Το μυστήριο της ενσάρκωσης (1)

Την Εποχή της Χάριτος, ο Ιωάννης άνοιξε την οδό για τον Ιησού. Δεν μπορούσε να επιτελέσει το έργο του Θεού ο ίδιος και απλώς εκπλήρωνε το καθήκον του ως άνθρωπος. Παρόλο που ο Ιωάννης ήταν ο πρόδρομος του Κυρίου, δεν μπορούσε να εκπροσωπήσει τον Θεό. Ήταν απλώς ένας άνθρωπος τον οποίο χρησιμοποιούσε το Άγιο Πνεύμα. Μόλις βαπτίστηκε ο Ιησούς, «το Άγιο Πνεύμα κατήλθε επάνω Του σαν περιστέρι». Στη συνέχεια ξεκίνησε το έργο Του, δηλαδή άρχισε να επιτελεί τη διακονία του Χριστού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πήρε την ταυτότητα του Θεού, γιατί προήλθε από τον Θεό. Ανεξάρτητα από το ποια ήταν η πίστη Του προηγουμένως — ίσως κάποιες φορές ήταν αδύναμη, ή κάποιες φορές ήταν δυνατή — όλα αυτά αποτελούσαν την κανονική ανθρώπινη ζωή Του πριν επιτελέσει τη διακονία Του.
Αφού βαπτίστηκε (χρίστηκε), είχε αμέσως τη δύναμη και τη δόξα του Θεού μαζί Του και έτσι ξεκίνησε να επιτελεί τη διακονία Του. Μπορούσε να πραγματοποιεί σημεία και τέρατα, να κάνει θαύματα, είχε δύναμη κι εξουσία, καθώς εργαζόταν άμεσα για λογαριασμό του ίδιου του Θεού. Επιτελούσε το έργο του Πνεύματος αντί Αυτού και εξέφραζε τη φωνή του Πνεύματος. Ως εκ τούτου, ήταν ο ίδιος ο Θεός. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Ο Ιωάννης χρησιμοποιήθηκε από το Άγιο Πνεύμα. Δεν μπορούσε να εκπροσωπήσει τον Θεό και δεν ήταν δυνατόν να εκπροσωπήσει τον Θεό. Αν ήθελε να το κάνει αυτό, το Άγιο Πνεύμα δεν θα το είχε επιτρέψει, επειδή δεν θα μπορούσε να επιτελέσει το έργο που ο ίδιος ο Θεός σκόπευε να επιτύχει. Ίσως υπήρχαν πολλά μέσα του που προέρχονταν από το θέλημα του ανθρώπου, ή να διακρινόταν από κάποια αποκλίνουσα συμπεριφορά. Επ’ ουδενί δεν θα μπορούσε να εκπροσωπήσει άμεσα τον Θεό. Τα σφάλματα και η πλάνη του εκπροσωπούσαν μόνο τον ίδιο, αλλά το έργο του εκπροσωπούσε το Άγιο Πνεύμα. Ωστόσο, δεν μπορεί να πει κανείς ότι στο σύνολό του εκπροσωπούσε τον Θεό. Θα μπορούσαν η απόκλιση και η πλάνη του να εκπροσωπούν και τον Θεό; Το να πλανάται κανείς όταν εκπροσωπεί τον άνθρωπο είναι φυσιολογικό, αλλά αν απέκλινε όταν εκπροσωπούσε τον Θεό, τότε δεν θα ντρόπιαζε τον Θεό; Δεν θα αποτελούσε αυτό βλασφημία έναντι του Αγίου Πνεύματος; Το Άγιο Πνεύμα δεν επιτρέπει στον άνθρωπο να αντικαθιστά τον Θεό κατά βούληση, έστω και αν αυτός εξυμνείται από άλλους. Εάν δεν είναι Θεός, τότε δεν θα ήταν σε θέση να παραμείνει όρθιος στο τέλος. Το Άγιο Πνεύμα δεν επιτρέπει στον άνθρωπο να εκπροσωπεί τον Θεό κατά πώς ευχαριστεί τον άνθρωπο! Παραδείγματος χάριν, το Άγιο Πνεύμα έγινε μάρτυρας του Ιωάννη και του αποκάλυψε επίσης ότι θα ήταν αυτός που θα άνοιγε την οδό για τον Ιησού, αλλά το έργο που επιτελέστηκε μέσα του από το Άγιο Πνεύμα ήταν καλά μετρημένο. Το μόνο που ζητήθηκε από τον Ιωάννη ήταν να γίνει εκείνος που θα άνοιγε την οδό για τον Ιησού, θα προετοίμαζε την οδό για Αυτόν. Με άλλα λόγια, το Άγιο Πνεύμα απλώς υποστήριξε το έργο του στο να ανοίξει την οδό και του επέτρεψε να επιτελέσει μόνο αυτό το έργο και κανένα άλλο. Ο Ιωάννης εκπροσωπούσε τον Ηλία, και εκπροσωπούσε έναν προφήτη που άνοιξε την οδό. Αυτό είχε την υποστήριξη του Αγίου Πνεύματος. Εφόσον το έργο του ήταν να ανοίξει την οδό, το Άγιο Πνεύμα το υποστήριζε. Ωστόσο, αν είχε εγείρει την αξίωση να είναι ο ίδιος ο Θεός και να έλθει να περατώσει το έργο της λύτρωσης, το Άγιο Πνεύμα έπρεπε να τον κάνει να πειθαρχήσει. Όσο σπουδαίο κι αν ήταν το έργο του Ιωάννη, όσο κι αν το υποστήριζε το Άγιο Πνεύμα, το έργο του παρέμενε εντός ορίων. Είναι πράγματι αλήθεια ότι το έργο του είχε την υποστήριξη του Αγίου Πνεύματος, αλλά η εξουσία που του δόθηκε εκείνον τον καιρό περιοριζόταν στο να ανοίξει την οδό. Δεν μπορούσε, επ’ ουδενί, να επιτελέσει οποιοδήποτε άλλο έργο, γιατί ήταν απλώς ο Ιωάννης, ο οποίος άνοιξε την οδό και όχι ο Ιησούς. Επομένως, η μαρτυρία του Αγίου Πνεύματος είναι πολύ σημαντική, αλλά το έργο που επιτρέπει το Άγιο Πνεύμα να επιτελέσει ο άνθρωπος είναι ακόμα πιο κρίσιμο. Μήπως ο Ιωάννης δεν έγινε μεγάλος μάρτυρας; Δεν ήταν και το έργο του σπουδαίο; Εντούτοις, το έργο που επιτέλεσε δεν μπορούσε να υπερβεί εκείνο του Ιησού, γιατί δεν ήταν παρά ένας άνθρωπος που χρησιμοποιήθηκε από το Άγιο Πνεύμα και δεν μπορούσε να εκπροσωπήσει άμεσα τον Θεό και συνεπώς, το έργο που επιτέλεσε ήταν περιορισμένο. Αφού ολοκλήρωσε το έργο του ανοίγοντας την οδό, κανείς δεν συνέχισε να υποστηρίζει τη μαρτυρία του, δεν συνέχισε να επιτελεί και πάλι νέο έργο και αναχώρησε καθώς ξεκίνησε το έργο του ίδιου του Θεού.

Υπάρχουν κάποιοι που διακατέχονται από σατανικά πνεύματα και φωνάζουν επίμονα: «Είμαι ο Θεός!» Εντούτοις, στο τέλος, δεν μπορούν να παραμείνουν όρθιοι, επειδή ενεργούν για λογαριασμό της λάθος οντότητας. Εκπροσωπούν τον Σατανά και το Άγιο Πνεύμα δεν τους δίνει καμία προσοχή. Όσο κι αν εξυμνείς τον εαυτό σου ή όσο δυνατά κι αν φωνάζεις, παραμένεις ένα δημιουργημένο ον που ανήκει στον Σατανά. Εγώ δεν φωνάζω ποτέ: «Εγώ είμαι ο Θεός, Εγώ είμαι ο αγαπημένος Υιός του Θεού!» Ωστόσο, το έργο που επιτελώ είναι το έργο του Θεού. Χρειάζεται να φωνάζω; Δεν χρειάζεται εξύμνηση. Ο Θεός επιτελεί ο ίδιος το έργο Του και δεν έχει ανάγκη ο άνθρωπος να του αποδίδει κύρος ή τιμητικό τίτλο και το έργο Του αρκεί για να εκπροσωπεί την ταυτότητα και το κύρος Του. Πριν από τη βάπτισή Του, δεν ήταν ο Ιησούς ο ίδιος ο Θεός; Δεν ήταν ο ενσαρκωμένος Θεός; Σίγουρα δεν μπορεί να ειπωθεί ότι έγινε ο μονογενής Υιός του Θεού μόλις κατατέθηκε η μαρτυρία Του; Δεν υπήρχε κάποιος με το όνομα Ιησούς πολύ πριν ξεκινήσει το έργο Του; Δεν μπορείς να δημιουργείς νέα μονοπάτια ή να εκπροσωπείς το Πνεύμα. Δεν μπορείς να εκφράζεις το έργο του Πνεύματος ή τον λόγο που εκφράζει. Δεν μπορείς να επιτελείς το έργο του ίδιου του Θεού ή το έργο του Πνεύματος. Δεν μπορείς να εκφράζεις τη σοφία, το θαύμα και την απειρότητα του Θεού ή όλη τη διάθεση με την οποία ο Θεός παιδεύει τον άνθρωπο. Έτσι, οι επανειλημμένοι ισχυρισμοί σου ότι είσαι ο Θεός δεν έχουν σημασία. Έχεις μόνο το όνομα και καθόλου ουσία. Ο Θεός ο ίδιος έχει έλθει, αλλά κανείς δεν Τον αναγνωρίζει, ωστόσο συνεχίζει το έργο Του και το πράττει εκπροσωπώντας το Πνεύμα. Είτε Τον αποκαλείς άνθρωπο ή Θεό, Κύριο ή Χριστό ή Την αποκαλείς αδελφή, δεν έχει σημασία. Εντούτοις, το έργο που επιτελεί είναι αυτό του Πνεύματος και εκπροσωπεί το έργο του ίδιου του Θεού. Δεν ενδιαφέρεται για το όνομα με το οποίο τον αποκαλεί ο άνθρωπος. Μπορεί αυτό το όνομα να καθορίσει το έργο Του; Ανεξάρτητα από το πώς Τον αποκαλείς, από την οπτική γωνία του Θεού, Αυτός είναι η ενσάρκωση του Πνεύματος του Θεού. Εκπροσωπεί το Πνεύμα και είναι εγκεκριμένος από Αυτόν. Δεν μπορείς να ανοίξεις την οδό για μια νέα εποχή και δεν μπορείς να ολοκληρώσεις την παλαιά και δεν μπορείς να αναγγείλεις μια νέα εποχή ή να επιτελέσεις νέο έργο. Επομένως, δεν μπορείς να αποκαλείσαι Θεός!

Ακόμα κι ένας άνθρωπος που χρησιμοποιείται από το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να εκπροσωπεί τον ίδιο τον Θεό. Και όχι μόνο δεν μπορεί αυτός ο άνθρωπος να εκπροσωπεί τον Θεό, αλλά ούτε το έργο του μπορεί να εκπροσωπεί άμεσα τον Θεό. Με άλλα λόγια, η εμπειρία του ανθρώπου δεν μπορεί να τεθεί άμεσα στη διαχείριση του Θεού και δεν μπορεί να εκπροσωπεί τη διαχείριση του Θεού. Όλο το έργο που επιτελεί ο ίδιος ο Θεός είναι το έργο που σκοπεύει να επιτελέσει στο δικό Του σχέδιο διαχείρισης και σχετίζεται με τη μεγάλη διαχείριση. Το έργο που επιτελεί ο άνθρωπος (αυτός που χρησιμοποιείται από το Άγιο Πνεύμα) παρέχει την ατομική του εμπειρία. Βρίσκει ένα νέο μονοπάτι εμπειρίας από εκείνο στο οποίο πορεύτηκαν όσοι προηγήθηκαν και οδηγεί τους αδελφούς και τις αδελφές του υπό την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Αυτό που παρέχουν αυτοί οι άνθρωποι είναι η ατομική τους εμπειρία ή τα πνευματικά γραπτά πνευματικών ανθρώπων. Αν και χρησιμοποιούνται από το Άγιο Πνεύμα, το έργο αυτών των ανθρώπων δεν σχετίζεται με το μεγάλο έργο διαχείρισης στο σχέδιο διάρκειας έξι χιλιάδων ετών. Απλώς ανυψώνονται από το Άγιο Πνεύμα σε διαφορετικές περιόδους για να οδηγήσουν τους ανθρώπους στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος μέχρι να εκπληρώσουν τον ρόλο τους ή να ολοκληρωθεί η ζωή τους. Το έργο που επιτελούν είναι μόνο να προετοιμάσουν μια κατάλληλη οδό για τον ίδιο τον Θεό ή να συνεχίσουν ένα θέμα στη διαχείριση του ίδιου του Θεού επί γης. Αυτοί οι άνθρωποι αδυνατούν να επιτελέσουν το σπουδαιότερο έργο στη διαχείρισή Του και δεν μπορούν να ανοίξουν νέες διεξόδους, πολύ λιγότερο δε, να ολοκληρώσουν όλο το έργο του Θεού από την προηγούμενη εποχή. Συνεπώς, το έργο που επιτελούν εκπροσωπεί μόνο ένα δημιουργημένο ον που εκπληρώνει τον ρόλο του και δεν μπορεί να εκπροσωπεί τον ίδιο τον Θεό που επιτελεί τη διακονία Του. Αυτό συμβαίνει επειδή το έργο που επιτελούν διαφέρει από αυτό που επιτελεί ο ίδιος ο Θεός. Το έργο της αναγγελίας μιας νέας εποχής δεν μπορεί να επιτελεστεί από τον άνθρωπο αντί του Θεού. Δεν μπορεί να επιτελεστεί από οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον ίδιο τον Θεό. Όλο το έργο που επιτελεί ο άνθρωπος είναι να εκπληρώνει το καθήκον του ως μέρος της δημιουργίας και επιτελείται όταν τον αγγίζει ή τον διαφωτίζει το Άγιο Πνεύμα. Η καθοδήγηση που παρέχουν αυτοί οι άνθρωποι είναι πώς να κάνει πράξη στην καθημερινή του ζωή ο άνθρωπος και πώς θα πρέπει να ενεργεί σε αρμονία με το θέλημα του Θεού. Το έργο του ανθρώπου δεν αφορά ούτε τη διαχείριση του Θεού ούτε εκπροσωπεί το έργο του Πνεύματος. Για παράδειγμα, το έργο του Γουίτνες Λι και του Γουότσμαν Νι ήταν να καθοδηγήσουν. Ανεξάρτητα από το αν η οδός ήταν νέα ή παλαιά, το έργο επιτελέστηκε με βάση τη μη υπέρβαση των αρχών της Βίβλου. Είτε οι τοπικές εκκλησίες αναστηλώθηκαν είτε κατασκευάστηκαν, το έργο τους ήταν η ίδρυση εκκλησιών. Το έργο που επιτέλεσαν ήταν η συνέχεια του έργου που ο Ιησούς και οι Απόστολοί Του δεν είχαν τελειώσει ή αναπτύξει περαιτέρω την Εποχή της Χάριτος. Αυτό που έπραξαν στο έργο τους ήταν να αποκαταστήσουν ό,τι είχε ζητήσει ο Ιησούς στο έργο Του από τις γενεές που Τον ακολούθησαν, όπως το να καλύπτουν τη κεφαλή τους, τη βάπτιση, την αρτοκλασία ή την πόση του οίνου. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι το έργο τους ήταν να τηρούν απλώς τη Βίβλο και να αναζητούν μονοπάτια μόνο μέσα από τη Βίβλο. Δεν έκαναν καμία νέα πρόοδο. Επομένως, στο έργο τους μπορεί να δει κανείς μόνο την ανακάλυψη νέων οδών εντός της Βίβλου, καθώς και καλύτερες και πιο ρεαλιστικές πρακτικές. Ωστόσο, δεν μπορεί να βρει κανείς στο έργο τους το σημερινό θέλημα του Θεού, πολύ λιγότερο δε, να βρει το νέο έργο που θα επιτελέσει ο Θεός τις έσχατες ημέρες. Αυτό συμβαίνει επειδή το μονοπάτι στο οποίο πορεύτηκαν ήταν ακόμα παλαιό. Δεν υπήρξε καμία πρόοδος και τίποτα νέο. Συνέχισαν να τηρούν το γεγονός της «σταύρωσης του Ιησού», της πρακτικής «να ζητούν από τους ανθρώπους να μετανοήσουν και να εξομολογηθούν τις αμαρτίες τους», το ρητό ότι «αυτός που υπομένει μέχρι τέλους θα σωθεί» και το ρητό ότι «ο άντρας είναι η κεφαλή της γυναίκας και η γυναίκα πρέπει να υποτάσσεται στον άντρα της». Επιπλέον, τήρησαν την παραδοσιακή αντίληψη ότι «οι αδελφές δεν μπορούν να κηρύττουν και μπορούν μόνο να υπακούν». Αν συνέχιζε αυτός ο τρόπος ηγεσίας, τότε το Άγιο Πνεύμα δεν θα μπορούσε ποτέ να επιτελέσει νέο έργο, να απελευθερώσει τους ανθρώπους από το δόγμα ή να οδηγήσει τους ανθρώπους σε έναν κόσμο ελευθερίας και ομορφιάς. Συνεπώς, αυτό το στάδιο του έργου για την αλλαγή των εποχών πρέπει να επιτελεστεί και να εκφραστεί από τον ίδιο τον Θεό, αλλιώς κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να το κάνει αντί Αυτού. Μέχρι στιγμής, όλο το έργο του Αγίου Πνεύματος έξω από αυτό το ρεύμα έχει σταματήσει και εκείνοι που χρησιμοποιήθηκαν από το Άγιο Πνεύμα έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους. Ως εκ τούτου, εφόσον το έργο των ανθρώπων που χρησιμοποιήθηκαν από το Άγιο Πνεύμα διαφέρει από το έργο που επιτελεί ο ίδιος ο Θεός, η ταυτότητά τους και αυτοί για λογαριασμό των οποίων ενεργούν είναι επίσης διαφορετικοί. Αυτό συμβαίνει επειδή το έργο που σκοπεύει να επιτελέσει το Άγιο Πνεύμα είναι διαφορετικό, και κατά συνέπεια, αποδίδει διαφορετική ταυτότητα και κύρος σε όλους όσους εργάζονται. Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούνται από το Άγιο Πνεύμα μπορεί επίσης να επιτελέσουν κάποιο νέο έργο και μπορεί επίσης να εξαλείψουν κάποιο έργο που επιτελέστηκε στην προηγούμενη εποχή, αλλά το έργο τους δεν μπορεί να εκφράσει τη διάθεση και το θέλημα του Θεού στη νέα εποχή. Εργάζονται μόνο για να αποκομίσουν το έργο της προηγούμενης εποχής, όχι για να επιτελέσουν το νέο έργο που εκπροσωπεί άμεσα τη διάθεση του ίδιου του Θεού. Έτσι, ανεξάρτητα από το πόσες απαρχαιωμένες πρακτικές καταργούν ή πόσες νέες πρακτικές εισάγουν, εξακολουθούν να εκπροσωπούν τον άνθρωπο και τα δημιουργημένα όντα. Όταν όμως ο ίδιος ο Θεός επιτελεί έργο, δεν δηλώνει ανοιχτά την κατάργηση των πρακτικών της παλαιάς εποχής ούτε δηλώνει άμεσα την έναρξη μιας νέας εποχής. Επιτελεί άμεσα και ξεκάθαρα το έργο Του. Είναι ευθύς στην επιτέλεση του έργου που σκοπεύει να πραγματοποιήσει. Τουτέστιν, εκφράζει άμεσα το έργο που έφερε, επιτελεί άμεσα το έργο Του όπως σκόπευε εξαρχής, εκφράζοντας την ύπαρξη και τη διάθεσή Του. Από τη σκοπιά του ανθρώπου, η διάθεσή Του και το έργο Του διαφέρουν από εκείνα των παλαιών εποχών. Ωστόσο, από τη σκοπιά του ίδιου του Θεού, αυτό είναι απλώς η συνέχεια και η περαιτέρω εξέλιξη του έργου Του. Όταν ο ίδιος ο Θεός εργάζεται, εκφράζει άμεσα τον λόγο Του και φέρει άμεσα το νέο έργο. Αντίθετα, όταν εργάζεται ο άνθρωπος, αυτό συμβαίνει κατόπιν σκέψης και μελέτης, ή είναι η εξέλιξη της γνώσης και της συστηματικοποίησης της πρακτικής επί τη βάσει του έργου που έχουν επιτελέσει άλλοι. Με άλλα λόγια, η ουσία του έργου που επιτελεί ο άνθρωπος είναι να τηρεί τις συμβάσεις και να «βαδίζει σε παλιά μονοπάτια με νέα παπούτσια». Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και το μονοπάτι, στο οποίο πορεύονται οι άνθρωποι τους οποίους χρησιμοποίησε το Άγιο Πνεύμα, βασίζεται πάνω σε αυτό που άνοιξε ο ίδιος ο Θεός. Έτσι ο άνθρωπος είναι εν τέλει άνθρωπος και ο Θεός είναι Θεός.

Ο Ιωάννης γεννήθηκε από μια υπόσχεση, όπως και ο Ισαάκ γεννήθηκε για τον Αβραάμ. Άνοιξε την οδό για τον Ιησού και εργάστηκε πολύ, αλλά δεν ήταν ο Θεός. Αντίθετα, θεωρείται προφήτης επειδή απλώς άνοιξε την οδό για τον Ιησού. Το έργο του ήταν επίσης σπουδαίο και μόλις άνοιξε την οδό, ξεκίνησε ο Ιησούς επίσημα το έργο Του. Στην ουσία, απλώς εργάστηκε για τον Ιησού και το έργο του ήταν στην υπηρεσία του έργου του Ιησού. Μόλις είχε προετοιμάσει την οδό, ο Ιησούς ξεκίνησε το έργο Του, έργο που ήταν πιο νέο, πιο συγκεκριμένο και πιο διεξοδικό. Ο Ιωάννης επιτέλεσε μόνο το έργο της απαρχής. Ο Ιησούς επιτέλεσε το μεγαλύτερο μέρος του νέου έργου. Και ο Ιωάννης επιτέλεσε νέο έργο, αλλά δεν ήταν αυτός που ανήγγειλε μια νέα εποχή. Ο Ιωάννης γεννήθηκε από μια υπόσχεση και πήγε το όνομά του από τον άγγελο. Τον καιρό εκείνον, κάποιοι ήθελαν να του δώσουν το όνομα του πατέρα του Ζαχαρία, αλλά η μητέρα του εξέφρασε την άποψή της, λέγοντας: «Αυτό το παιδί δεν μπορεί να πάρει αυτό το όνομα. Θα πρέπει να ονομαστεί Ιωάννης». Όλα αυτά έγιναν με την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Τότε γιατί ο Ιωάννης δεν ονομάστηκε Θεός; Το όνομα του Ιησού δόθηκε επίσης μέσω της καθοδήγησης του Αγίου Πνεύματος και ο Ιησούς γεννήθηκε από το Άγιο Πνεύμα και από την υπόσχεση του Αγίου Πνεύματος. Ο Ιησούς ήταν ο Θεός, ο Χριστός και ο Υιός του ανθρώπου. Το έργο του Ιωάννη ήταν επίσης σπουδαίο, αλλά γιατί δεν ονομάστηκε Θεός; Ακριβώς ποια ήταν η διαφορά μεταξύ του έργου που επιτέλεσε ο Ιησούς και αυτού που επιτέλεσε ο Ιωάννης; Ο μοναδικός λόγος ήταν το ότι ο Ιωάννης ήταν αυτός που άνοιξε την οδό για τον Ιησού; Ή επειδή είχε προκαθοριστεί από τον Θεό; Παρόλο που και ο Ιωάννης είπε: «Μετανοείτε διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών» και κήρυξε επίσης το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών, το έργο του δεν είχε βάθος και αποτελούσε απλώς μια αρχή. Αντίθετα, ο Ιησούς ανήγγειλε μια νέα εποχή και τερμάτισε την παλαιά, αλλά εκπλήρωσε και τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης. Το έργο που επιτέλεσε ήταν σπουδαιότερο από αυτό του Ιωάννη και ήλθε να λυτρώσει όλη την ανθρωπότητα — επιτέλεσε αυτό το στάδιο του έργου. Ο Ιωάννης απλώς προετοίμασε την οδό. Παρόλο που το έργο του ήταν σπουδαίο, τα λόγια του πολλά και οι μαθητές που τον ακολουθούσαν πολυάριθμοι, το έργο που επιτέλεσε έφερε απλώς μια νέα αρχή στον άνθρωπο. Ποτέ δεν έλαβε ο άνθρωπος από αυτόν ζωή, την οδό ή βαθύτερες αλήθειες και ούτε κατανόησαν μέσω αυτού το θέλημα του Θεού. Ο Ιωάννης υπήρξε μεγάλος προφήτης (Ηλίας), ο οποίος πρωτοστάτησε σε νέο έδαφος για το έργο του Ιησού και προετοίμασε τους εκλεκτούς. Ήταν ο πρόδρομος της Εποχής της Χάριτος. Τέτοιου είδους ζητήματα δεν διακρίνονται απλώς παρατηρώντας τις κανονικές ανθρώπινες εμφανίσεις τους. Ειδικότερα, ο Ιωάννης έκανε επίσης σπουδαίο έργο. Επιπλέον, γεννήθηκε από την υπόσχεση του Αγίου Πνεύματος και το Άγιο Πνεύμα υποστήριξε το έργο του. Ως εκ τούτου, η διάκριση μεταξύ των αντίστοιχων ταυτοτήτων τους μπορεί να γίνει μόνο μέσω του έργου τους, διότι η εξωτερική εμφάνιση του ανθρώπου δεν μαρτυρά την ουσία του και ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να επαληθεύσει την αληθινή μαρτυρία του Αγίου Πνεύματος. Το έργο που επιτέλεσε ο Ιωάννης και το έργο που επιτέλεσε ο Ιησούς ήταν ανόμοιο και διαφορετικής φύσης. Αυτό καθορίζει εάν είναι ή όχι ο Θεός. Το έργο του Ιησού ήταν να ξεκινήσει, να συνεχίσει, να ολοκληρώσει και να επιτύχει. Ο Ιησούς πραγματοποίησε κάθε ένα από αυτά τα στάδια, ενώ το έργο του Ιωάννη δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια αρχή. Στην αρχή, ο Ιησούς διέδωσε το ευαγγέλιο και κήρυξε την οδό της μετάνοιας, κατόπιν ξεκίνησε να βαπτίζει τους ανθρώπους, να θεραπεύει ασθένειες και να εξοβελίζει δαίμονες. Εν τέλει, λύτρωσε την ανθρωπότητα από την αμαρτία και ολοκλήρωσε το έργο Του για όλη την εποχή. Κήρυξε στους ανθρώπους και διέδωσε το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών σε όλα τα μέρη. Έπραξε το ίδιο με τον Ιωάννη, με τη διαφορά ότι ο Ιησούς ανήγγειλε μια νέα εποχή και έφερε την Εποχή της Χάριτος στον άνθρωπο. Από το στόμα Του προήλθε ο λόγος για το τι θα πρέπει να κάνει πράξη ο άνθρωπος και η οδός που πρέπει να ακολουθήσει ο άνθρωπος στην Εποχή της Χάριτος και τελικά ολοκλήρωσε το έργο της λύτρωσης. Αυτό το έργο δεν θα μπορούσε ποτέ να πραγματοποιηθεί από τον Ιωάννη. Οπότε ο Ιησούς επιτέλεσε το έργο του ίδιου του Θεού και αυτός είναι ο ίδιος ο Θεός και εκπροσωπεί άμεσα τον Θεό. Σύμφωνα με τις αντιλήψεις του ανθρώπου, όλοι όσοι γεννήθηκαν από μια υπόσχεση, που γεννήθηκαν από το Πνεύμα, υποστηρίχθηκαν από το Άγιο Πνεύμα και άνοιξαν νέες οδούς, είναι Θεός. Σύμφωνα με αυτό το σκεπτικό, και ο Ιωάννης θα ήταν Θεός και ο Μωυσής, ο Αβραάμ και ο Δαβίδ..., και αυτοί θα ήταν Θεός. Δεν είναι αυτό άραγε πολύ αστείο;

Πριν ξεκινήσει να επιτελεί τη διακονία Του και ο Ιησούς ήταν απλώς ένας συνηθισμένος άνθρωπος που ακολουθούσε οποιοδήποτε έργο του Αγίου Πνεύματος. Ανεξάρτητα από το αν γνώριζε την ταυτότητά Του τότε, υπάκουε όλα όσα προέρχονταν από τον Θεό. Το Άγιο Πνεύμα δεν αποκάλυψε ποτέ την ταυτότητά Του προτού ξεκινήσει η διακονία Του. Αφού ξεκίνησε τη διακονία Του, κατάργησε εκείνους τους κανόνες και νόμους και μόνο αφού ξεκίνησε επίσημα να επιτελεί τη διακονία Του, εμποτίστηκε ο λόγος Του με εξουσία και δύναμη. Μόνο αφού ξεκίνησε τη διακονία Του, ξεκίνησε το έργο Του να φέρει μια νέα εποχή. Πιο πριν, το Άγιο Πνεύμα παρέμενε κρυμμένο μέσα Του επί 29 έτη, κατά τη διάρκεια των οποίων εκπροσωπούσε μόνο έναν άνθρωπο και δεν είχε την ταυτότητα ή το έργο του Θεού. Από τη στιγμή που ξεκίνησε να εργάζεται και να επιτελεί τη διακονία Του, πραγματοποίησε το έργο του όπως είχε προγραμματιστεί εντός, ανεξάρτητα από το πόσα γνώριζαν οι άνθρωποι γι’ Αυτόν και το έργο Του εκπροσωπούσε άμεσα τον ίδιο τον Θεό. Εκείνον τον καιρό, ο Ιησούς ρώτησε όσους βρίσκονταν γύρω του: «Αλλά σεις τίνα με λέγετε ότι είμαι;» Εκείνοι απάντησαν: «Είσαι ο μεγαλύτερος των προφητών και ο καλός μας θεραπευτής». Και κάποιοι απάντησαν: «Εσύ είσαι ο αρχιερέας μας» ... Ακούστηκαν διάφορες απαντήσεις. Ορισμένοι είπαν ότι ήταν ο Ιωάννης, ότι ήταν ο Ηλίας. Ο Ιησούς στράφηκε κατόπιν στον Σίμωνα Πέτρο και ρώτησε: «Αλλά σεις τίνα με λέγετε ότι είμαι;». Ο Πέτρος αποκρίθηκε: «Συ είσαι ο Χριστός ο Υιός του Θεού του ζώντος». Από εκείνη τη στιγμή, οι άνθρωποι έμαθαν ότι ήταν ο Θεός. Όταν έγινε γνωστό αυτό, ο Πέτρος ήταν ο πρώτος που το συνειδητοποίησε και το εξέφρασε κατ’ αυτόν τον τρόπο. Τότε ο Ιησούς είπε: «Σαρξ και αίμα δεν σοι απεκάλυψε τούτο, αλλ’ ο Πατήρ μου ο εν τοις ουρανοίς». Μετά τη βάπτισή Του, είτε ήταν γνωστό ή όχι σε άλλους, το έργο Του επιτελούνταν για λογαριασμό του Θεού. Ήλθε για να επιτελέσει το έργο Του, όχι για να αποκαλύψει την ταυτότητά Του. Μόλις εξέφρασε αυτά τα λόγια ο Πέτρος, η ταυτότητά Του γνωστοποιήθηκε στους ανθρώπους. Είτε γνώριζες είτε όχι ότι ήταν ο ίδιος ο Θεός, ξεκίνησε το έργο Του όταν ήρθε η ώρα. Συνέχισε το έργο Του είτε το γνώριζες είτε όχι. Ακόμη και αν το αρνιόσουν, θα επιτελούσε το έργο Του και θα το πραγματοποιούσε όταν θα ερχόταν η κατάλληλη ώρα. Ήλθε να εργαστεί και να επιτελέσει τη διακονία Του, όχι για να γνωρίσει ο άνθρωπος τη σάρκα Του, αλλά για να λάβει ο άνθρωπος το έργο Του. Εάν δεν αναγνωρίζεις ότι το στάδιο του έργου την σήμερον ημέρα είναι αυτό του ίδιου του Θεού, είναι επειδή είσαι τυφλός. Εντούτοις, δεν μπορείς να αρνηθείς αυτό το στάδιο του έργου. Η αδυναμία σου να το αναγνωρίσεις δεν αποδεικνύει ότι το Άγιο Πνεύμα δεν εργάζεται ή ότι το έργο Του είναι εσφαλμένο. Κάποιοι μάλιστα αντιπαραβάλλουν και το έργο του παρόντος με αυτό του Ιησού εντός της Βίβλου και χρησιμοποιούν οποιεσδήποτε αντιφάσεις προκειμένου να αρνηθούν αυτό το στάδιο του έργου. Δεν είναι αυτές άραγε πράξεις κάποιου που έχει τυφλωθεί; Ό,τι έχει καταγραφεί στη Βίβλο είναι περιορισμένο και αδυνατεί να εκπροσωπήσει το συνολικό έργο του Θεού. Τα Τέσσερα Ευαγγέλια έχουν συνολικά λιγότερα από εκατό κεφάλαια στα οποία καταγράφεται ένας πεπερασμένος αριθμός συμβάντων, όπως όταν ο Ιησούς καταράστηκε τη συκιά, όταν ο Πέτρος αρνήθηκε τον Κύριο τρις, όταν ο Ιησούς εμφανίστηκε στους μαθητές μετά από τη σταύρωση και την ανάστασή Του, τη διδασκαλία για τη νηστεία, τη διδασκαλία για την προσευχή, τη διδασκαλία για το διαζύγιο, τη γέννηση και τη γενεαλογία του Ιησού, τον ορισμό των μαθητών από τον Ιησού και ούτω καθεξής. Eντούτοις, οι άνθρωποι τα θεωρούν πολύτιμα, ενώ αντιπαραβάλλουν και το σημερινό έργο με αυτά. Πιστεύουν μάλιστα ότι ο Ιησούς έπραξε τόσα πολλά την περίοδο μετά τη γέννησή Του. Είναι σαν να πιστεύουν ότι ο Θεός μπορεί να πράξει μόνο τόσα, ότι δεν μπορεί να επιτελέσει περαιτέρω έργο. Δεν είναι άραγε γελοίο αυτό;

Ο χρόνος που ο Ιησούς είχε επί γης ήταν τριάντα τρεισήμισι έτη, δηλαδή, έζησε στη γη επί τριάντα τρεισήμισι έτη. Μόνο τρεισήμισι έτη αυτού του χρόνου διήρκησε η επιτέλεση της διακονίας Του και, στο υπόλοιπο, ζούσε απλώς μια κανονική ανθρώπινη ζωή. Στην αρχή, παρακολουθούσε τη λειτουργία στη συναγωγή και άκουγε τα κηρύγματα των ιερέων και τα μηνύματα των άλλων. Είχε αποκτήσει εκτενή γνώση της Βίβλου. Δεν γεννήθηκε με αυτές τις γνώσεις, τις κέρδισε μόνο μέσω της ανάγνωσης και της ακρόασης. Έχει καταγραφεί σαφέστατα εντός της Βίβλου ότι έθετε ερωτήσεις στους ραβίνους στη συναγωγή στην ηλικία των δώδεκα: Ποιες ήταν οι προφητείες των αρχαίων προφητών; Και οι νόμοι του Μωυσή; Οι Γραφές; Και οι άνθρωποι που υπηρετούν τον Θεό φορώντας άμφια στον ναό; ... Έθεσε πολλές ερωτήσεις, γιατί δεν διέθετε ούτε τη γνώση ούτε τη δυνατότητα κατανόησης. Παρόλο που είχε συλληφθεί από το Άγιο Πνεύμα, γεννήθηκε ως ένας απόλυτα συνηθισμένος άνθρωπος. Παρά τις κάποιες ιδιαιτερότητες, παρέμενε ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Η σοφία του αυξανόταν συνεχώς παράλληλα με το ανάστημα και την ηλικία Του και η ζωή Του προχωρούσε όπως αυτή ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Στη φαντασία του ανθρώπου, ο Ιησούς δεν γνώρισε παιδική ηλικία, εφηβεία και μέση ηλικία. Ο άνθρωπος νομίζει ότι ο Ιησούς γεννήθηκε ως άνθρωπος τριάντα ετών και σταυρώθηκε μετά την ολοκλήρωση του έργου Του. Πιστεύουν ότι ίσως η ζωή Του δεν είχε την ίδια πορεία με εκείνη ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Ίσως δεν έτρωγε ούτε συσχετιζόταν με τους ανθρώπους και ήταν ακριβοθώρητος. Ίσως ήταν αποκλίνουσα μορφή που θα φόβιζε όσους Τον Έβλεπαν, γιατί είναι ο Θεός. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο Θεός που ενσαρκώνεται σίγουρα δεν ζει όπως ένας άνθρωπος. Πιστεύουν ότι είναι καθαρός χωρίς να χρειάζεται να βουρτσίζει τα δόντια Του ή να πλένει το πρόσωπό Του, επειδή είναι άγιο πρόσωπο. Δεν είναι αυτές ξεκάθαρα οι αντιλήψεις του ανθρώπου; Η Βίβλος δεν καταγράφει τη ζωή του Ιησού ως άνθρωπο, μόνο το έργο Του, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι δεν είχε κανονική ανθρώπινη φύση ή ότι δεν ζούσε κανονική ανθρώπινη ζωή πριν από την ηλικία των τριάντα. Ξεκίνησε επίσημα το έργο του στην ηλικία των 29 ετών, αλλά δεν μπορείς να αρνηθείς ολόκληρη τη ζωή Του ως άνθρωπος πριν από αυτήν την ηλικία. Η Βίβλος απλώς παρέλειψε αυτό το στάδιο από τα αρχεία της. Επειδή αφορούσε τη ζωή Του ως συνηθισμένος άνθρωπος και όχι το στάδιο του θεϊκού έργου Του, δεν υπήρχε ανάγκη να καταγραφεί. Διότι πριν τη βάπτιση του Ιησού, το Άγιο Πνεύμα δεν επιτέλεσε απευθείας το έργο Του, αλλά απλώς διήγαγε τη ζωή Του ως συνηθισμένος άνθρωπος μέχρι την ημέρα που ο Ιησούς έπρεπε να επιτελέσει τη διακονία Του. Παρόλο που ήταν ο Θεός ενσαρκωμένος, υποβλήθηκε στη διαδικασία της ωρίμανσης, όπως ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Αυτή η διαδικασία παραλήφθηκε από τη Βίβλο. Καθώς δεν μπορούσε να προσφέρει ιδιαίτερη βοήθεια στην εξέλιξη του ανθρώπου στη ζωή, παραλείφθηκε. Πριν από τη βάπτισή Του, υπήρξε ένα στάδιο στο οποίο δεν είχε αποκαλυφθεί και δεν πραγματοποιούσε ούτε σημεία ούτε θαύματα. Μόλις βαπτίστηκε ο Ιησούς, ξεκίνησε όλο το έργο της λύτρωσης της ανθρωπότητας, ένα έργο πλούσιο σε χάρη, αλήθεια, αγάπη και έλεος. Η αρχή αυτού του έργου ήταν και η έναρξη της Εποχής της Χάριτος. Για τον λόγο αυτό, καταγράφηκε και διατηρήθηκε μέχρι σήμερα. Άνοιξε μια διέξοδο και πέτυχε τα πάντα προκειμένου οι άνθρωποι της Εποχής της Χάριτος να πορευτούν την οδό εκείνης της εποχής και να πορευτούν την οδό του σταυρού. Αν και τα παραπάνω καταγράφηκαν από τον άνθρωπο, όλα περιγράφουν τα γεγονότα, με ελάχιστα λάθη σε ορισμένα θέματα. Ανεξαρτήτως αυτού, δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί την αλήθεια αυτών των θεμάτων. Είναι απολύτως τεκμηριωμένα, παρά τα σφάλματα, καθώς καταγράφηκαν από τον άνθρωπο. Κάποιοι μπορεί να πουν ότι αν ο Ιησούς ήταν κάποιος που είχε συνηθισμένη και κανονική ανθρώπινη φύση, πώς θα μπορούσε να είναι ικανός να πραγματοποιεί σημεία και θαύματα; Οι σαράντα ημέρες των πειρασμών που υπόμεινε ο Ιησούς είναι ένα θαυματουργό σημείο, το οποίο ο απλός άνθρωπος θα ήταν ανίκανος να επιτύχει. Οι σαράντα ημέρες των πειρασμών ήταν έργο του Αγίου Πνεύματος. Πώς να πει κανείς ότι δεν υπάρχει κάτι υπερφυσικό εντός Του; Το ότι πραγματοποιούσε σημεία και θαύματα δεν δείχνει ότι δεν ήταν συνηθισμένος άνθρωπος αλλά υπερβατικός άνθρωπος. Απλώς το Άγιο Πνεύμα εργαζόταν σε έναν συνηθισμένο άνθρωπο όπως Αυτός, καθιστώντας έτσι δυνατό γι’ Αυτόν να κάνει θαύματα και να επιτελέσει σπουδαιότερο έργο. Πριν ο Ιησούς επιτελέσει το έργο Του ή, όπως αναφέρεται στη Βίβλο, πριν το Πνεύμα κατέλθει επάνω Του, ο Ιησούς δεν ήταν παρά ένας συνηθισμένος άνθρωπος και δεν κατείχε τίποτα το υπερφυσικό. Με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή, όταν ξεκίνησε να επιτελεί τη διακονία Του, εμποτίστηκε με το υπερφυσικό. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος καταλήγει να πιστεύει ότι ο ενσαρκωμένος Θεός δεν διαθέτει κανονική ανθρώπινη φύση και πιστεύει εσφαλμένα ότι ο ενσαρκωμένος Θεός δεν έχει ανθρώπινη φύση. Βεβαίως, το έργο και ό,τι βλέπει ο άνθρωπος από τον Θεό στη γη είναι υπερφυσικά. Αυτό που βλέπεις με τα μάτια σου και αυτό που ακούς με τα αυτιά σου είναι όλα υπερφυσικά, γιατί το έργο Του και ο λόγος Του είναι ακατάληπτα και απρόσιτα για τον άνθρωπο. Εάν κάτι έρθει από τον ουρανό στη γη, πώς μπορεί να είναι κάτι άλλο εκτός από υπερφυσικό; Όταν τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών έρθουν στη γη, μυστήρια που είναι ακατάληπτα και απόκρυφα για τον άνθρωπο, που είναι υπερβολικά θαυμαστά και σοφά — δεν είναι άραγε όλα τους υπερφυσικά; Ωστόσο, θα πρέπει να ξέρεις ότι, ανεξάρτητα από το πόσο υπερφυσικά είναι, όλα πραγματοποιούνται από την κανονική ανθρώπινη φύση Του. Η ενσάρκωση του Θεού είναι διαποτισμένη από την ανθρώπινη φύση. Διαφορετικά, δεν θα ήταν η ενσάρκωση του Θεού. Τον καιρό εκείνον, ο Ιησούς έκανε πολλά θαύματα. Αυτό που είδαν οι Ισραηλίτες του καιρού εκείνου έβριθε υπερφυσικών στοιχείων. Είδαν αγγέλους και αγγελιοφόρους και άκουσαν τη φωνή του Ιεχωβά. Δεν ήταν όλα αυτά υπερφυσικά; Σίγουρα, υπάρχουν σήμερα σατανικά πνεύματα που εργάζονται μέσω υπερφυσικών πράξεων για να εξαπατήσουν τον άνθρωπο. Αυτό δεν αποτελεί παρά μίμηση από την πλευρά τους, για να εξαπατήσουν τον άνθρωπο μέσω έργου που δεν επιτελείται σήμερα από το Άγιο Πνεύμα. Πολλά σατανικά πνεύματα μιμούνται την τέλεση θαυμάτων και την ίαση ασθενειών. Αυτά δεν αποτελούν τίποτα παραπάνω από το έργο σατανικών πνευμάτων, γιατί το Άγιο Πνεύμα δεν επιτελεί πλέον τέτοιου είδους έργο την σήμερον ημέρα. Όλοι όσοι εφεξής μιμούνται το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι σατανικά πνεύματα. Όλο το έργο που πραγματοποιήθηκε εκείνον τον καιρό στο Ισραήλ ήταν υπερφυσικό. Ωστόσο, το Άγιο Πνεύμα δεν εργάζεται τώρα κατ’ αυτόν τον τρόπο και οποιοδήποτε τέτοιο έργο εφεξής οφείλεται στις ενέργειες και την παρεμβολή του Σατανά και των σατανικών πνευμάτων. Ωστόσο, δεν μπορείς να λες ότι καθετί υπερφυσικό οφείλεται στα σατανικά πνεύματα. Αυτό εξαρτάται από την εποχή του έργου του Θεού. Ποιο έργο του ενσαρκωμένου Θεού την σήμερον ημέρα δεν έχει χαρακτήρα υπερφυσικό; Ο λόγος του είναι ακατανόητος και απρόσιτος για εσένα, και το έργο Του δεν μπορεί να επιτελεστεί από κανέναν άνθρωπο. Ό,τι κατανοεί Αυτός δεν δύναται να γίνει κατανοητό από τον άνθρωπο και ούτε ο άνθρωπος δύναται να γνωρίζει από πού προέρχεται η γνώση Του. Κάποιοι λένε: «Είμαι κι εγώ συνηθισμένος όπως Εσύ, πώς γίνεται να μην γνωρίζω ό,τι γνωρίζεις Εσύ; Είμαι μεγαλύτερος και πλουσιότερος σε εμπειρίες, εντούτοις πώς Εσύ μπορείς να γνωρίζεις αυτό το οποίο εγώ δεν γνωρίζω;» Όλα αυτά είναι απρόσιτα για τον άνθρωπο. Είναι κι αυτοί που αναρωτιούνται: «Κανείς δεν γνωρίζει αληθινά το έργο που επιτελέστηκε στο Ισραήλ. Πώς το γνωρίζεις Εσύ; Ακόμη και οι μελετητές της Βίβλου αδυνατούν να προσφέρουν κάποια ερμηνεία. Πώς το γνωρίζεις Εσύ;» Δεν είναι αυτά όλα υπερφυσικά θέματα; Δεν έχει βιώσει κανένα θαύμα, όμως τους γνωρίζει όλους και ο λόγος έρχεται σ’ Αυτόν πάρα πολύ εύκολα. Δεν είναι αυτό υπερφυσικό; Το έργο Του υπερβαίνει ό,τι είναι προσιτό στη σάρκα. Αυτό το έργο απλά δεν δύναται να επιτευχθεί με τη σκέψη οποιουδήποτε ανθρώπου και είναι εντελώς αδιανόητο στο μυαλό και τη λογική του ανθρώπου. Παρόλο που Αυτός δεν έχει διαβάσει ποτέ τη Βίβλο, κατανοεί το έργο του Θεού στο Ισραήλ. Παρόλο που Αυτός στέκεται στη γη καθώς μιλάει, μιλάει για τα μυστήρια του τρίτου ουρανού. Όταν ο άνθρωπος εξετάζει αυτά τα λόγια, τον καταλαμβάνει ένα αίσθημα: «Δεν είναι άραγε αυτή η γλώσσα του τρίτου ουρανού;» Δεν υπερβαίνουν όλα αυτά θέματα ό,τι είναι σε θέση να επιτύχει ένας κανονικός άνθρωπος; Εκείνον τον καιρό, όταν ο Ιησούς υποβλήθηκε σε σαράντα ημέρες νηστείας, δεν ήταν αυτό υπερφυσικό; Αν λες ότι οι σαράντα ημέρες νηστείας είναι υπερφυσικές και ενέργεια σατανικών πνευμάτων, δεν έχεις καταδικάσει τότε τον Ιησού; Πριν ο Ιησούς επιτελέσει τη διακονία Του, ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος όπως όλοι. Και Αυτός φοίτησε στο σχολείο. Πώς αλλιώς θα μάθαινε να διαβάζει και να γράφει; Όταν ο Θεός ενσαρκώθηκε, το Πνεύμα βρισκόταν κρυμμένο εντός της σάρκας. Εντούτοις, όπως όλοι οι συνηθισμένοι άνθρωποι, έπρεπε κι Αυτός να υποβληθεί σε μια διαδικασία ανάπτυξης και έως ότου το μυαλό και η σκέψη Του ωρίμασαν και ήταν ικανός να διακρίνει τα πράγματα, θεωρείτο συνηθισμένος άνθρωπος. Μόλις ωρίμασε η ανθρώπινη φύση του, ήταν σε θέση να επιτελέσει τη διακονία Του. Πώς θα μπορούσε να επιτελέσει τη διακονία Του, ενώ η κανονική Του ανθρώπινη φύση ήταν ακόμα ανώριμη και η σκέψη Του αδύναμη; Σίγουρα δεν θα μπορούσε να προσδοκά κανείς ότι θα επιτελούσε τη διακονία Του στην ηλικία των έξι ή των επτά! Γιατί ο Θεός δεν εκδηλώθηκε ανοιχτά όταν ενσαρκώθηκε για πρώτη φορά; Επειδή η ανθρώπινη φύση της σάρκας Του ήταν ακόμα ανώριμη. Το μυαλό και η σκέψη, καθώς και η κανονική ανθρώπινη φύση αυτής της σάρκας, δεν είχαν πλήρως αναπτυχθεί. Για τον λόγο αυτό, ήταν απόλυτα αναγκαίο γι’ Αυτόν να κατέχει την κανονική ανθρώπινη φύση και την κοινή λογική ενός κανονικού ανθρώπου, έως ότου ήταν επαρκείς ώστε να αναλάβει το έργο Του στη σάρκα. Μόνο τότε θα μπορούσε να ξεκινήσει το έργο Του, αλλιώς θα έπρεπε να συνεχίσει να αναπτύσσεται. Αν ο Ιησούς ξεκινούσε το έργο Του στην ηλικία των επτά ή οκτώ, δεν θα Τον θεωρούσαν οι άνθρωποι παιδί θαύμα; Δεν θα Τον θεωρούσαν όλοι οι άνθρωποι τίποτα περισσότερο από ένα παιδί; Ποιόν θα έπειθε; Ένα παιδί επτά ή οκτώ ετών, που δεν ήταν ψηλότερο από το βάθρο πίσω από το οποίο στεκόταν, ήταν ικανό να κηρύξει; Πριν ωριμάσει η κανονική ανθρώπινη φύση Του, δεν μπορούσε να επιτελέσει κανένα έργο. Όσον αφορά την ανθρώπινη φύση Του που δεν είχε ωριμάσει τότε ακόμα, ένα αξιόλογο τμήμα του έργου ήταν απλώς ανέφικτο. Το έργο του Πνεύματος του ενσαρκωμένου Θεού διέπεται και από τις δικές του αρχές. Μόνο όταν εξοπλιστεί με την κανονική ανθρώπινη φύση μπορεί να αναλάβει το έργο και το καθήκον του Πατρός. Μόνο τότε μπορεί να ξεκινήσει το έργο Του. Στην παιδική του ηλικία, ο Ιησούς δεν μπορούσε διόλου να κατανοήσει πολλά από όσα είχαν συμβεί στην αρχαιότητα και μόνο ρωτώντας τους ραβίνους έφτασε στην κατανόηση. Αν είχε ξεκινήσει το έργο Του από την πρώτη στιγμή που έμαθε να μιλάει, πώς θα ήταν δυνατόν να μην κάνει σφάλματα; Πώς θα μπορούσε ο Θεός να υποπέσει σε ολισθήματα; Επομένως, μόλις ήταν σε θέση, ξεκίνησε το έργο Του. Δεν επιτέλεσε κανένα έργο μέχρις ότου ήταν απολύτως ικανός να το αναλάβει. Στην ηλικία των 29 ετών, ο Ιησούς ήταν ήδη αρκετά ώριμος και η ανθρώπινη φύση Του επαρκούσε για να αναλάβει το έργο που έπρεπε να επιτελέσει. Μόνο τότε το Άγιο Πνεύμα, που παρέμενε κρυμμένο επί τριάντα έτη, άρχισε να αποκαλύπτει Εαυτόν και το Πνεύμα του Θεού άρχισε επίσημα να εργάζεται σ’ Αυτόν. Εκείνον τον καιρό, ο Ιωάννης προετοίμαζε επί επτά έτη τη νέα οδό για Αυτόν και αφού ολοκλήρωσε το έργο του, ο Ιωάννης ρίχτηκε στη φυλακή. Το φορτίο τότε έπεσε εξ ολοκλήρου στον Ιησού. Αν είχε αναλάβει αυτό το έργο στην ηλικία των 21 ή 22 ετών, όταν η ανθρώπινη φύση του δεν ήταν έτοιμη και μόλις είχε ενηλικιωθεί, μην κατανοώντας ακόμα πολλά πράγματα, θα ήταν ανίκανος να πάρει τον έλεγχο. Εκείνον τον καιρό, ο Ιωάννης είχε ήδη πραγματοποιήσει το έργο του αρκετό καιρό πριν ο Ιησούς ξεκινήσει το έργο Του στη μέση ηλικία Του. Σε εκείνη την ηλικία, η κανονική του ανθρώπινη φύση ήταν επαρκής για να αναλάβει το έργο που έπρεπε να επιτελέσει. Επί του παρόντος, ο ενσαρκωμένος Θεός επίσης διαθέτει κανονική ανθρώπινη φύση. Αν και δεν είναι τόσο ώριμη σε σύγκριση με σας, η ανθρώπινη φύση Του ως τέτοια ήδη επαρκεί για να αναλάβει το έργο Του. Η κατάσταση του έργου που επιτελεί σήμερα δεν είναι εντελώς ίδια με εκείνη του Ιησού. Γιατί ο Ιησούς επέλεξε τους δώδεκα μαθητές; Όλα έγιναν για την υποστήριξη του έργου Του και σύμφωνα με αυτό. Από τη μια πλευρά, έπρεπε να θέσει τα θεμέλια για το έργο Του εκείνον τον καιρό, ενώ ταυτόχρονα έκανε το ίδιο για το έργο Του που θα ακολουθούσε. Σύμφωνα με το τότε έργο, η επιλογή των δώδεκα μαθητών ήταν πρόθεση του Ιησού, καθώς και του ίδιου του Θεού. Πίστευε ότι οι δώδεκα μαθητές θα έπρεπε να επιλεγούν και στη συνέχεια να καθοδηγηθούν να κηρύξουν σε όλα τα μέρη. Αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητο μεταξύ σας την σήμερον ημέρα! Το έργο του ενσαρκωμένου Θεού διέπεται από πολλές αρχές. Υπάρχουν πολλά που ο άνθρωπος απλώς δεν κατανοεί, αλλά ο άνθρωπος χρησιμοποιεί συνεχώς τις έννοιές του για να τα μετρήσει ή να εγείρει υπερβολικές αξιώσεις από Αυτόν. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν πολλοί που αγνοούν παντελώς ότι η γνώση τους δεν περιλαμβάνει τίποτα περισσότερο από τις δικές τους έννοιες. Όποια και αν είναι η ηλικία ή ο τόπος στον οποίο ο Θεός ενσαρκώνεται, οι αρχές του έργου Του στη σάρκα παραμένουν αμετάβλητες. Δεν μπορεί να ενσαρκωθεί αλλά και να υπερβεί τη σάρκα για να εργαστεί. Επιπλέον, δεν μπορεί να ενσαρκωθεί και να μην εργάζεται μέσα στην κανονική ανθρώπινη φύση Του. Διαφορετικά, η σημασία της ενσάρκωσης του Θεού θα έχανε το νόημά της και ο ενσαρκωμένος Λόγος δεν θα είχε κανένα απολύτως νόημα. Επιπλέον, μόνο ο επουράνιος Πατέρας (το Πνεύμα) γνωρίζει την ενσάρκωση του Θεού και κανείς άλλος, ούτε η ίδια η σάρκα Του ή οι αγγελιοφόροι των ουρανών. Ως εκ τούτου, το έργο του Θεού στη σάρκα είναι ακόμη πιο κανονικό και πιο ικανό να καταδείξει ότι πράγματι ο Λόγος ενσαρκώνεται. Η σάρκα σηματοδοτεί έναν συνηθισμένο και κανονικό άνθρωπο.

Κάποιοι μπορεί να αναρωτιούνται: Γιατί πρέπει ο ίδιος ο Θεός να αναγγείλει την εποχή; Δεν μπορεί να το πράξει ένα δημιουργημένο ον αντ’ Αυτού; Γνωρίζετε όλοι ότι ο Θεός ενσαρκώνεται σαφώς με σκοπό να αναγγείλει μια νέα εποχή και, βεβαίως, με το που θα αναγγείλει μια νέα εποχή, έχει ολοκληρώσει παράλληλα την προηγούμενη εποχή. Ο Θεός είναι η Αρχή και το Τέλος. Αυτός είναι που θέτει το έργο Του εν κινήσει και Αυτός ο ίδιος πρέπει να ολοκληρώνει την προηγούμενη εποχή. Αυτή είναι η απόδειξη ότι κατατροπώνει τον Σατανά και κατακτά τον κόσμο. Κάθε φορά που ο ίδιος εργάζεται μεταξύ των ανθρώπων, είναι η απαρχή μιας νέας μάχης. Χωρίς την απαρχή ενός νέου έργου, δεν θα ολοκληρωνόταν φυσικά το παλαιό έργο. Και όταν το παλαιό έργο δεν έχει ολοκληρωθεί είναι απόδειξη ότι η μάχη με τον Σατανά δεν έχει ακόμη έρθει εις πέρας. Μόνο αν ο ίδιος ο Θεός έλθει και επιτελέσει νέο έργο μεταξύ των ανθρώπων, θα μπορέσουν οι άνθρωποι να απελευθερωθούν πλήρως από τη σφαίρα επιρροής του Σατανά και να κερδίσουν μια νέα ζωή και μια νέα αρχή. Διαφορετικά, ο άνθρωπος θα ζει για πάντα στην παλαιά εποχή και θα ζει για πάντα υπό την παλαιά επιρροή του Σατανά. Με κάθε εποχή που καθοδηγείται από τον Θεό, ένα μέρος του ανθρώπου απελευθερώνεται και έτσι ο άνθρωπος προχωρά μαζί με το έργο του Θεού προς τη νέα εποχή. Η νίκη του Θεού είναι νίκη για όλους όσους Τον ακολουθούν. Αν η ανθρωπότητα της δημιουργίας είχε το καθήκον να ολοκληρώσει την εποχή, τότε είτε από την οπτική του ανθρώπου ή του Σατανά, αυτό δεν είναι παρά μια πράξη που αντιτίθεται ή προδίδει τον Θεό, όχι πράξη υπακοής στον Θεό και το έργο του ανθρώπου θα γινόταν εργαλείο στα χέρια του Σατανά. Μόνο αν ο άνθρωπος υπακούει και ακολουθεί τον Θεό σε μια εποχή που αναγγέλλει ο ίδιος ο Θεός, θα πειθόταν πλήρως ο Σατανάς, γιατί αυτό είναι το καθήκον των δημιουργημένων όντων. Και έτσι λέω ότι εσείς πρέπει μόνο να ακολουθείτε και να υπακούτε, τίποτα άλλο δεν σας ζητείται. Αυτό νοείται λέγοντας ότι ο καθένας τηρεί το καθήκον του και εκπληρώνει τον ρόλο του. Ο Θεός επιτελεί το δικό Του έργο και δεν χρειάζεται ο άνθρωπος να επιτελέσει το έργο Του αντ’ Αυτού, ούτε Αυτός εμπλέκεται στο έργο των δημιουργημένων όντων. Ο άνθρωπος επιτελεί το δικό του καθήκον και δεν παρεμβαίνει στο έργο του Θεού και αυτή είναι αληθινή υπακοή και απόδειξη ότι ο Σατανάς κατατροπώνεται. Αφού ο ίδιος ο Θεός έχει αναγγείλει τη νέα εποχή, δεν εργάζεται πλέον ο ίδιος μεταξύ των ανθρώπων. Μόνο τότε ο άνθρωπος εισέρχεται επίσημα στη νέα εποχή για να επιτελέσει το καθήκον του και να εκπληρώσει την αποστολή του ως δημιουργημένο ον. Αυτές είναι οι αρχές εργασίας που κανείς δεν δύναται να παραβιάσει. Μόνο αυτός ο τρόπος εργασίας είναι συνετός και λογικός. Το έργο του Θεού επιτελείται από τον ίδιο τον Θεό. Αυτός θέτει το έργο Του εν κινήσει και Αυτός επίσης το ολοκληρώνει. Αυτός σχεδιάζει το έργο και Αυτός το διαχειρίζεται, και ακόμα περισσότερο, Αυτός φέρει το έργο εις πέρας. Όπως αναφέρεται στη Βίβλο: «Εγώ είμαι η Αρχή και το Τέλος. Είμαι ο Σπείρων και ο Θερίζων». Όλα όσα σχετίζονται με το έργο της διαχείρισής Του πραγματοποιούνται από τον ίδιο. Είναι ο Ηγεμών του σχεδίου διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών. Κανείς δεν μπορεί να επιτελέσει το έργο Του αντί Αυτού ή να φέρει εις πέρας το έργο Του, επειδή Αυτός ελέγχει τα πάντα. Εφόσον δημιούργησε τον κόσμο, θα οδηγήσει ολόκληρο τον κόσμο να ζήσει στο φως Του και θα ολοκληρώσει ολόκληρη την εποχή για να φέρει εις πέρας όλο το σχέδιό Του!