προηγούμενες έννοιές σου και η αποβολή τους, επίσης, μέσω του λόγου; Στο προηγούμενο στάδιο, ο Ιησούς επιτέλεσε σημεία και θαύματα, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο σε αυτό το στάδιο. Δεν σε βοηθά ο λόγος να κατανοήσεις γιατί δεν το κάνει αυτό; Επομένως, ο λόγος που εκφράζεται σε αυτό το στάδιο υπερβαίνει το έργο που έχει επιτελεστεί από τους αποστόλους και τους προφήτες των προηγούμενων γενεών. Ακόμα και οι προφητείες των προφητών δεν θα μπορούσαν να έχουν επιτύχει τέτοια αποτελέσματα. Οι προφήτες μίλησαν μόνο για προφητείες, για το τι θα συμβεί στο μέλλον, αλλά όχι για το έργο που ο Θεός έπρεπε να επιτελέσει εκείνον τον καιρό. Δεν μιλούσαν για να καθοδηγήσουν τον άνθρωπο στη ζωή του, να προσφέρουν αλήθειες στον άνθρωπο ή να αποκαλύψουν στον άνθρωπο μυστήρια, πολύ λιγότερο δε, δεν μιλούσαν για να προσφέρουν ζωή. Από τον λόγο που εκφράζεται στο παρόν στάδιο, υπάρχει προφητεία και αλήθεια, αλλά κυρίως χρησιμεύει για να προσφέρει ζωή στον άνθρωπο. Ο σημερινός λόγος διαφέρει από τις προφητείες των προφητών. Αυτό είναι ένα στάδιο έργου όχι για προφητείες, αλλά για τη ζωή του ανθρώπου, για να αλλάξει τη διάθεση της ζωής του ανθρώπου. Το πρώτο στάδιο ήταν το έργο του Ιεχωβά για να ανοίξει ένα μονοπάτι όπου ο άνθρωπος θα λατρεύει τον Θεό στη γη. Ήταν το έργο της έναρξης για να βρεθεί η πηγή του έργου στη γη. Εκείνον τον καιρό, ο Ιεχωβά δίδαξε στους Ισραηλίτες να τηρούν το Σάββατο, να σέβονται τους γονείς τους και να ζουν ειρηνικά με τους άλλους. Δεδομένου ότι οι άνθρωποι εκείνης της εποχής δεν κατανοούσαν τι συνιστούσε ο άνθρωπος, ούτε κατανοούσαν πώς να ζουν στη γη, ήταν απαραίτητο στο πρώτο στάδιο του έργου να καθοδηγήσει τους ανθρώπους στη ζωή τους. Ό,τι ο Ιεχωβά εξέφρασε σε αυτούς δεν είχε προηγουμένως κοινοποιηθεί στον άνθρωπο ούτε ήταν στην κατοχή του. Εκείνον τον καιρό πολλοί προφήτες ανυψώθηκαν για να εκφράσουν προφητείες, οι οποίες δημιουργήθηκαν υπό την ηγεσία του Ιεχωβά. Αυτό ήταν απλά ένα μέρος του έργου. Στο πρώτο στάδιο, ο Θεός δεν ενσαρκώθηκε, οπότε μίλησε σε όλες τις φυλές και τα έθνη μέσω των προφητών. Όταν ο Ιησούς επιτέλεσε το έργο Του εκείνον τον καιρό, δεν μίλησε τόσο πολύ όσο στη σημερινή εποχή. Αυτό το έργο του λόγου των εσχάτων ημερών δεν έχει επιτελεστεί ποτέ σε εποχές και γενεές του παρελθόντος. Παρόλο που ο Ησαΐας, ο Δανιήλ και ο Ιωάννης εξέφρασαν πολλές προφητείες, αυτές οι προφητείες ήταν τελείως διαφορετικές από τον λόγο που εκφράζεται τώρα. Αυτό που εξέφραζαν ήταν μόνο προφητείες, αλλά όχι ο λόγος τώρα. Εάν μετέτρεπα όλα όσα εκφράζω τώρα σε προφητείες, θα μπορούσατε να καταλάβετε; Εάν μιλούσα για μελλοντικά θέματα, για θέματα αφού αναχωρήσω, πώς θα μπορούσατε να καταλάβετε; Το έργο του λόγου δεν επιτελέστηκε ποτέ την εποχή του Ιησού ή την Εποχή του Νόμου. Ίσως κάποιοι πουν: «Δεν εξέφρασε ο Ιεχωβά λόγο κατά την εποχή του έργου Του; Εκτός από τη θεραπεία της ασθένειας, την εκδίωξη των δαιμόνων και την επιτέλεση σημείων και θαυμάτων, δεν εξέφρασε κι ο Ιησούς λόγο εκείνον τον καιρό;» Υπάρχουν διαφορές στον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται ο λόγος. Ποια ήταν η ουσία του λόγου που εξέφρασε ο Ιεχωβά; Καθοδηγούσε απλώς τους ανθρώπους στη ζωή τους επί γης, η οποία δεν περιλάμβανε πνευματικά θέματα στη ζωή. Γιατί λέγεται ότι τα λόγια του Ιεχωβά διακηρύχθηκαν σε όλα τα μέρη; Η λέξη «διέταξε» αναφέρεται στην παροχή σαφών οδηγιών και άμεσων εντολών. Δεν παρείχε στον άνθρωπο ζωή. Αντ’ αυτού, πήρε απλά τον άνθρωπο από το χέρι και δίδαξε τον άνθρωπο να έχει φόβο Θεού. Δεν υπήρχαν παραβολές. Το έργο του Ιεχωβά στο Ισραήλ δεν είχε σκοπό να αντιμετωπίσει ή να πειθαρχήσει τον άνθρωπο ή να κρίνει και να παιδέψει. Είχε σκοπό να καθοδηγήσει. Ο Ιεχωβά ζήτησε από τον Μωυσή να πει στον λαό Του να μαζεύει μάννα στην έρημο. Κάθε πρωί πριν από την ανατολή, έπρεπε να μαζεύουν μάννα, μόνο για να φάνε εκείνη την ημέρα. Το μάννα δεν μπορούσε να διατηρηθεί μέχρι την επόμενη μέρα, καθώς θα μούχλιαζε. Δεν δίδαξε τον άνθρωπο ούτε αποκάλυψε τη φύση του και δεν αποκάλυψε τις ιδέες και τις σκέψεις του. Δεν άλλαξε τον άνθρωπο αλλά τον καθοδήγησε στη ζωή του. Εκείνη την εποχή, ο άνθρωπος ήταν σαν παιδί. Ο άνθρωπος δεν καταλάβαινε τίποτα και μπορούσε μόνο να κάνει βασικές μηχανικές κινήσεις. Επομένως, ο Ιεχωβά θέσπισε μόνο νόμους για να καθοδηγήσει τον λαό. Εάν επιθυμείς να διαδοθεί το ευαγγέλιο έτσι ώστε όλοι όσοι αναζητούν με αγνή καρδιά να μπορούν να αποκτήσουν γνώση του έργου που επιτελείται την σήμερον ημέρα και να πείθονται απόλυτα, τότε πρέπει να κατανοήσεις την ιστορία, την ουσία και τη σημασία του έργου που έχει επιτελεστεί σε κάθε στάδιο εκ των έσω. Ακούγοντας τη συναναστροφή σας, μπορούν να κατανοήσουν το έργο του Ιεχωβά και το έργο του Ιησού και, επιπλέον, όλο το έργο που επιτελείται σήμερα, καθώς και τη σχέση και τις διαφορές μεταξύ των τριών σταδίων του έργου, έτσι ώστε, αφού ακούσουν, θα διαπιστώσουν ότι κανένα από τα τρία στάδια δεν διαταράσσει τα υπόλοιπα. Πράγματι, όλα έχουν επιτελεστεί από το ίδιο Πνεύμα. Παρόλο που εργάζονται σε διαφορετικές εποχές, το περιεχόμενο του έργου που διεξάγουν διαφέρει, και τα λόγια που εκφράζουν επίσης διαφέρουν, ενώ οι αρχές με τις οποίες εργάζονται είναι ίδιες. Αυτά είναι τα μεγαλύτερα οράματα που όλοι οι άνθρωποι οφείλουν να κατανοήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου